Γιώργος Μακρυνός: «Δεν κρύφτηκα ποτέ»!

Το ραντεβού μας είχε αναβληθεί πολλές φορές. Μια ο ένας δεν μπορούσε, μια ο άλλος. Αλλά παρότι δεν συμφωνούμε απολύτως, θέλαμε και οι δύο να βρεθούμε οπωσδήποτε, να μιλήσουμε πολιτικά. Μιλάγαμε και τσακωνόμασταν με τις ώρες στο τηλέφωνο, αλλά λέγαμε συνέχεια να πιούμε ένα ποτήρι κρασί. Τελικά τα καταφέραμε, αλλά στο πλαίσιο των «Συναντήσεων στο Φουαγιέ» του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, καθώς ο Γιώργος Μακρυνός είναι υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, εκ μέρους της Πρωτοβουλίας «Γέφυρα» που συγκρότησαν γνωστοί – ανένταχτοι μέχρι πρόσφατα – αριστεροί.

Άλλη μια «δύσκολη» συνάντηση με έναν πολιτικό. Γιατί ποια απόσταση μπορείς να κρατήσεις από κάποιον που γνωρίζεσαι από το 1980 και τα φοιτητικά σου χρόνια, έχεις ακολουθήσει κοινές ή αποκλίνουσες πορείες, που στη συνέχεια συγκλίνουν και πάλι και οπωσδήποτε έχει διατηρηθεί μεταξύ σας ένα υψηλό επίπεδο αλληλοσεβασμού;



Τον ρωτάω πως θα μπορούσε να χαρακτηρίσει ο ίδιος τον εαυτό του, μετά από 40 χρόνια στις διαδρομές της Αριστεράς. Και μου απαντάει: «Ανήκω σε μια ορισμένη “πολιτισμική” αριστερά, που έχει τις ρίζες της στην κομουνιστική ανανέωση, οραματίζεται τη σύγκλιση με την πολιτική οικολογία, συμμετέχει στα κοινωνικά κινήματα, εμπνέεται από τις μεγάλες μορφές της Αριστεράς στην Ελλάδα και τον κόσμο, έχει σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό».
Κι όταν προσπαθώ να τον προκαλέσω γιατί θυμήθηκε «τώρα στα γεράματα», του λέω χαμογελώντας, να είναι υποψήφιος, μου απαντάει αφοπλιστικά: «Δεν κρύφτηκα ποτέ»!



Ο Γιώργος Μακρυνός εξηγεί πως μαζί με μια σειρά διανοούμενων και άλλων γνωστών παραγόντων του χώρου -κυρίως της ανανεωτικής αριστεράς- αποφάσισαν να συγκροτήσουν την «Γέφυρα» και να υποστηρίξουν τον ένα από τους δύο πόλους, που εξ αντικειμένου υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία, τον προοδευτικό πόλο, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα θέλει να μου αφήσει το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και γελάμε, απειλώντας να με εξετάσει στη επόμενη συνάντησή μας!

Παρών πάντοτε στα πράγματα του Πειραιά και ιδίως στις γειτονιές της Β΄ Πειραιά όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, ο Γιώργος Μακρυνός. Για την ακρίβεια, πήγε σχολείο στη Νίκαια, στο Γυμνάσιο μάλιστα ήταν συμμαθητής του Παναγιώτη Γιαννάκη, που είχε ήδη ξεχωρίσει για το σπάνιο ταλέντο του στο μπάσκετ, σπούδασε Επιστήμες της Υγείας στο ΤΕΙ Πειραιά (για τη συγκρότηση μάλιστα του νέου Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, μέσω της συγχώνευσης των δύο ΤΕΙ Αθηνών –Πειραιά είχε ενεργό ρόλο). Eργάζεται ως Υγιεινολόγος – Επόπτης Δημόσιας Υγείας στον Δήμο Κερατσινίου, ήταν για αρκετά χρόνια Αντιδήμαρχος Κορυδαλλού και στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές ήταν υποψήφιος με τη Ρένα Δούρου στην Περιφερειακή Ενότητα του Πειραιά.
Ολυμπιακός και Ιωνικός από τα παιδικά του χρόνια, αλλά με ένα πλούσιο έργο ενίσχυσης μικρών ομάδων και τμημάτων υποδομών σε όλα τα αθλήματα, που ξεχώρισε όταν ήταν αρμόδιος Αντιδήμαρχος στον Κορυδαλλό. Πιο Πειραιώτης και ειδικότερα πιο πολύ παιδί της Β΄ Πειραιά, δύσκολα βρίσκει κανείς…

Καθώς τελειώνουμε τη συζήτηση που απαιτείται για τις ανάγκες των «Συναντήσεων στο Φουαγιέ» και αφήνουμε τον Δημήτρη Βρανά να βγάλει φωτογραφίες, του εύχομαι «καλή επιτυχία», αν και ως φίλος μπορώ να του πω ότι πέφτει στα βαθιά σε μια δύσκολη περίοδο και η μάχη θα είναι σκληρή και γελάει με την αισιοδοξία που τον διακρίνει, λέγοντας: «Ούτε τα γεράματα μας πήραν, ούτε υπάρχει μάχη που χάθηκε χωρίς να δοθεί»!