Δημήτρης Καρύδης: Να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα

karidis_sin
Συνέντευξη στο Νότη Ανανιάδη
Υπάρχει μια αρχή στην δημοσιογραφία : Είσαι τόσο πιο αντικειμενικός όσο πιο μακριά κρατιέσαι από την πηγή σου, ιδιαίτερα αν αυτή  έχει κάποια μικρή ή μεγαλύτερη σχέση με την εξουσία. Από την άποψη αυτή μια συνέντευξή μου με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Α' Πειραιά και Νήσων, Δημήτρη Καρύδη, δεν προσφέρει τα τελειότερα εχέγγυα αντικειμενικότητας. Τριάντα  χρόνια γνωριμίας και φιλίας οπωσδήποτε αμβλύνουν την όποια διάθεση κριτικής.
Από την άλλη πλευρά πάντως, η μακρά αυτή «παράλληλη πορεία» μου επιτρέπει να έχω μια βαθύτερη γνώση πραγμάτων και καταστάσεων. Έτσι, δεν ξαφνιάστηκα καθόλου όταν έμαθα πως το παρατσούκλι του Δημήτρη Καρύδη στο ΠΑΣΟΚ είναι «μυρμήγκι». Συστηματική δουλειά, ακριβώς μυρμηγκιού, σχεδόν σχολαστικός έλεγχος κάθε θέματος που πέφτει στην αντίληψή του, και χαμηλοί τόνοι, ήταν εκείνο που τον διέκρινε πάντοτε, ήδη απ' τη δεκαετία του '80, την περίοδο που ήταν ανερχόμενο στέλεχος της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ. Και είναι χαρακτηριστικά που τον συνόδευσαν στην κομματική και πολιτική ανέλιξη του. Μοιραία, παραδέχονται φίλοι και πολιτικοί αντίπαλοι, είναι ίσως ο κυβερνητικός βουλευτής του ευρύτερου Πειραιά που βρίσκεται πιο κοντά απ' όλους σε φορείς και συλλογικότητες που ζητούν την βοήθειά του, επιδεικνύοντας άμεσα αντανακλαστικά, έχοντας πάντοτε ανοικτή την πόρτα του γραφείου του για όλους και διατηρώντας φυσικά το χαρακτηριστικό της εργατικότητας που κυρίως τον διέκρινε και τον διακρίνει.
Αλλά είπαμε συνέντευξη κάνουμε και όχι αγιογραφία. Το ραντεβού δόθηκε την μέρα του αγιασμού στα σχολεία, όταν βρεθήκαμε στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου - Ουρουγουάη. Το γραφείο του, όπως πάντοτε, λιτό, περιποιημένο, αλλά και λειτουργικό. Πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν το γραφείο του Δημήτρη Καρύδη; Η κουβέντα ξεκινάει φυσιολογικά από την οικονομική κρίση που τείνει να εξελιχθεί σε πολιτικό αδιέξοδο για το ΠΑΣΟΚ. Είναι σκεπτικός, απαντάει στο κινητό του μιλώντας σιγά στο μικρόφωνο του hands free - φαντάζομαι ότι είναι κάποιος υπουργός ή υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος στο τηλέφωνο - και έχω τον χρόνο να ξαναδώ κάδρα στους τοίχους και αντικείμενα στο γραφείο. Δυο κορνιζαρισμένα ψηφοδέλτια απ' την πρώτη του συμμετοχή σε βουλευτικές εκλογές, με σταυρό δίπλα στο όνομά του και υπογραφή από φιλικά του πρόσωπα - θα έλεγε κανείς οι πρώτοι σταυροί που πήρε σε εθνικές εκλογές.  Λίγες φωτογραφίες από επίσημες εκδηλώσεις και μια απ' την Βουλή με τον ίδιο ομιλητή. Ξεχαρίζω μία με τον Γιώργο Παπανδρέου όταν ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μαζί με τον Δ. Καρύδη , ως υπεύθυνο ναυτιλίας του κόμματος, είχαν επισκεφθεί το ακριτικό Αγαθονήσι. Ορισμένες από τις καλύτερες γκραβούρες του Πειραιά του περασμένου αιώνα. Κάποια αναμνηστικά. Απόλυτα τακτοποιημένα χαρτιά. Η ησυχία και η ηρεμία, απαραίτητη για δημιουργική δουλειά, ευλόγως έχουν περάσει και στον προθάλαμο. Πως είναι συνήθως τα γραφεία των βουλευτών; Καμία σχέση.
