Ώρα για αποκαλυπτήρια!

Είναι αλήθεια ότι υπήρξε κάποια στιγμή συναγωνισμός για το πιο σύντομο ανέκδοτο : «Μετρό Θεσσαλονίκης» ή «Μετρό στον Πειραιά»;
Τελικά κερδίζει η Θεσσαλονίκη γιατί, αν και ξεκίνησε πρώτη (το παραμύθι στους Θεσσαλονικιούς από την δημοτική αρχή Κούβελα, την δεκαετία του …1980!), το Μετρό φτάνει στον Πειραιά. Με μεγάλη καθυστέρηση, φτάνει.

Τον Οκτώβριο -σύμφωνα με όλες τις επίσημες διαβεβαιώσεις- το Δημοτικό Θέατρο και το λιμάνι θα συνδέονται απ’ ευθείας μέσα σε 50 λεπτά με το «Ελ. Βενιζέλος», με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει θετικά για την ενίσχυση της εμπορικής κίνησης και την ελάφρυνση της κυκλοφοριακής στο κέντρο της πόλης.

Υπάρχει, βέβαια κι ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα αΙσθητικής που κι αυτό συνδέεται με τα παραπάνω. Οι εργασίες του Τερματικού Σταθμού στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είχαν (ακόμη έχουν) μετατρέψει την Πλατεία Κοραή σε βομβαρδισμένο τοπίο. Τα εργοτάξια ουσιαστικά είχαν καταργήσει την λειτουργία (όχι μόνο εμπορική) του κέντρου της πόλης.

Πίσω από τους φράχτες όμως -και πάνω από τον υπόγειο σταθμό- φαίνεται ότι έγινε καλή δουλειά. Η Πλατεία Ελευθέριου Βενιζέλου (όπως επίσημα λέγεται, αν και λίγοι την γνωρίζουν με το όνομα αυτό), απέναντι από το Θέατρο προς τον Αγ. Κωνσταντίνο, από ψηλά τουλάχιστον, μοιάζει κούκλα, όπως φαίνεται στην φωτογραφία.
Αν ίδιας αισθητικής είναι και η γύρω περιοχή, όπως θα αποκαλυφθεί με το κλείσιμο των εργοταξίων, τότε το κέντρο του Πειραιά δεν θα λειτουργήσει ξανά απλά εμπορικά. Αλλά θα είναι και όμορφο. Ομορφότερο, τουλάχιστον, απ’ όσο το είχαμε υποστεί και συνηθίσει τα τελευταία -πολλά- χρόνια.

Ώρα αποκαλυπτηρίων, λοιπόν!