Χάσαμε τη μπάλα!

mpala skia

Γκολ εσείς; Σέντρα εμείς.
Η κλασική αυτή αυτοσαρκαστική ατάκα περιγράφει από την πλευρά των ηττημένων και μάλιστα σε μια πανωλεθρία την εκτός πραγματικότητας αισιοδοξία, ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα σήμερα. Να μην υπάρξει παρεξήγηση, η κατάσταση μπορεί να είναι χειρότερη από όσο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς πριν από λίγους μήνες, αλλά αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι για όλα φταίει η κυβέρνηση. Απλώς δίπλα στις όποιες ευθύνες της, έρχεται να προστεθεί και μια σειρά απρόβλεπτων παραγόντων,

εξωγενών κατά κανόνα, ατυχιών, που επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα. Όπως λένε «ήταν στραβό το κλήμα, το ΄φαγε και ο γάιδαρος».

Ένα ματς που δεν θα μπορέσουν να ξεχάσουν ποτέ οι φίλοι του Ολυμπιακού, είναι το 7-0 από τη Γιουβέντους στο Τορίνο, πριν από καμιά 15αριά χρόνια. Ο Προτάσοφ, που καθόταν στον πάγκο του Ολυμπιακού, κατέβασε ένα φιλόδοξο επιθετικό σχήμα. Ο Θρύλος ήθελε να χτυπήσει το παιχνίδι. Και όντως, στο πρώτο ημίχρονο, έπαιξε αρκετά καλά και έφτασε με αξιώσεις στη μεγάλη περιοχή της «Γιούβε». Οι Ιταλοί από την πλευρά τους, κάναν σε ολόκληρα 45 πρώτα λεπτά μόλις τρεις επιθέσεις με αξιώσεις. Τρία σουτ προς την εστία του Θρύλου. Αλλά και τα τρία έγραψαν και το ημίχρονο έληξε με 3-0. Στο δεύτερο έγινε το κανονικό πάρτι και η εφτάρα εις βάρος του Ολυμπιακού ήταν μέχρι πρόσφατα το μεγαλύτερο σκορ που έχει καταγραφεί σε Τσάμπιονς Λινγκ. Έφταιγε ο Προτάσοφ, αλλά δεν τον ήθελε κιόλας η μπάλα.

Αν κάτσει κανείς και δει προσεκτικά την ειδησεογραφία δυο ημερών, για παράδειγμα της περασμένης Τρίτης και της Δευτέρας, απλώς θα μαυρίσει η ψυχή του. Καταγράφουμε τυχαία: Στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς και άγχος μήπως η αξιολόγηση πάει πίσω, οπότε επανέλθει ο εφιάλτης της έλλειψης ρευστότητας με το δημόσιο να μην μπορεί να καταβάλει μισθούς και συντάξεις. Τα μπλόκα των αγροτών όχι μόνο δεν ξεθυμαίνουν, αλλά οι ίδιοι οι αγρότες κάνουν οργισμένα ντου σε εκδηλώσεις που μιλάνε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Και αισθάνεται κανείς ότι είναι θέμα χρόνου σε κάποια στιγμή να χαθεί το μέτρο. Πρόσφυγες συνεχίζουν να φτάνουν κατά χιλιάδες στα νησιά και μετά από εκεί στον Πειραιά, να εγκλωβίζονται είτε στα αποκλεισμένα Τέμπη, είτε στα σύνορα με την ΠΓΔΜ, να γυρνάνε πίσω και τελικά να μετατρέπεται το λιμάνι, η Αθήνα, οι εθνικές οδοί, γενικότερα όλη η χώρα, σε ένα τεράστιο άναρχο χοτ σποτ.
Ευρωπαίοι δήθεν εταίροι υπόσχονται εξυπηρετήσεις στα Σκόπια για το όνομα, αρκεί να μπλοκάρουν τα σύνορα με την Ελλάδα και οι τέσσερεις μεγάλοι του δυτικού κόσμου, Ομπάμα, Κάμερον, Μέρκελ, Ολάντ, υποχρεώνονται να μιλήσουν σε τηλεδιάσκεψη μεταξύ τους και να παρέμβουν σε Άγκυρα αλλά και Αθήνα. Κι όλα αυτά ενώ αναμένεται το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, η Ελλάδα κατηγορεί την Τουρκία ότι ήδη παραβιάζει τη σχετική συμφωνία.
Μέσα σε όλα αυτά η απόπειρα της Πόλας Ρούπα να βγάλει από τον Κορυδαλλό Μαζιώτη και λοιπούς με ελικόπτερο ή η εισβολή της ομάδας του Ρουβίκωνα στο στούντιο της ΕΡΤ, θα ήταν απλώς διασκεδαστικές πινελιές αν το φόντο δεν ήταν κατάμαυρο.

Το ζήτημα πλέον δεν είναι αν έφταιγε ο Προτάσοφ, ή πόσο φταίει ο Τσίπρας. Αλλά αν υπάρχει τρόπος να αλλάξει η κατάσταση.

Αναγνώστης Κέντρος

eep logo