Ακόμη και ο «χορτασμένος» κόσμος του Ολυμπιακού, που έχει δει να φορούν την ερυθρόλευκη φανέλα εκτός των άλλων ποδοσφαιρικά μεγέθη όπως ένας Ριβάλντο και ένας Τζοβάνι, ένας Καρεμπέ ή ένας Ζάχοβιτς, δυσκολεύεται να θυμηθεί μεταγραφή ενός μεγάλου ονόματος καταμεσής του χρόνου. Κι αυτό δεν είναι μόνο ένα ελληνικό φαινόμενο. Η μεταγραφική περίοδος Δεκεμβρίου - Ιανουαρίου ευνοεί τα «ψώνια από το κάτω ράφι», όπως θα έλεγε και ο Τροντ Σόλιντ. Το χειμώνα οι μετεγγραφές θυμίζουν μπαλώματα, εκτός κι αν προκύψει κανένα τεφαρίκι.
Τρομερή ευκαιρία δεν μπορείς να τον πεις τον Λεβέντη. Κάθε άλλο. Θα μπορούσε να είναι ρολίστας ή καλύτερα τρίτη-τέταρτη θέση σε μια ομάδα πλήρη μεν, που θέλει όμως σε κάθε περίπτωση να είναι εξασφαλισμένη, μήπως προκύψουν έκτακτες ανάγκες, αποχωρήσεις ή τραυματισμοί εν όψει δύσκολων ευρωπαϊκών υποχρεώσεων.
Όταν όμως έχει πάρει σπίτι του φανέλα βασικού ο Καμμένος, που συναγωνίζεται σε γκέλες τον Σιόβα, ίσως να μην ακούγεται υπερβολικό να διαφημίζεται ως ενδεχόμενη σημαντική μεταγραφή ο Λεβέντης. Θυμίζει ενδεχομένως τα πρωτοσέλιδα του κάθε καλοκαιριού, όταν δεκαετίες τώρα διαφημίζονταν ως «μετεγγραφές - βόμβες» παίκτες που για τους «αρχαίους» παραπέμπουν στον Πολέτι, στους σχετικά νεότερους θυμίζουν τον Γεκινί και στο μυαλό των πιο νέων φέρνει ονόματα όπως ο Πουλίδο που δυο χρόνια τον ακούμε και ακόμα με τη φανέλα του Ολυμπιακού δεν τον έχουμε δει. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο Ολυμπιακός έχει για τα ελληνικά δεδομένα μια πλήρη ομάδα. Κι έχει το περιθώριο να ψάχνει στις «εκπτώσεις» μια ευκαιρία, γνωρίζοντας πως αν δεν του βγει καμία δεν χάνει και πολλά.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο. Ούτε πλήρη ομάδα έχει, ούτε ποτέ είχε. Άλλωστε, ο Καμμένος βασικός ήταν και με Λαφαζάνη και μετά τη διάσπαση του καλοκαιριού. Οπότε ακόμη κι αν διαψεύδεται το σήριαλ με τον Λεβέντη, το συμπέρασμα είναι ένα. Πως ο Πρόεδρος είναι έτοιμος να πουλήσει σανό στην κερκίδα και να διαφημίσει ότι αν γίνει η μετεγγραφή θα έχει φτιάξει ένα απροσπέλαστο αμυντικό δίδυμο. Μόνο που αν στους ψεκασμένους προσθέσεις και τους γραφικούς, δεν θα έχεις ξαφνικά δυο κεντρικούς αμυντικούς που θα θυμίζουν Νοβοσέλατς - Μίχο, αλλά τους κεντρικούς αμυντικούς που διέπρεψαν στα πρώτα από τα πέτρινα χρόνια του Θρύλου: τον Κασδοβασίλη με τον Παπαγγελή, τον Γκαφο-βασίλη με τον Παπα-γκέλα, όπως τους θυμούνται οι σημερινοί πενηντάρηδες.
Αναγνώστης Κέντρος