Κλείνει το τηλέφωνο και επιστρέφει στο θέμα, θέλει να δείχνει αισιόδοξος, αλλά φαίνεται προβληματισμένος. Και ποιος δεν είναι άλλωστε. Πηγαίνω την κουβέντα στις ελλείψεις στην Παιδεία. Προβληματισμένος και εδώ, αλλά απελευθερωμένος ώστε να κάνει λόγο για εγκληματική αμέλεια γραφειοκρατών, που μέσα σε αυτό το άσχημο κλίμα, καθυστέρησαν να εγκρίνουν την δαπάνη για την αγορά χαρτιού και τα σχολεία ανοίγουν σε μεγάλο βαθμό χωρίς βιβλία. Φαίνεται ότι το θέμα τον εμπνέει και εμφανώς «ανεβασμένος» περνάει στην αντεπίθεση. «Πριν λίγους μήνες κάναν λόγο για χιλιάδες ελλείψεις και για τάξεις όπου δήθεν τα παιδιά θα στοιβάζονταν το ένα πάνω στο άλλο» λέει. «Το βλέπεις και μόνος σου, στο 2ο που ήμασταν προχθές, συγκροτούνται τάξεις των 15 και 16 μαθητών, ενώ οι μετακινήσεις δασκάλων έγιναν κυριολεκτικά σε διπλανά σχολεία» συνεχίζει. Και ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του ανεπαίσθητα, αλλά ικανά για τον ίδιο για να δείξει ότι είναι οργισμένος, παρατηρεί : «Ας σταματήσει επιτέλους η ανέξοδη καταστροφολογία. Και λάθη έχουν γίνει φυσικά και προσωπικά εγώ θα ήθελα σε πολλά να είχε ακολουθηθεί μια άλλη πορεία. Αλλά δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα. Ίσως η χώρα δεν το αντέχει. Και τέλος πάντων, οι ενοποιήσεις των σχολείων είναι μια γενναία μεταρρύθμιση που ήδη λειτουργεί υπέρ των μαθητών και του εκπαιδευτικού συστήματος, όχι μόνο υπέρ των ταμείων του κράτους».
Καθώς ως βουλευτής κινείται αδιάκοπα και μοιράζει τον χρόνο του στην πόλη του Πειραιά και στα νησιά του Σαρωνικού, δεν κρατιέμαι και τον προκαλώ, καθώς θυμάμαι ότι ήταν απ' τους πρώτους που προώθησαν στο πλαίσιο του «Καλλικράτη» την δημιουργία Περιφερειακής Ενότητας Νήσων. «Το ίδιο θα έλεγες και για την αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση; Δουλεύει ο Καλλικράτης;». «Τώρα μήπως με δουλεύεις εσύ;» απαντάει με ερώτηση. «Δεν βλέπεις ότι το σύστημα μετά τους πρώτους έξι δύσκολους μήνες, λειτουργεί;» συνεχίζει. Φυσιολογικά στέκεται ιδιαίτερα στην λειτουργία της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων. Το γεγονός ότι έργα όπως ο βιολογικός καθαρισμός των Σπετσών, ύψους 19 εκ ευρώ , τα χερσαία έργα της Αίγινας,  ύψους 6,5 εκ ευρώ , η υδροδότηση των νησιών και άλλα μακράς πνοής έργα , που όμως ήταν αυτονόητο ότι πρέπει να γίνουν, προχωρούν, δείχνει ότι η μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» ήταν παραπάνω από απαραίτητη. «Γιατί δρομολογούνται τώρα και μάλιστα σε τόσο δύσκολες οικονομικά συνθήκες, έργα που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια; Γιατί δεν γίνονταν τόσα χρόνια; Προφανώς, απαντάει μόνος του, διότι το θεσμικό πλαίσιο δεν τα επέτρεπε. Οπωσδήποτε παίζουν ρόλο και τα πρόσωπα και η πολύ καλή χημεία που έχουν αναπτύξει οι δήμαρχοι των νησιών με τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη, τον Δημήτρη τον Κατσικάρη, ο οποίος κάνει πολύ καλή δουλειά,αλλά και τους βουλευτές της Περιφέρειας. Σημαντικότερο όμως είναι πάντοτε το θεσμικό πλαίσιο. Ο «Καλλικράτης» αυτό έχει προσφέρει και αυτή είναι πολύ μεγάλη επιτυχία. Κάτι που θα φανεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον».
