Θυμάται και γράφει ο Νότης Ανανιάδης
Την θέση του Κεντέρη πήρε την τελευταία στιγμή ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Ατλάντα στην ιστιοσανίδα, Νίκος Κακλαμανάκης – και τελικά τα πήγε πολύ καλά. Όμως κάπως έπρεπε να αλλάξει η ατζέντα. Να γίνει κάτι ώστε να ξεχαστεί το σκάνδαλο. Αλλά τι μπορούσε να γίνει; Μέσα σε μιάμιση μέρα και με τα περισσότερα στελέχη του «Αθήνα 2004» σε πανικό…
Παρένθεση, σχετική με τον πανικό. Παραμονή της Τελετής Έναρξης. Έχει προηγηθεί το «ολυμπιακό briefing» από τον Θόδωρο Ρουσσόπουλο στο Ζάππειο και δεν χρειάζεται να σημειώσω ότι όλοι ρωτούν για την υπόθεση Κεντέρη – Θάνου, λεπτομέρειες για το δήθεν ατύχημα, για την αναγκαιότητα ή μη της εισαγωγής στο νοσοκομείο, για την στάση της κυβέρνησης απέναντι στο ντόπινγκ, για όλα αυτά…
Από το Ζάππειο ανεβαίνω στο Μαρούσι στο Διεθνές Κέντρο Τύπου. Πέφτω επάνω στον γενικό διευθυντή Επικοινωνίας , συνάδελφο και φίλο από παλιά, Σεραφείμ Κοτρώτσο. Μου φαίνεται κίτρινος. Προσπαθώ να τον εμψυχώσω και του λέω : «The show must go on». Ο Κοτρώτσος ξέρει καλά αγγλικά κι αποκλείεται να μην ήξερε τον Φρέντυ Μέρκιουρι και το καταπληκτικό τραγούδι με τους εμβληματικούς αυτούς στίχους. Με κοιτάζει σαν χαζός. Επρεπε να το επαναλάβω δυο ή τρεις φορές για να το καταλάβει.
Ναι, οι Αγώνες να γίνουν με επιτυχία, το σώου, έπρεπε να συνεχιστεί, Αλλά πως; Πως θα μπορούσε – όσο ήταν δυνατόν – να φύγει από τα πρωτοσέλιδα το «σκάνδαλο Κεντέρη- Θάνου- Τζέκου» ;
Την λύση του δράματος, σε επικοινωνιακό επίπεδο, την δίνει πάλι μια απλή ιδέα του φίλου πλέον Γιάννη Προβή, που είχαμε συναντήσει και παραπάνω. Δεύτερη πρόβα ολόκληρης της Τελετής Έναρξης, χωρίς περικοπές αυτή την φορά μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Με επίσημους της ΔΟΕ, αντιπροσωπείες αθλητικών αποστολών, στελέχη της Οργανωτικής Επιτροπής και φυσικά καλεσμένους όλους τους δημοσιογράφους του «ολυμπιακού ρεπορτάζ» και όλους τους ξένους ανταποκριτές και απεσταλμένους που βρίσκονταν στην Αθήνα! Το πρόβλημα του πρωτοκόλλου και των τυπικών απαγορεύσεων της ΔΟΕ, που θέλει την τελετή να κρατείται επτασφράγιστο μυστικό, ξεπερνιέται σχετικά εύκολα αφού με την ιδέα συμφωνεί και η Αγγελοπούλου. Σύμφωνα με το (φετινό) άρθρο του Δημήτρη Παπαϊωάννου στο Lifo,που αναφέραμε παραπάνω, και ο ίδιος είχε ζητήσει δύο πρόβες μέσα στο στάδιο, σε ανύποπτο χρόνο. Πιθανόν να ισχύουν και τα δύο. Αλλά τώρα, Πέμπτη πρωί με το «σκάνδαλο της ντόπας» να κυριαρχεί σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ, το στοίχημα ήταν διπλό. Όχι μόνο να είναι αύριο Παρασκευή απολύτως επιτυχημένη η Τελετή (κάτι που μια δεύτερη πρόβα καθιστούσε πιο πιθανόν), αλλά και να αλλάξει η ατζέντα. Να γίνει θετική. Η εξέδρα των επισήμων και των δημοσιογράφων γέμισε, η πρόβα έγινε, οι εντυπώσεις ήταν απόλυτα θετικές και φυσικά δεν υπήρξε καμία έκκληση για εχεμύθεια. Το αντίθετο μπορεί να πει κανείς. Σχεδόν παρότρυνση να γραφτούν ρεπορτάζ από την εντυπωσιακή πρόβα τζενεράλε.
Την επόμενη ημέρα, μάλλον ήδη από την ίδια νύχτα τα τηλεοπτικά δίκτυα και τα ηλεκτρονικά Μέσα, φιλοξενούσαν διθυράμβους ! Αίφνης όλοι ασχολούνταν με την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Το πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής», το Σάββατο το πρωί, συμπύκνωνε ουσιαστικά τους τίτλους όλων των ΜΜΕ από αργά το βράδυ της Πέμπτης με την λήξη της πρόβας της τελευταίας στιγμής μέχρι και την λήξη της επίσημης Τελετής την Παρασκευή 13 Αυγούστου 2004 : «Ήταν όλα υπέροχα – κερδίσαμε τις εντυπώσεις», έγραφε η εφημερίδα με μια μεγάλη φωτογραφία με τα πυροτεχνήματα να φωτίζουν τον ουρανό πάνω από το ΟΑΚΑ και τον Αττικό ουρανό.
Ο Τζέκος, η Θάνου κι ο Κεντέρης και «το σκάνδαλο της ντόπας» δεν «χωρούσαν» πλέον στα πρωτοσέλιδα. Πίσω και πριν από τον τεράστιο θρίαμβο της Τελετής, αυτής καθ’ αυτής, είχε επιτευχθεί ένας καθοριστικός επικοινωνιακός θρίαμβος.
Κάπως έτσι κύλησαν περισσότερο από δυο εβδομάδες. Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, με 16 μετάλλια για την Ελλάδα (αριθμός ρεκόρ μετά τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς του 1896) και πολύ δυνατές αθλητικές στιγμές. Για να φτάσουμε έτσι στις 29 Αυγούστου και στην επίσης εντυπωσιακή Τελετή Λήξης, που κι αυτή σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Παπαϊωάννου με την ιδέα ενός σύγχρονου ελληνικού γλεντιού να ζωντανεύει μέσα στο Στάδιο. Αλλά την παράσταση να κλέβει η μικρή , τότε, Φωτεινή Παπαλεωνιδοπούλου (που μεγάλωσε στα παιδικά χωριά SOS – άλλος ένας δυνατός συμβολισμός), διδάκτωρ Βιολογίας σήμερα !
«Το κοριτσάκι που έσβησε την Φλόγα», σε μια ανεπανάληπτη στιγμή που συγκίνησε όλο τον κόσμο στέλνοντας το μήνυμα ότι κάπως έτσι γράφτηκε η ιστορία. Ανανεώνοντας το ραντεβού σε τέσσερα χρόνια , τότε στο Πεκίνο, και υπενθυμίζοντας ότι το «παραμύθι» των Ολυμπιακών δεν τελειώνει…
