Διεργασίες ΙΙΙ

fourtouna

Φουρτούνες στο «Λιμάνι»!

 

Το Λιμάνι της Αγωνίας έκλεισε φέτος 20 χρόνια λειτουργίας και συνεχούς παρουσίας στα δημοτικά πράγματα του Πειραιά.
Ξεκίνησε ως αυτόνομη δημοτική κίνηση το 1998, κατεβαίνοντας μάλιστα τότε στις εκλογές κόντρα στον επίσημο υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ (με αποτέλεσμα να μην εκλέξει κανένας τότε δημοτικό σύμβουλο).
Το 2002 με την υποστήριξη πλέον του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο εντυπωσιακό -για τα τότε δεδομένα του κόμματος- 7.5%, εκλέγοντας δύο δημοτικούς συμβούλους, παρά το «αντάρτικο» ψηφοδέλτιο της πρώην βουλευτού του κόμματος Στ.Αλφιέρη, που πάντως κατέγραψε μια χαμηλή πτήση.
Το 2006 άντεξε στην θυελλώδη εμφάνιση Φασούλα και κατέγραψε 6.5%, επανεκλέγοντας δυο δημοτικούς συμβούλους.
Το 2010 είχε μόλις ιδρυθεί η ΔΗΜΑΡ και για να διατηρήσει τη συνοχή του επέλεξε να συμμετάσχει στην «Συμμαχία στον Πειραιά» με υποψήφιο δήμαρχο τον Νίκο Λεγάκη, που δυστυχώς έφυγε από τη ζωή λίγες μέρες πριν τις τότε δημοτικές εκλογές, με αποτέλεσμα να περιοριστεί το ποσοστό του ακέφαλου πλέον σχήματος, αλλά να επανεκλέξει δύο δημοτικούς συμβούλους.
Για να φτάσουμε έτσι στο 2014, όταν το άλλοτε αυτόνομο αυτοδιοικητικό σχήμα ταυτίστηκε απολύτως με τον ΣΥΡΙΖΑ που «ερχόταν» με κορυφαίο παράδειγμα την κοινή εμφάνιση Τσίπρα-Δούρου-Δρίτσα στην προεκλογική συγκέντρωση της πλατείας Κοραή. Το 17% που πέτυχε και οι τέσσερεις δημοτικοί σύμβουλοι που εξέλεξε, μπορεί εκ πρώτης όψεως να είναι ένα καλό ποσοστό, αλλά σε κάθε περίπτωση ήταν πολύ παρακάτω, σχεδόν το μισό του ποσοστού που πέτυχε την ίδια μέρα στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σε όλες αυτές τις εκλογικές αναμετρήσεις (πλην του 2010) υποψήφιος δήμαρχος ήταν πάντα ο Θοδωρής Δρίτσας. Μια προσωπικότητα με κύρος κι ένα οικογενειακό όνομα που διαχρονικά ξεπερνούσε τα όποια κομματικά όρια.

Το Λιμάνι της Αγωνίας πλέον βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Ο Θοδωρής Δρίτσας έχει οριστικά αποχωρήσει από την αυτοδιοικητική πολιτική, ενώ ηγετική προσωπικότητα δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Αντίθετα, κυριαρχούν έριδες, με χαρακτηριστικότερη την εμφάνιση -μιας περιφερειακής προς το παρόν- κίνησης πολιτών με τίτλο «Λιμάνι φιλικό στην Πόλη» και έμφαση στην αντίθεση της επέκτασης του προβλήτα κρουαζιερόπλοιων του ΟΛΠ, με αφορμή την οποία εξαπολύει προσωπικές επιθέσεις σε προβεβλημένο στέλεχος του Λιμανιού της Αγωνίας. Προανάκρουσμα μιας διάσπασης και μελλοντικής καθόδου στις εκλογές ενός ακόμη «αριστερού» σχήματος; Η απλή αναλογική θα ευνοούσε μια τέτοια εξέλιξη.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν κι εκείνοι που θυμούνται ότι ήδη μετά το 7.5% του 2002 είχε πέσει η ιδέα της μετονομασίας του συνδυασμού σε «Λιμάνι της Ελπίδας». Η πρόταση εκείνη επαινέθηκε, αλλά ποτέ δεν συζητήθηκε σοβαρά. Θεωρήθηκε προφανώς ότι αλλοίωνε τα «κινηματικά» χαρακτηριστικά του συνδυασμού. Τώρα, 16 χρόνια αργότερα, από τις παραγωγικές τάξεις που βρίσκονται κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται ελαφρά διαφοροποιημένη μια ακόμη πρόταση. Να κατέβει στις εκλογές συνδυασμός με όνομα το «Λιμάνι της Ανάπτυξης». Η λογική προφανέστατη. Η λέξη «Λιμάνι» κρατάει το νήμα που συνδέει τον συνδυασμο με την ιστορικότητά του, ενώ ο όρος «Ανάπτυξη» φωτίζει τις σύγχρονες συνθήκες. Άλλωστε, την ανάπτυξη επικαλείται σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως αυτήν την μεταμνημονιακή περίοδο.

Αν μπορέσει να βρεθεί ισορροπία και κοινός βηματισμός, είναι άγνωστο. Πάντως, στον χώρο των παραγωγικών τάξεων, είναι γνωστό το στέλεχος της Πειραϊκής κοινωνίας που θα μπορούσε να «βγει μπροστά» με ένα αριστερό σχήμα που θα είχε αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Λεπτομέρειες προσεχώς…

 

eep logo