Η ώρα περνάει, καταλαβαίνω ότι τα τηλέφωνα χτυπούν και ο ίδιος πιέζεται από τον χρόνο. Καθώς σηκώνομαι, του πετάω ένα τελευταίο «καρφί». «Στον Πειραιά πάντως η περίοδος  Φασούλα ήταν τόσο προβληματική, για να το θέσω όσο πιο κομψά γίνεται, που σε εννέα μήνες θητείας, ο Μιχαλολιάκος φαντάζει ήδη ως ο πιο επιτυχημένος δήμαρχος της μεταπολιτευτικής περιόδου» του λέω. Σχεδόν ατάραχος, με ένα αχνό χαμόγελο, με συμβουλεύει να μην βιάζομαι και να μην αδικώ τον μακαρίτη Γιάννη Παπασπύρου. Σημειώνει ότι είναι νωρίς για να κριθεί ο Βασίλης Μιχαλολιάκος. «Μπορεί να έχει πολύ καλές προθέσεις, δεν το αμφισβητώ, λέει, αλλά φοβάμαι ότι σε μερικά θέματα, όπως οι συγχωνεύσεις των σχολείων, οι σχέσεις του δήμου με τον ΟΛΠ και την ανάπτυξη του Πειραιά  είναι πολύ πρόχειρος, πολύ βιαστικός» υπογραμμίζει.
«Το βασικό όμως είναι ότι ο σημερινός δήμαρχος αποφεύγει να αναγνωρίσει δημόσια τη θετική εξέλιξη ορισμένων σημαντικών θεμάτων. Η σημερινή κυβέρνηση τον στήριξε με 6 εκ. ευρώ σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Μείωσε τα επιτόκια δανεισμού που είχε διαμορφώσει η κυβέρνηση της ΝΔ το 2006 από το 11% στο 5,9%. Εδωσε οικονομική ανάσα στο δήμο. Αυτή τη σημαντική βοήθεια δεν την  είχε τα προηγούμενα χρόνια ο Φασούλας από τη ΝΔ κι ας μην είχαμε τότε οικονομική κρίση», τόνιζει.
Βγαίνοντας  και καθώς με συνοδεύει μέχρι την έξοδο του γραφείου του, τον ρωτάω πότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι θα κάναμε την επόμενη συνέντευξη σε συνθήκες τουλάχιστον βελτιωμένου από οικονομικής απόψεως κλίματος. «Πρέπει να κρατάμε ζωντανή την ελπίδα.» είναι το σχόλιο που συνοδεύει το χαμόγελο του. «Πρέπει όμως να παλέψουμε γι' αυτό κυρίως με κοινωνική δικαιοσύνη και τα μάτια στραμμένα στους ανέργους» καταλήγει
Θα ευχόμουν  να είχαμε χρονικό ορίζοντα κατά τον οποίο θα βλέπαμε όντως «φως στο βάθος του τούνελ», αλλά φοβάμαι ότι και στην επόμενη συνέντευξη με τον Δημήτρη Καρύδη, σε κανένα χρόνο υπολογίζω ,  δεν θα έχει ιδιαίτερο κέφι να συζητήσει για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Μακάρι να διαψευστώ, αλλά δεν αισιοδοξώ - μεταξύ μας, δεν πιστεύω ότι αισιοδοξεί ούτε αυτός.











