Μας είχαν προϊδεάσει. Η νύχτα στη Σανγκάη είναι μαγευτική – και ίσως η λέξη να μην μπορεί να αποδώσει αυτό που είδαμε και ζήσαμε.
Από το ξενοδοχείο μας ο κεντρικός πεζόδρομος Nanjing είναι πολύ κοντά και οδηγεί στην περίφημη Bund. Από εκεί μπορούμε να θαυμάσουμε απέναντι τους ουρανοξύστες λουσμένους στο φως. Το θέαμα είναι όντως εντυπωσιακό!
Οι φωτογραφίες μπορούν ελάχιστα να αποτυπώσουν αυτό που νιώθεις, βλέποντας αυτό που φαντασμαγορικό σκηνικό.
Μας είχαν συμβουλεύσει να φροντίσουμε να φτάσουμε στην προκυμαία της Bund, οπωσδήποτε πριν τις 11 το βράδυ γιατί τότε, για λόγους οικονομίας, σβήνουν τα φώτα στους ουρανοξύστες. Όλη δε αυτή η διαδικασία μετατρέπεται, θα έλεγε κανείς, στην κορύφωση ενός αστικού σόου.
Μία πόλη λουσμένη στο φως, ξαφνικά, υπό τον ήχο μιας τεράστιας καμπάνας, που προειδοποιεί ότι έρχεται η στιγμή, αυτή η απίστευτα φωταγωγημένη πόλη, λες και βουλιάζει στο σκοτάδι. Ακόμη κι ένα βίντεο είναι πολύ λίγο για να συλλάβει και να μεταφέρει αυτό που νιώθει κανείς βιώνοντας αυτήν την εμπειρία.
Φεύγοντας νωρίτερα από το ξενοδοχείο με την Μαρία Σαράφογλου και τους ρουμάνους συναδέλφους, τον Εμίλ και τον Αντρέι, είχαμε προμηθευτεί ομπρέλες.
Η νύχτα ήταν βροχερή, άλλωστε στη Σαγκάη επικρατεί υποτροπικό κλίμα, και πότε ψιχάλιζε, πότε έβρεχε πιο δυνατά, πότε φύσαγε, πότε σταμάταγε η βροχή. Η υγρασία βέβαια ήταν πάντοτε εκεί, αλλά αυτό ήταν το τελευταίο που μας απασχολούσε.
Ο πεζόδρομος Nanjing, φωταγωγημένος κι αυτός, προσφέρεται για το απόλυτο shopping. Είπαμε να βρεθούμε κατά τις 10:30 στο Bund για να απολαύσουμε τη θέα και το σόου με τα φώτα, αλλά για να μην καταπιέζει ο ένας τον άλλον – άλλα αξιοθέατα ενδιέφεραν τον καθένα, αφεθήκαμε να χαζεύουμε και να περπατάμε, δίνοντας απλώς ραντεβού στο τέλος του πεζόδρομου πάνω στην προκυμαία.
Κάθε τόσο βρισκόμασταν βέβαια, έπεφτε ένας πάνω στον άλλο και μιλάγαμε, προχωρούσαμε και ξανα-χανόμαστε.
Κάπως έτσι, κάποια στιγμή είχα χάσει και τους τρεις. Είχε σταματήσει να βρέχει, είχα κλείσει την μεγάλη ομπρέλα που κρατούσα και τη χρησιμοποιούσα περίπου σαν μπαστούνι με ένα μάλλον… αριστοκρατικό ύφος.
Έξω από την βιτρίνα ενός κοσμηματοπωλείου με μάλλον τσουχτερές τιμές με πλησίασαν δύο καλοντυμένες κυρίες. Υπολόγισα ότι ήταν γύρω στα σαράντα. Με εξαιρετικά αγγλικά με ρώτησαν αν είμαι καθηγητής!
Δεν ξέρω πως μου ήλθε, ίσως ήταν ακόμη πρόσφατη στο νου μου η προχθεσινή αναφορά μου στις συγγενείς διδασκαλίες του Κομφούκιου και του Σωκράτη και τους απάντησα ότι, με μία έννοια, ναι θα μπορούσα να είμαι. Γέλασα αμέσως, νοιώθοντας ότι έχω αρχίσει να την ψωνίζω και διόρθωσα, εξηγώντας πως είμαι ένας απλός δημοσιογράφος που βρίσκεται εκεί στο πλαίσιο μιας πολυήμερης διεθνούς αποστολής. Οι κύριες προσφέρθηκαν να με ξεναγήσουν στη νυχτερινή Σαγκάη…
Το έπιασα το υπονοούμενο…
Εκείνη τη στιγμή, για καλή ή για κακή μου τύχη -όπως το δει κανείς- με εντόπισε η Μαρία με τον Αντρέι που περπατούσαν λίγο πιο πίσω μου. Εξήγησα στις κυρίες ότι είναι συνάδελφοι μου και παρέα μου.
