Τα δεδομένα. Ο Μητσοτάκης στο πιο αναιμικό και ελάχιστα πειστικό του διάγγελμα περνάει «κάτω από τον πήχη», κυρίως αδυνατώντας να απαντήσει στο βασικό ερώτημα του σκανδάλου των υποκλοπών: Για ποιον λόγο έπρεπε η ΕΥΠ να παρακολουθήσει τον Νίκο Ανδρουλάκη. Μια «νόμιμη», αλλά πολιτικά απαράδεκτη παρακολούθηση, όπως ο ίδιος είπε, θα πρέπει να έχει κάποιον πολύ σοβαρό λόγο για να γίνει, όταν αφορά έναν ευρωβουλευτή, υποψήφιο πρόεδρο και τελικά πρόεδρο του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος της χώρας. Επ’ αυτού ο πρωθυπουργός δεν είπε τίποτε, όπως επίσης δεν είπε τίποτε για το Predator, με το οποίο έγινε απόπειρα παρακολούθησης του Ν. Ανδρουλάκη και παρακολουθείτο ο δημοσιογράφος Κουκάκης. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν χρησιμοποιείται από ελληνικές υπηρεσίες το λογισμικό αυτό, αλλά εδώ που φτάσαμε όποιος θέλει την πιστεύει. Δύο κενά σε δύο κομβικά σημεία της υπόθεσης. Δεν λες ότι ήταν και το πιο τεκμηριωμένο και πειστικό διάγγελμα που μπορούσε να γίνει…
Αντίθετα, φαίνεται ότι η κυβέρνηση περνάει τις δυσκολότερες ώρες της και για έναν άλλο λόγο. Το σκάνδαλο της παρακολούθησης του κινητού του προέδρου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ από την ΕΥΠ δεν το ανέδειξε καμιά δημοσιογραφική έρευνα- μην δουλευόμαστε. Όταν κατήγγειλε ο ίδιος την απόπειρα παρακολούθησης του από το Predator (κι όχι την ΕΥΠ), η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) κινήθηκε, ως όφειλε, και ζητώντας συγκεκριμένα στοιχεία από τον πάροχο κινητής τηλεφωνίας του Ν. Ανδρουλάκη αποκαλύφθηκε ότι την περίοδο που έγινε η απόπειρα μέσω του λογισμικού η ΕΥΠ όντως τον παρακολουθούσε! Επομένως το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε από την καλή λειτουργία των θεσμών, εν προκειμένω μιας Ανεξάρτητης Αρχής (μιας από τις πολλές που έχουμε, όπως τις μετράει ο ΣΥΡΙΖΑ – άσχετο και σχετικό…). Κι αυτό που θα μπορούσε να λειτουργήσει υπέρ της κυβέρνησης, ως θεσμική λειτουργία περιέργως ξεχάστηκε στο διάγγελμα του πρωθυπουργού.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, δικαίως πλέον, ανεβάζει κι άλλο τους τόνους. «Πείτε μου για ποιον λόγο με παρακολουθούσε η ΕΥΠ» ρωτάει ευλόγως! Τι ετοίμαζε πραξικόπημα ή διοχέτευε εθνικά μυστικά σε ξένες υπηρεσίες που θέλουν να «αποσταθεροποιήσουν την χώρα»;
Όμως το πιο σημαντικό ίσως από τις ανακοινώσεις των κομμάτων και των πολιτικών, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, που ζήτησε από τον Πρόεδρο της Βουλής διακοπή των θερινών της διακοπών για να συζητηθεί η υπόθεση, ήταν η εμφάνιση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Πριν ακόμη αρχίσουν να εκδίδονται οι αναμενόμενες ανακοινώσεις των κομμάτων, μόλις δεκαπέντε λεπτά μετά το διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποδόμησε με δήλωση του το αφήγημα του πρωθυπουργού! Ποιος; Ο «δεξιός» Βενιζέλος. Αφήνοντας έκθετη με πολιτικά και νομικά τεκμηριωμένα επιχειρήματα την κυβέρνηση και υποστηρίζοντας ουσιαστικά την θέση του Νίκου Ανδρουλάκη.