Συνέντευξη στο Νότη Ανανιάδη


Υπάρχει μια αρχή στην δημοσιογραφία : Είσαι τόσο πιο αντικειμενικός όσο πιο μακριά κρατιέσαι από την πηγή σου, ιδιαίτερα αν αυτή  έχει κάποια μικρή ή μεγαλύτερη σχέση με την εξουσία.
Από την άποψη αυτή μια συνέντευξή μου με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Α' Πειραιά και Νήσων, Δημήτρη Καρύδη, δεν προσφέρει τα τελειότερα εχέγγυα αντικειμενικότητας. Τριάντα  χρόνια γνωριμίας και φιλίας οπωσδήποτε αμβλύνουν την όποια διάθεση κριτικής.

 
Από την άλλη πλευρά πάντως, η μακρά αυτή «παράλληλη πορεία» μου επιτρέπει να έχω μια βαθύτερη γνώση πραγμάτων και καταστάσεων. Έτσι, δεν ξαφνιάστηκα καθόλου όταν έμαθα πως το παρατσούκλι του Δημήτρη Καρύδη στο ΠΑΣΟΚ είναι «μυρμήγκι». Συστηματική δουλειά, ακριβώς μυρμηγκιού, σχεδόν σχολαστικός έλεγχος κάθε θέματος που πέφτει στην αντίληψή του, και χαμηλοί τόνοι, ήταν εκείνο που τον διέκρινε πάντοτε, ήδη απ' τη δεκαετία του '80, την περίοδο που ήταν ανερχόμενο στέλεχος της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ. Και είναι χαρακτηριστικά που τον συνόδευσαν στην κομματική και πολιτική ανέλιξη του. Μοιραία, παραδέχονται φίλοι και πολιτικοί αντίπαλοι, είναι ίσως ο κυβερνητικός βουλευτής του ευρύτερου Πειραιά που βρίσκεται πιο κοντά απ' όλους σε φορείς και συλλογικότητες που ζητούν την βοήθειά του, επιδεικνύοντας άμεσα αντανακλαστικά, έχοντας πάντοτε ανοικτή την πόρτα του γραφείου του για όλους και διατηρώντας φυσικά το χαρακτηριστικό της εργατικότητας που κυρίως τον διέκρινε και τον διακρίνει.

Αλλά είπαμε συνέντευξη κάνουμε και όχι αγιογραφία. Το ραντεβού δόθηκε την μέρα του αγιασμού στα σχολεία, όταν βρεθήκαμε στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου - Ουρουγουάη. Το γραφείο του, όπως πάντοτε, λιτό, περιποιημένο, αλλά και λειτουργικό. Πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν το γραφείο του Δημήτρη Καρύδη; Η κουβέντα ξεκινάει φυσιολογικά από την οικονομική κρίση που τείνει να εξελιχθεί σε πολιτικό αδιέξοδο για το ΠΑΣΟΚ. Είναι σκεπτικός, απαντάει στο κινητό του μιλώντας σιγά στο μικρόφωνο του hands free - φαντάζομαι ότι είναι κάποιος υπουργός ή υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος στο τηλέφωνο - και έχω τον χρόνο να ξαναδώ κάδρα στους τοίχους και αντικείμενα στο γραφείο. Δυο κορνιζαρισμένα ψηφοδέλτια απ' την πρώτη του συμμετοχή σε βουλευτικές εκλογές, με σταυρό δίπλα στο όνομά του και υπογραφή από φιλικά του πρόσωπα - θα έλεγε κανείς οι πρώτοι σταυροί που πήρε σε εθνικές εκλογές.  Λίγες φωτογραφίες από επίσημες εκδηλώσεις και μια απ' την Βουλή με τον ίδιο ομιλητή. Ξεχαρίζω μία με τον Γιώργο Παπανδρέου όταν ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μαζί με τον Δ. Καρύδη , ως υπεύθυνο ναυτιλίας του κόμματος, είχαν επισκεφθεί το ακριτικό Αγαθονήσι. Ορισμένες από τις καλύτερες γκραβούρες του Πειραιά του περασμένου αιώνα. Κάποια αναμνηστικά. Απόλυτα τακτοποιημένα χαρτιά. Η ησυχία και η ηρεμία, απαραίτητη για δημιουργική δουλειά, ευλόγως έχουν περάσει και στον προθάλαμο. Πως είναι συνήθως τα γραφεία των βουλευτών; Καμία σχέση.