Μας ευχήθηκαν ευγενέστατα να περάσουμε καλά και να μην αργήσουμε και χάσουμε την στιγμή που τα φώτα σβήνουν. Αφού οι φίλοι μου εξήγησαν και στον Εμίλ που βρήκαμε παρακάτω τι είχε συμβεί, καταλαβαίνετε ότι στη συνέχεια ήμουν το επίκεντρο της καζούρας για ώρα. Είχα χάσει την ευκαιρία μου, μου έλεγαν…
Για το σόου με το σβήσιμο των φώτων το είπαμε, αλλά αξίζει να το ξαναπούμε ότι είναι μία απίστευτη εμπειρία, που δεν πρέπει να χάσει κανείς επισκέπτης στη Σαγκάη.
Μετά όμως τι κάνεις; Πού πας;
Αρχίζουμε να παίρνουμε τον πεζόδρομο προς τα πίσω προς το ξενοδοχείο κι αναρωτιόμαστε αν υπάρχει κανένα μπαρ ανοιχτό, μέχρι πού βλέπουμε το εντυπωσιακό Peace hotel στην είσοδο του οποίου διαφήμιζαν μια jazz band που έπαιζε εκείνη την ώρα στο ισόγειο κλαμπ του. Μπαίνοντας μας εξήγησαν ότι η μπάντα θα παίζει μέχρι τις 12 αλλά μπορούμε να κάτσουμε και λίγο παραπάνω για να πιούμε τα ποτά μας. Κόκκινο κρασί για τις ρουμάνους φίλους και τη Μαρία, μπύρα εγώ.
Πολύ καλή η μπάντα, αλλά εντυπωσιακό το γεγονός ότι ένας πολύ καλοντυμένος κινέζος χόρευε κάθε τόσο μόνος του, στους jazz ρυθμούς της ορχήστρας. Ε, κάποια στιγμή ζηλέψαμε κι εμείς, ξύπνησε το ελληνικό ταμπεραμέντο μας κι είπαμε να δώσουμε μία μικρή παράσταση επιδεικνύοντας τις χορευτικές μας ικανότητες, η πολύ καλή στο χορό Μαρία και εγώ.
Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε, χαζεύοντας τις φωτογραφίες στην αίθουσα, ανακαλύψαμε ότι είχαμε περάσει εντελώς τυχαία μία καταπληκτική βραδιά ακριβώς στο ίδιο jazz club όπου είχε βρεθεί και διασκεδάσει ο ίδιος ο Μπάρακ Ομπάμα – μας λείπει σκέφτηκα…
Πίσω στο lobby του ξενοδοχείο, αναρωτιόμασταν πως και που μπορούσαμε να συνεχίσουμε. Μέχρι που εμφανίστηκε το καλός μας Τσεν, που μας συνόδευε από το Πεκίνο, από την πρώτη μέρα αυτής της μεγάλης περιοδείας. Ο Τσεν είναι ο διευθυντής διεθνών σχέσεων του All China Journalist Association, της δικής ΕΣΗΕΑ σε εθνικό επίπεδο.
Μια παρένθεση εδώ. Το κανονικό μου όνομα είναι Αναγνώστης. Τσεν σημαίνει διανοούμενος. Στη στη γλώσσα τους όμως διανοούμενος είναι εκείνος που ξέρει πολλά γράμματα, ξέρει να διαβάσει, άρα είναι αναγνώστης! Καταλήξαμε ότι και αυτό μπορεί να είναι το κινέζικο όνομά μου- κλείνει η παρένθεση.
Ο σχεδόν συνονόματος συνάδελφος μου λοιπόν είχε τη λύση για το πού θα συνεχίσουμε. Λίγο παρακάτω, είναι η People’s Square, η κεντρική πλατεία της Σανγκάη κι εκεί κοντά βρίσκεται το Radisson hotel. Στον τελευταίο όροφο του οποίου, λειτουργεί όλη την νύχτα ένα bar με καταπληκτική θέα της νυχτερινής Σανγκάη. Απολαύσαμε τα κοκτέιλ μας βλέποντας αφ’ υψηλού αυτή την κοσμοπολίτικη μεγαλούπολη, ενώ ο Τσεν επέμενε να μας κεράσει.
Γυρνώντας, οι πειρασμοί της νύχτας για μασάζ ή κάθε άλλη υπηρεσία, μαζί με τους σχετικούς “κράχτες” μας συνόδευσαν σχεδόν μέχρι την είσοδο του ξενοδοχείου. Βλέπετε, η Μαρία δεν μας είχε ακολουθήσει σε αυτήν την after έξοδο, οπότε τέσσερις μόνοι άντρες ήμασταν ιδανικοί υποψήφιοι πελάτες.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, ο καθένας από μας καληνύχτησε τον άλλον και πήγαμε στα δωμάτιά μας. Αλλά όποιος μπορούσε να βγει είναι σίγουρο πως θα συνέχιζε να απολαμβάνει την υγρή νύχτα στη Σαγκάη.
Όμως την επόμενη οι περισσότεροι επέστρεφαν στις πατρίδες τους.
Κι εγώ, που θα έμενα μια μέρα παραπάνω, είχα πρωινό ξύπνημα και ραντεβού με υψηλόβαθμα στελέχη στα κεντρικά γραφεία της COSCO…
