Με στίχους τραγουδιών «ντύνεται» ο Πειραιάς!
Μια πρωτότυπη δράση προαναγγέλλει τις «Ημέρες Θάλασσας» κι η πάντα δραστήρια εντεταλμένη δημοτική σύμβουλος Πολιτισμού στον δήμο Πειραιά, Ειρήνη Νταϊφά, φροντίζει να μας θυμίσει την έξυπνη ιδέα της δημοτικής αρχής Μώραλη με ένα ... κατατοπιστικό ( για τους μη μυημένους) σχόλιο.
Διαβάστε το :
Με χιλιοτραγουδισμένους στίχους, που υμνούν τον Πειραιά, τη θάλασσα και τις γειτονιές του, στίχους βαθιά χαραγμένους στη μνήμη και την καρδιά των Πειραιωτών «ντύνεται» το μεγάλο λιμάνι, στην προωθητική καμπάνια (έντυπη, ψηφιακή, outdoor) για την προαναγγελία του φετινού εορτασμού των «Ημερών Θάλασσας», που θα πραγματοποιηθούν από τις 27 Μαΐου έως τις 5 Ιουνίου στην πόλη.
Σε αυτή την πρωτότυπη δράση ο Δήμος Πειραιά «ντύνει» δημόσια κτήρια, στάσεις λεωφορείων, καταστήματα, οχήματα δημοτικής συγκοινωνίας κ.α., με χαρακτηριστικούς στίχους τραγουδιών που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης, παραμένουν διαχρονικοί στο πέρασμα του χρόνου και επαναφέρουν μνήμες και αναμνήσεις. Οι ίδιοι στίχοι θα «ταξιδέψουν» σε όλη τη χώρα μέσω του διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων.
Το μεγάλο λιμάνι άλλωστε, η πιο τραγουδισμένη πόλη της Ελλάδας, αποτέλεσε διαχρονική πηγή έμπνευσης για θρύλους του ελληνικού πενταγράμμου: την Μελίνα, τον Χατζιδάκι, τον Γκάτσο, τον Ξαρχάκο, τον Μπιθικώτση, τον Πυθαγόρα, τον Μπαγιαντέρα, τον Τσιτσάνη κ.α.
«Όσο κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι, τρελή να με έχει κάνει όπως τον Πειραιά….» «Η θάλασσα του Πειραιά, απ΄ όλες είναι πιο γλυκιά…» «Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια, μάζεψα μια βραδιά τα σαΐνια….» «Περαία μου, Περαία μου με το Σαρωνικό σου που έχεις για καμάρι σου τον Ολυμπιακό σου…», «Δεν έμαθες δε ρώτησες, οι ντόπιοι να σου πούνε ποιες είναι οι Πειραιώτισσες και πως τις κατακτούνε…», «γεννήθηκα στον Πειραιά, σπούδασα στο λιμάνι…» είναι ορισμένοι μόνο από τους στίχους που θα «πλημμυρίσουν» την πόλη, το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα προαναγγέλλοντας τις «Ημέρες Θάλασσας 2022» που φέτος επιστρέφουν για 8η συνεχόμενη χρονιά, με κύριο άξονα όλα όσα μας στέρησε η πανδημία τα δύο προηγούμενα χρόνια. Τις ανοιχτές εκδηλώσεις, τη μουσική, το τραγούδι, τον χορό.
