Τα παιδιά της Νίκαιας!

giannakis panagiotis

Η συγγραφέας Ζέφη Κόλλια γράφει για τα παιδιά της γειτονιάς της. Τα παιδιά της Κοκκινιάς. Απολαύστε το σύντομο κείμενο της:
"Τρεις δρόμους πάνω απο το πατρικό μου στη Νίκαια, είχε το ατελιέ της η κυρία Μαρία, η μοδίστρα. Εκεί πηγαίναμε με τη μαμά φορτωμένες περιοδικά "Γυναίκα" και "Burda", με υφάσματα απο του Ιωσηφίδη στον Πειραιά, να ραφτούμε. Απίθανη φιγούρα, με τη μεζούρα στο λαιμό, το ψαλίδι στο χέρι και τις καρφίτσες στο στόμα- πάντα απορούσα πώς δεν τις κατάπινε - μας έκανε πρόβες και έστελνε συχνά για θελήματα - μια κουβαρίστρα, μια δαχτυλίθρα απ το ψιλικατζήδικο- τον βαφτισιμιό της τον Παναγιώτη, που μερικά χρόνια αργότερα τον έβλεπα στον Πλάτωνα - το γήπεδο του μπασκετ απέναντι απο το σπίτι μου- να προπονείται με τις ώρες, σχεδόν όλη την ημέρα την περνούσε εκεί. Μέχρι που έμαθα και το επίθετό του, απο τις εφημερίδες. Γιαννάκης. Παναγιώτης Γιαννάκης.
Δυο γωνίες όμως παρακάτω, έμενε κάποιος που εγώ δεν πρόλαβα όταν ήταν πιτσιρίκος, άλλα λάτρεψα όταν ήταν μεγάλος- η μαμά μου όμως ήξερε πολύ καλά την μαμά του, την κυρα- Όρσα την γειτόνισσα, και θυμόταν τον Δημήτρη όταν ήταν μικρός. Όρσα, το όνομά της πήρε και η εγγονή της, η Ορσαλία. Κι ο τύπος που λάτρεψα- όχι μόνο εγώ, αλλά όλη η γενιά μου- ο Parthenis, o μινμαλιστής της ελληνικής μόδας των '80ς. Κάτι τέτοια παιδιά έβγαλε η γειτονιά μου. Νικαιάρα!"