Κλείνει το τηλέφωνο και επιστρέφει στο θέμα, θέλει να δείχνει αισιόδοξος, αλλά φαίνεται προβληματισμένος. Και ποιος δεν είναι άλλωστε. Πηγαίνω την κουβέντα στις ελλείψεις στην Παιδεία. Προβληματισμένος και εδώ, αλλά απελευθερωμένος ώστε να κάνει λόγο για εγκληματική αμέλεια γραφειοκρατών, που μέσα σε αυτό το άσχημο κλίμα, καθυστέρησαν να εγκρίνουν την δαπάνη για την αγορά χαρτιού και τα σχολεία ανοίγουν σε μεγάλο βαθμό χωρίς βιβλία. Φαίνεται ότι το θέμα τον εμπνέει και εμφανώς «ανεβασμένος» περνάει στην αντεπίθεση. «Πριν λίγους μήνες κάναν λόγο για χιλιάδες ελλείψεις και για τάξεις όπου δήθεν τα παιδιά θα στοιβάζονταν το ένα πάνω στο άλλο» λέει. «Το βλέπεις και μόνος σου, στο 2ο που ήμασταν προχθές, συγκροτούνται τάξεις των 15 και 16 μαθητών, ενώ οι μετακινήσεις δασκάλων έγιναν κυριολεκτικά σε διπλανά σχολεία» συνεχίζει. Και ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του ανεπαίσθητα, αλλά ικανά για τον ίδιο για να δείξει ότι είναι οργισμένος, παρατηρεί : «Ας σταματήσει επιτέλους η ανέξοδη καταστροφολογία. Και λάθη έχουν γίνει φυσικά και προσωπικά εγώ θα ήθελα σε πολλά να είχε ακολουθηθεί μια άλλη πορεία. Αλλά δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα. Ίσως η χώρα δεν το αντέχει. Και τέλος πάντων, οι ενοποιήσεις των σχολείων είναι μια γενναία μεταρρύθμιση που ήδη λειτουργεί υπέρ των μαθητών και του εκπαιδευτικού συστήματος, όχι μόνο υπέρ των ταμείων του κράτους».

Καθώς ως βουλευτής κινείται αδιάκοπα και μοιράζει τον χρόνο του στην πόλη του Πειραιά και στα νησιά του Σαρωνικού, δεν κρατιέμαι και τον προκαλώ, καθώς θυμάμαι ότι ήταν απ' τους πρώτους που προώθησαν στο πλαίσιο του «Καλλικράτη» την δημιουργία Περιφερειακής Ενότητας Νήσων. «Το ίδιο θα έλεγες και για την αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση; Δουλεύει ο Καλλικράτης;». «Τώρα μήπως με δουλεύεις εσύ;» απαντάει με ερώτηση. «Δεν βλέπεις ότι το σύστημα μετά τους πρώτους έξι δύσκολους μήνες, λειτουργεί;» συνεχίζει. Φυσιολογικά στέκεται ιδιαίτερα στην λειτουργία της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων. Το γεγονός ότι έργα όπως ο βιολογικός καθαρισμός των Σπετσών, ύψους 19 εκ ευρώ , τα χερσαία έργα της Αίγινας,  ύψους 6,5 εκ ευρώ , η υδροδότηση των νησιών και άλλα μακράς πνοής έργα , που όμως ήταν αυτονόητο ότι πρέπει να γίνουν, προχωρούν, δείχνει ότι η μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» ήταν παραπάνω από απαραίτητη. «Γιατί δρομολογούνται τώρα και μάλιστα σε τόσο δύσκολες οικονομικά συνθήκες, έργα που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια; Γιατί δεν γίνονταν τόσα χρόνια; Προφανώς, απαντάει μόνος του, διότι το θεσμικό πλαίσιο δεν τα επέτρεπε. Οπωσδήποτε παίζουν ρόλο και τα πρόσωπα και η πολύ καλή χημεία που έχουν αναπτύξει οι δήμαρχοι των νησιών με τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη, τον Δημήτρη τον Κατσικάρη, ο οποίος κάνει πολύ καλή δουλειά,αλλά και τους βουλευτές της Περιφέρειας. Σημαντικότερο όμως είναι πάντοτε το θεσμικό πλαίσιο. Ο «Καλλικράτης» αυτό έχει προσφέρει και αυτή είναι πολύ μεγάλη επιτυχία. Κάτι που θα φανεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον».

