Όταν το κύριο άρθρο μιας εφημερίδας, όπως είναι «Το Βήμα», με την υπογραφή του εκδότη της Στ. Π. Ψυχάρη ασχολείται, έστω ως παράδειγμα, με έναν συγκεκριμένο τομέα του κυβερνητικού έργου, που μάλιστα αφορά μια συγκεκριμένη μεγάλη επένδυση, τότε τα πράγματα δεν πάνε καλά. Είτε για τον αρμόδιο υπουργό που «φωτογραφίζεται», είτε για την επένδυση. Είτε και για τα δύο μέρη. Γράφει λοιπόν, μεταξύ άλλων, η εφημερίδα, στο κύριο άρθρο της Κυριακάτικης έκδοσης της :
« Μπορεί π.χ. να φανταστεί κανείς τον Ανδρέα Παπανδρέου να δίνει εντολές για ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, να προτείνει ευρεία συνεργασία με τους Κινέζους και την ίδια ώρα , στον ίδιο χώρο, ένας υπουργός να εξαγγέλλει το αντίθετο, διαψεύδοντας ουσιαστικά τη κυβέρνηση;».
Το ίδιο άρθρο διανθίζεται από παραδείγματα «καλών» και κακών» στιγμών αντιμετώπισης των Ελλήνων εφοπλιστών από τη διοίκηση του υπουργείου Ναυτιλίας επί ΠΑΣΟΚ του Αντρέα, αναδεικνύοντας σε κάποιο σημείο του την μορφή του αείμνηστου Γ. Κατσιφάρα ως του υπουργού εκείνου που «γεφύρωσε» το χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και εφοπλιστών, σημειώνοντας ότι μετά από υπουργική αλλαγή η κυβέρνηση έδωσε το στίγμα της και ο νέος υπουργός ήλθε με συγκεκριμένες οδηγίες και εντολές. «Η εκκρεμότητα έληξε», υπογραμμίζει ο εκδότης του «Βήματος».
Δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν η κυβέρνηση θεωρεί πως υπάρχει «εκκρεμότητα» με το υπουργείο Ναυτιλίας και τον υπουργό Θ. Δρίτσα που «φωτογραφίζει» το άρθρο. Εκκρεμότητα πάντως με την COSCO και την αγορά του λιμανιού του Πειραιά υπάρχει. Δεδομένη δε της πρόταξης της συγκεκριμένης ιδιωτικοποίησης στο πακέτο ιδιωτικοποιήσεων που προβλέπει η Συμφωνία με τους εταίρους και της δεδηλωμένης αντίθεσης του Θ. Δρίτσα σε μια τέτοια προοπτική, μπορεί κανείς να προβλέψει ότι τα μποφόρ στο λιμάνι θα επιστρέψουν, ίσως μαζί με τα μελτέμια. Εκτός κι αν προλάβει ένας εκλογικός κυκλώνας να σαρώσει τα πάντα, οπότε όλα - και το λιμάνι του Πειραιά- εκκρεμότητες θα παραμείνουν.
