Είναι αλήθεια πως ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης ήταν ένα ιστορικό πρόσωπο που έζησε στην Αθήνα το Μεσοπόλεμο, που εκφωνούσε ακατάληπτους λόγους, υποσχόμενος, άμα τη εκλογή του, την σωτηρία της πόλης, ου μην και της χώρας. Δυστυχώς οι ψηφοφόροι δεν του έκαναν ποτέ την τιμή κι έτσι δεν τον είδαμε και στα έδρανα της Βουλής. Το ομολογουμένως ξεχωριστό όνομα του πάντως έμεινε να θυμίζει αυτό που σήμερα θα λέγαμε πολιτικό “ψώνιο”.
Δελαπατρίδηδες έκτοτε απαντώνται παντού και σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Και στο λιμάνι, καλά να είμαστε, τόσο στην Α’ όσο και στην Β’ Πειραιά.
Ψώνια, τυχάρπαστοι, οπορτουνιστές, αριβίστες, τυχοδιώκτες, έχουν κατά καιρούς διεκδικήσει και κάποιες φορές κερδίσει την ψήφο των πολιτών. Και μάλιστα με όλα τα κόμματα. Ακόμη και τα “κανονικά” , εκείνα δηλαδή που έχουν πρόγραμμα , αρχές, καταστατικό, οργανώσεις κλπ.
Στις προσεχείς εκλογές, που θα διεξαχθούν το αργότερο σε ενάμιση χρόνο, με την διαφαινόμενη εμφάνιση έως και τριών προσωποπαγών κομμάτων (Τσίπρα, Σαμαρά και Καρυστιανού), ο αριθμός των Δελαπατρίδηδων έχει αυξηθεί εντυπωσιακά. Κάποιοι μάλιστα στο λιμάνι δεν κρύβουν τις φιλοδοξίες τους. Και ετοιμάζουν τους πυρήνες στους οποίους φιλοδοξούν να στηριχθούν για να … σώσουν την χώρα, όταν τους καλέσει το καθήκον και ο λαός. Οι πιο πονηροί δε εξ αυτών, χαρακτηριστικοί ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος) προσπαθούν να σβήσουν ίχνη του παρελθόντος τους ή τουλάχιστον να τα “μασκάρουν” με υψιπετείς αναλύσεις του στυλ : τώρα μάθαμε και σοβαρευτήκαμε. Το χειρότερο δε γι’ αυτούς είναι ότι νομίζουν πως “μπορούν να κοροϊδεύουν όλη την ώρα όλο τον κόσμο”, όπως λένε κι Αγγλοσάξονες.
Δεν χρειάζεται να κουράζονται πάντως. Τσάμπα κόπος. Στον Πειραιά γνωριζόμαστε καλά σχεδόν όλοι. Και το Portnet μπορεί να αντιμετωπίσει με τρυφερότητα τους αυθεντικούς καλοπροαίρετους Δελαπατρίδηδες. Για τους άλλους, τους κοινούς πολιτικούς απατεώνες, που είναι και οι πραγματικά επικίνδυνοι, ένα μόνο μπορεί να τους υποσχεθεί.
Θα είναι εδώ να τους “θυμίζει τις μέρες τις παλιές”…
