Ήταν 10 Μαρτίου του 1925. Στην ταβέρνα του Μοίρα, στην Τζαβέλα, στον Πειραιά. Η ευρύτερη παρέα προερχόταν από δυο ποδοσφαιρικές ομάδες. Το Πειραϊκό Ποδοσφαιρικό Όμιλο και τον Όμιλο Φιλάθλων Πειραιώς. Και το ραντεβού είχε δοθεί ακριβώς για να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Όταν η κουβέντα έφτασε στο όνομα που θα έδιναν στη νέα ομάδα, οι περισσότεροι πρότειναν κάποιο συνθετικό του «Πειραιάς».
Κάπου εκεί, παρενέβη ο αξιωματικός του Ναυτικού αλλά ήδη πρωτοπόρος αεροπόρος Νότης Καμπέρος – γνωστός με το παρατσούκλι «Τρελοκαμπέρο» γιατί έκανε ελιγμούς και τρέλες με το αεροπλάνο του πάνω από το πατρικό του στη Φρεαττύδα – και ανέπτυξε το συλλογισμό του ότι η νέα ομάδα θα πρέπει να έχει ένα όνομα που ξεπερνάει τον Πειραιά και εμπνέει όλη την Ελλάδα. Έπεσε σιωπή και ο ίδιος μετά από λίγα δευτερόλεπτα φώναξε: «Ολυμπιακός!» Αυτό ήταν . Ο βιομήχανος Μ.Μανούσκος που έγινε πρώτος πρόεδρος του Ολυμπιακού πρόσθεσε μόνο το «Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς». Ο Τρελλοκαμπέρος είχε γίνει «νονός» του Συλλόγου που έμελε να γίνει η μεγαλύτερη ομάδα της χώρας.
Φυσικά να ευχηθεί κανείς σε έναν 91 ετών έφηβο να τα εκατοστήσει είναι πολύ λίγο. Να τα χιλιάσει λοιπόν!
