Όταν η επιτυχία ενοχλεί…

dhmotiko gntm

Υπάρχουν δυο τρόποι να δει κανείς το ίδιο θέμα.

Να ασχοληθεί σοβαρά με την μίζερη κριτική που γίνεται (κυρίως από σκανδαλοθηρικά ανώνυμα sites) περιστασιακά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Πότε γιατί στο Πρόστυλο του υπάρχουν δυο ψηλά τραπεζάκια με μερικά σκαμπό για να καπνίζουν στα διαλείμματα οι θεατές – σε όλους τους εσωτερικούς χώρους το κάπνισμα απαγορεύεται δια ροπάλου από την πρώτη μέρα της επαναλειτουργίας του Δημοτικού, όχι λόγω της τελευταίας απαγόρευσης.
Και πότε γιατί η σκηνή του διατέθηκε για τα γυρίσματα ενός τηλεδιαγωνισμού, λες και οι πόροι για την λειτουργία του εξασφαλίζονται ως εκ θαύματος από κάποιο «λεφτόδεντρο» - παρεμπιπτόντως τα γυρίσματα έγιναν το καλοκαίρι, όταν δηλαδή το Θέατρο παραμένει κλειστό.

Ο δεύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς αυτές τις μίζερες αντιδράσεις είναι να μην κάνει τίποτε. Να τις προσπεράσει. Να θυμηθεί ότι αυτή που ασκούν αυτή την κριτική δεν έλεγαν τίποτε όταν το Δημοτικό ήταν κλειστό ή - ακόμη χειρότερα- καθόλου δεν ενοχλούνταν όταν παλιότερα ο τελευταίος σύλλογος των «Κάτω Καμποχωρίων» εξασφάλιζε δωρεάν την κεντρική σκηνή του για να κόψει την πίτα του.

Ελπίζω ότι η διοίκηση του Θεάτρου η οποία με την εξωστρεφή πολιτική της έχει καταφέρει να το καταστήσει πρωταγωνιστή στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας θα επιλέξει τον δεύτερο τρόπο. Θα αγνοήσει τους μίζερους επαρχιώτες…

eep logo