Πρώτος ανέδειξε ότι ο πρωθυπουργός δεν απάντησε στο καίριο ερώτημα σχετικά με τον λόγο παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Μιλώντας για κατάρρευση με θόρυβο του συγκεντρωτικού κράτους. Ζητώντας να κινηθεί αυτόνομα η Δικαιοσύνη για τις ποινικές ευθύνες που έχουν όσοι συνέβαλαν στην παρακολούθηση. Δίνοντας συμβουλές για το πώς παράλληλα μπορεί να κινηθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. Και ζητώντας να καταργηθεί ο θεσμός του εισαγγελέα «αποκλειστικής απασχόλησης» ( εισαγγελέας ΕΥΠ, αλλά και εισαγγελέας διαφθοράς – αιχμή προς τον ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισε τον σχετικό νόμο το 2018).
Το ερώτημα που προκύπτει είναι όχι πως πρόλαβε να αντιδράσει τόσο γρήγορα. Κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ την ευφυΐα του. Όπως γράφτηκε μάλιστα, ο Κ. Μητσοτάκης χρειάστηκε δυο μέρες για να ετοιμάσει ένα αναιμικό διάγγελμα κι ο Ευ. Βενιζέλος μόλις ένα τέταρτο για να το αποδομήσει πλήρως. Το ερώτημα είναι γιατί έκανε αυτή την δήλωση ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών. Η απάντηση ότι κάποιο «υπερεγώ» του τον οδήγησε σε μια αυτάρεσκη κίνηση επιβεβαίωσης της διανοητικής υπεροχής του έναντι του πολιτικού προσωπικού ανάγεται στην σφαίρα της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης, οπωσδήποτε δε εκφεύγει των ορίων ενός πολιτικού άρθρου. Το ενδεχόμενο να θέλει να εμφανιστεί ως «θεσμικός εγγυητής» της λειτουργίας του πολιτεύματος πάλι ακούγεται αδύναμο, πόσο μάλλον που ακόμη και σε μια «μετα- πολιτική» περίοδο, όπως λέει στους συνομιλητές του ότι βρισκόμαστε, αυτό είναι ένα κουστούμι που ο ίδιος έχει ράψει για τον εαυτό – ασχέτως αν του ταιριάζει πάρα πολύ καλά.
Ως πολιτικό όν με παρουσία στην πολιτική περισσότερο από τρεις δεκαετίες ο Ευ. Βενιζέλος γνωρίζει πολύ καλά ότι η παρέμβαση του θα δημιουργήσει – δημιουργεί ήδη – σοβαρές πολιτικές επιπτώσεις. Ποιες είναι αυτές; Πολύ γρήγορα και εν θερμώ καταγράφονται οι προφανείς :
Βαθαίνει το χάσμα μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, το οποίο πλέον έχει γίνει τάφρος.
Απομακρύνει από τη ΝΔ το κρίσιμο μέγεθος κεντρώων, φιλελεύθερων, κεντροαριστερών και στελεχών της Ανανεωτικής Αριστεράς που μετακινήθηκαν προς τον Κ. Μητσοτάκη το 2019 ώστε «να φύγει ο Τσίπρας».
Αδυνατίζει το «Αντι- ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο.
Προφανώς δεν το ήθελε, αλλά εκ των πραγμάτων έτσι γίνεται, ενισχύεται το αφήγημα του Αλ. Τσίπρα για «προοδευτική διακυβέρνηση». Ακόμη και πανέξυπνοι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν κάποια στιγμή την «ετερογονία των σκοπών».
Αλλά είπαμε αυτά είναι οι προφανείς . Πιθανόν να υπάρχουν κι άλλες επιπτώσεις που θα τις δούμε στην πορεία του χρόνου. Σε κάθε περίπτωση ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει εξαιρετικά κι οπωσδήποτε δεν πρόκειται να βαρεθούμε…
