Η έκταση των Λιπασμάτων που παραχωρήθηκε στον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας αποτελεί, όταν δεν γίνεται η ατμόσφαιρα αποπνικτική λόγω της βρώμας και της δυσωδίας που αποπνέει παρακείμενη βιομηχανία, μία όαση, όχι μόνο για τους δήμους της περιοχής, αλλά και για τον τον ευρύτερο Πειραιά. Ευλόγως εκεί υπάρχουν δύο καντίνες, κάποιες τουαλέτες, λίγα παγκάκια και κάγκελα για να προστατεύουν πεζούς -και κυρίως παιδάκια που παίζουν- ώστε να μην πέσουν στη θάλασσα.
Απορία προκαλεί το γεγονός ότι βρέθηκαν κάποιοι μάλλον "δικομανείς" να καταγράψουν τις κατασκευές αυτές ως αυθαίρετες.
Έπρεπε να έχει ζητηθεί από τον Δήμο άδεια για αυτές και είναι προφανές πως πρόκειται για ένα τυπικό λάθος.
Μια τυπική παράλειψη.
Μπορεί το γράμμα του νόμου να έχει κατά κάποιον τρόπο παραβιαστεί, αλλά το πνεύμα μιας κυβερνητικής απόφασης που εκδόθηκε τους πρώτους μήνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χειροκροτήθηκε από τους πάντες, οπωσδήποτε δεν παραβιάζεται.
Μία έκθεση 600 στρεμμάτων φυσικά δεν θα είναι λειτουργική χωρίς αυτές τις ελαφρές κατασκευές που εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες των πολιτών που χαίρονται το χωρο. Αν θέλει κανείς τα λιπάσματα να μην είναι λειτουργικά, ας ξηλωθούν αυτές οι κατασκευές.
Αν θέλει όμως να παραμείνουν ένας χώρος αναψυχής και πολιτισμού, οι κατασκευές αυτές -ακόμη και παράνομες- πρέπει να παραμείνουν εκεί που βρίσκονται.
