Το ρολόι έχει υπάρξει διαχρονικό σύμβολο κομψότητας, αλλά το ερώτημα “σε ποιο χέρι το φοράμε;” μοιάζει να απασχολεί ακόμα πολύ κόσμο.
Η παραδοσιακή απάντηση είναι απλή: στον αριστερό καρπό. Όμως, τι γίνεται όταν κάποιος επιλέγει το δεξί;
Ας ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι άντρες χρησιμοποιούσαν κυρίως ρολόγια τσέπης. Όλα άλλαξαν όταν οι Βρετανοί στρατιώτες στον πόλεμο των Μπόερ υιοθέτησαν τα ρολόγια χειρός, για να μπορούν να βλέπουν την ώρα χωρίς να αφήνουν τα όπλα τους. Από εκεί ξεκινά η σύγχρονη ιστορία του ρολογιού στον καρπό.
Αν και στην αρχή θεωρούνταν πιο “θηλυκό” αξεσουάρ, το ρολόι χειρός γρήγορα κέρδισε έδαφος στους άντρες, κυρίως λόγω της πρακτικότητάς του αλλά και του κύρους που απέπνεε. Κατά τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, το ρολόι έγινε απαραίτητο εργαλείο συντονισμού και πλοήγησης, ειδικά στους πιλότους. Μετά τον πόλεμο, έγινε στοιχείο status και στιλ — από τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 και μετά, κάθε άντρας είχε τουλάχιστον ένα.
Γιατί όμως στον αριστερό καρπό; Ο πιο βασικός λόγος είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δεξιόχειρες. Το να φοράς το ρολόι στο μη κυρίαρχο χέρι σου σημαίνει ότι μπορείς να χρησιμοποιείς το “καλό” σου χέρι ελεύθερα. Επίσης, η κορώνα —το κουμπί ρύθμισης της ώρας— βρίσκεται σχεδόν πάντα δεξιά στο καντράν, άρα είναι πιο εύκολο να τη χειριστείς με το δεξί χέρι.
Ωστόσο, κάποιοι επιλέγουν το δεξί, γιατί είναι πιο άνετο — ειδικά αν η κορώνα τους ενοχλεί στον αριστερό καρπό. Άλλοι το βλέπουν πιο στιλιστικά: “Φοράω το ρολόι στο δεξί γιατί τραβάει το μάτι”. Και φυσικά, αν είσαι αριστερόχειρας, έχεις το ρολόι στο δεξί ώστε να έχεις το “καλό” σου χέρι ελεύθερο.
Όπως λέει και ο συλλέκτης ρολογιών James Adler: “Το πού φοράς το ρολόι δεν δείχνει απλώς την ώρα. Δείχνει ποιος είσαι”. Δεν υπάρχουν κανόνες, μόνο συνήθειες. Και στην τελική, το στιλ είναι πάντα προσωπική υπόθεση. Οπότε, φοράς το ρολόι στο δεξί; Ίσως απλώς βλέπεις τον χρόνο με τον δικό σου τρόπο.
esquire.com.gr