Οι πιο θαρραλέοι είχαν ξεκινήσει τις βουτιές από το άλλο ορόσημο. Την 25η Μαρτίου. Αλλά, είπαμε, αυτοί ήταν θαρραλέοι.
Οι πολλοί ξεκινούσαν σήμερα. Πρώτη Μαΐου. Ημερομηνία σταθμός. Γέφυρα μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού. Του Αγίου Πνεύματος θα μπαίναμε οριστικά στο Καλοκαίρι, αλλά λίγο μετά το Πάσχα τρέχαμε να το προϋπαντήσουμε. Και να βουτήξουμε στην θάλασσα του Πειραιά, που, ως γνωστόν, απ’ όλες είναι η πιο γλυκιά.
Μπορεί το Εργατικό Κέντρο να μας καλούσε στο Πασαλιμάνι, όπου είναι το ξεχασμένο ελληνικό Σικάγο, και το Μνημείο των έντεκα νεκρών εργατών από την αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά του 1923, μπορεί τα κορίτσια να προτιμούσαν μια βόλτα στο «βουνό», τον Προφήτη – Ηλία με τις μαργαρίτες του ανθισμένες στο «πονηρό» του πάρκο, αλλά εμείς αμετανόητοι. Φρεαττύδα ή Βοτσαλάκια και …μπλουμ!
Καλό Μήνα!!!