Η ώρα περνάει, καταλαβαίνω ότι τα τηλέφωνα χτυπούν και ο ίδιος πιέζεται από τον χρόνο. Καθώς σηκώνομαι, του πετάω ένα τελευταίο «καρφί». «Στον Πειραιά πάντως η περίοδος  Φασούλα ήταν τόσο προβληματική, για να το θέσω όσο πιο κομψά γίνεται, που σε εννέα μήνες θητείας, ο Μιχαλολιάκος φαντάζει ήδη ως ο πιο επιτυχημένος δήμαρχος της μεταπολιτευτικής περιόδου» του λέω. Σχεδόν ατάραχος, με ένα αχνό χαμόγελο, με συμβουλεύει να μην βιάζομαι και να μην αδικώ τον μακαρίτη Γιάννη Παπασπύρου. Σημειώνει ότι είναι νωρίς για να κριθεί ο Βασίλης Μιχαλολιάκος. «Μπορεί να έχει πολύ καλές προθέσεις, δεν το αμφισβητώ, λέει, αλλά φοβάμαι ότι σε μερικά θέματα, όπως οι συγχωνεύσεις των σχολείων, οι σχέσεις του δήμου με τον ΟΛΠ και την ανάπτυξη του Πειραιά  είναι πολύ πρόχειρος, πολύ βιαστικός» υπογραμμίζει.
«Το βασικό όμως είναι ότι ο σημερινός δήμαρχος αποφεύγει να αναγνωρίσει δημόσια τη θετική εξέλιξη ορισμένων σημαντικών θεμάτων. Η σημερινή κυβέρνηση τον στήριξε με 6 εκ. ευρώ σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Μείωσε τα επιτόκια δανεισμού που είχε διαμορφώσει η κυβέρνηση της ΝΔ το 2006 από το 11% στο 5,9%. Εδωσε οικονομική ανάσα στο δήμο. Αυτή τη σημαντική βοήθεια δεν την  είχε τα προηγούμενα χρόνια ο Φασούλας από τη ΝΔ κι ας μην είχαμε τότε οικονομική κρίση», τόνιζει.

Βγαίνοντας  και καθώς με συνοδεύει μέχρι την έξοδο του γραφείου του, τον ρωτάω πότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι θα κάναμε την επόμενη συνέντευξη σε συνθήκες τουλάχιστον βελτιωμένου από οικονομικής απόψεως κλίματος. «Πρέπει να κρατάμε ζωντανή την ελπίδα.» είναι το σχόλιο που συνοδεύει το χαμόγελο του. «Πρέπει όμως να παλέψουμε γι' αυτό κυρίως με κοινωνική δικαιοσύνη και τα μάτια στραμμένα στους ανέργους» καταλήγει

Θα ευχόμουν  να είχαμε χρονικό ορίζοντα κατά τον οποίο θα βλέπαμε όντως «φως στο βάθος του τούνελ», αλλά φοβάμαι ότι και στην επόμενη συνέντευξη με τον Δημήτρη Καρύδη, σε κανένα χρόνο υπολογίζω ,  δεν θα έχει ιδιαίτερο κέφι να συζητήσει για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Μακάρι να διαψευστώ, αλλά δεν αισιοδοξώ - μεταξύ μας, δεν πιστεύω ότι αισιοδοξεί ούτε αυτός.