Η περίπτωση του εικονιζόμενου Γιάννη Τραγάκη φαίνεται ότι συνεχίζει να απασχολεί την Πειραιώς. Δεν πάνε πολλοί μήνες από τότε που ο πρωτοεκλεχθείς το 1974 (!) μοναδικός εν ενεργεία πλέον βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β’ Πειραιά έκανε «άνω-κάτω» το κόμμα του, ανακηρύσσοντας …διάδοχό του στη βουλευτική έδρα της περιοχής τον γιό του. Τότε, με μια άμεση παρέμβασή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έκλεισε την πόρτα» στην υποψηφιότητα του υιού Τραγάκη.
Όλο αυτό το διάστημα αναπτύχτηκαν στο επιτελείο της ΝΔ δύο σχολές σκέψης. Η πρώτη θέλει το κόμμα να εκμεταλλευτεί τα «ρουσφέτια» του Μπάρμπα-Γιάννη και αφού έχει αποκλείσει τον γιο του, να είναι τουλάχιστον ο πατέρας Γιάννης Τραγάκης για μια ακόμη φορά υποψήφιος. Η δεύτερη θεωρεί ότι οι παρουσίες στα ψηφοδέλτια του Γιάννη Τραγάκη (που παρεμπιπτόντως ήταν «σκληρά» κατά του Κ.Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές, αλλά και του Τάσου Νεράντζη, επίσης ιστορικού στελέχους και διαχρονικά βουλευτή του κόμματος στην Β΄ Πειραιά, όχι μόνο δεν σηματοδοτούν την ανανέωση που επαγγέλλεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά αντίθετα παραπέμπουν σε έναν παλαιοκομματισμό που εν πολλοίς ευθύνεται και για την καθήλωση του κόμματος σε ποσοστά του ύψους 18% στις τελευταίες εκλογές.
Από την επικράτηση της μιας ή της άλλης «σχολής» θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό κι αν τελικά η ανανέωση που επαγγέλλεται και επιχειρεί, με πολιτικές όπως το Μητρώο Μελών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδειχθεί πολιτική που πραγματικά θέλει να υλοποιήσει η Νέα Δημοκρατία ή εξαντλείται στα όρια της επικοινωνίας.
