Πέρασαν 39 χρόνια από το περίφημο "Πάρτυ στη Βουλιαγμένη" που οργάνωσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης (25 Ιουλίου του 1983, νύχτα με Πανσέληνο), όταν σχεδόν 100.000 κόσμος τραγούδησαν, κόλλησαν, ερωτεύτηκαν και ξεφάντωσανε με πολλούς αγαπημένους καλλιτέχνες στην εκεί πλαζ του ΕΟΤ.
Χαρακτηρίστηκε "Ελληνικό Γούντστοκ" κι η υπερβολή αυτή οπωσδήποτε έχει ισχυρή βάση.
Πίσω από αυτό το γεγονός πάντως, υπάρχει μια σχετικά άγνωστη ιστορία στην οποία εμπλέκεται ο Πειραιάς.
Το ακριβώς προηγούμενο καλοκαίρι η νεοσύστατη τότε ΕΚΙΤΕΠ (Εταιρεία Κινηματογράφου Τέχνης και Πολιτισμού) είχε οργανώσει στα Βοτσαλάκια του Πειραιά μια καλοκαιρινή συναυλία με διάφορα "χάπενινγκ". Από την "Γενοβέφα" μέχρι μαλλί της γριάς, ρεμπέτικα και ροκ συγκροτήματα. Μια παράδοση που κράτησε χρόνια, σχεδόν όλη την δεκαετία του 1980.
Την ιδέα είχε ο μακαρίτης Βαγγέλης Δρίτσας (αδελφός του βουλευτή, Θοδωρή), πρόεδρος τότε της ΕΚΙΤΕΠ. Βασικός οργανωτής ο πρόσφατα χαμένος Αλέκος Τσουρινάκης, σταθερός οργανωτής εκδηλώσεων εκείνης της εμβληματικής συλλογικότητας για την πόλη.
Λοιπόν, αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι οι δύο τους προσέγγισαν εκείνο το καλοκαίρι του 1982, ένα χρόνο πριν το πάρτυ στην Βουλιαγμένη, τον ήδη φτασμένο, εξαιρετικό Κηλαηδόνη και του ανέλυσαν την ιδέα τους. Για άσχετους λόγους (μάλλον υποχρεώσεις του Λουκιανού) η συνεργασία δεν προχώρησε και η βραδιά στην Βουλιαγμένη οργανώθηκε με άλλους πρωταγωνιστές.
Η ιδέα όμως είχε πέσει και πάνω σε αυτήν, με μεγαλύτερο επαγγελματισμό, τον επόμενο χρόνο οργανώθηκε το ξεχωριστό Πάρτυ στην Βουλιαγμένη.
Κάπως έτσι στην ιστορία του μοναδικού εκείνου γεγονότος μπαίνει κι ο Πειραιάς.
Μικρό παιδί τότε (21 ετών) έμαθα τις λεπτομέρειες από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Κι ο Βαγγέλης κι ο Αλέκος έχουν πλέον φύγει, υπάρχουν όμως πολίτες του Πειραιά που έπαιξαν ρόλο σε εκείνη την υπόθεση και μπορούν να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω.
Πρόχειρα θυμάμαι τον δικηγόρο Πειραιά Σταυρό Βαρελά, τον βιβλιοπώλη Αλέξη Μυλωνά, τον καθηγητή και δημοτικό σύμβουλο Νίκο Μπελαβίλα, τον σκηνοθέτη Αντώνη Κιούκα και ο κατάλογος θα μπορούσε να μεγαλώσει πολύ...
Ν.Α
