Portnet – Ειδήσεις Πειραιά
Παραλιακά

Όταν ο Σημίτης «έσωσε» το ταμείο του δήμου Πειραιά

Ο μακροβιότερος εν ενεργεία δημοτικός σύμβουλος, πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου και σήμερα αντιδήμαρχος Πειραιά, Παναγιώτης (Τάκης) Αβραμίδης θυμήθηκε μια ιστορία από μια καίρια για τα οικονομικά του δήμου παρέμβαση του Κώστα Σημίτη. Μια μικρή ιστορία που ίσως είναι μια πειστική απάντηση στους – όχι λίγους- μικρόψυχους που, εκτός των άλλων, καταλογίζουν στον εκλιπόντα πρώην πρωθυπουργό ότι δήθεν δεν βοήθησε τον Πειραιά όπου γεννήθηκε και που τον  έστελνε στην Βουλή αδιαλείπτως από το 1985 μέχρι το 2009, οπότε αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική.
Γράφει λοιπόν για το Portnet ο Τάκης Αβραμίδης:

«Με αφορμή το ψήφισμα του Δημοτικού συμβουλίου Πειραιά για τον Κώστα Σημίτη θυμήθηκα ένα περιστατικό που αφορά την οικονομική διαχείριση του Δήμου Πειραιά και που αναδεικνύει τη σημασία της υψηλής πολιτικής ηγεσίας σε περιόδους κρίσης.
Το 1997, η Δημοτική Αρχή του Στέλιου Λογοθέτη βρέθηκε αντιμέτωπη με μια σοβαρή οικονομική υποχρέωση εξαιτίας ενός αχρησιμοποίητου δανείου που είχε πάρει από κοινοπραξία έξη (6) αλλοδαπών τραπεζών ύψους 30.000.000 δολαρίων το 1993. Η υποχρέωση αυτή προέκυψε από δικαστική απόφαση του High Court of Justice του Ηνωμένου Βασιλείου όπου είχε προσφύγει η κοινοπραξία και στη συνέχεια κηρύχθηκαν εκτελεστές και στην Ελλάδα δυνάμει των υπ΄αριθμ. 5642/1998 και 5643/1998 αντίστοιχα αποφάσεων του Μον. Πρωτοδικείου Πειραιά. Το 2002 το χρέος είχε φτάσει να ξεπερνά συνολικά τα 13εκατ. δολ. ΗΠΑ.
Σε αυτό το πλαίσιο, το 2003 ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης επέμβει ουσιαστικά, με αποτέλεσμα η οφειλή προς την Merrill Lynch Capital Service Inc. να μειωθεί κατά 50%, φτάνοντας τα 6,3 εκ.ευρώ αντί για τα αρχικά 13.000.000 ευρώ!! Αυτή η σημαντική μείωση μόνο παρείχε οικονομική ανάσα στον Δήμο Πειραιά & συνέβαλε στη βελτίωση της διαχείρισης των Δημοτικών πόρων.
Η σημασία της συγκεκριμένης μεσολάβησης καταδεικνύει τον κρίσιμο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ένας πρωθυπουργός στην υποστήριξη της Τοπικής αυτοδιοίκησης, ιδίως σε περιπτώσεις οικονομικής πίεσης».