Του Στέλιου Μανουσάκη*
Η εκ βάθρων αναμόρφωση του συστήματος απονομής ποινικής δικαιοσύνης με την εισαγωγή νέου Ποινικού Κώδικα και Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αποτελεί επιτακτική ανάγκη και πάγιο αίτημα του νομικού μας κόσμου επί δεκαετίες. Οι ειδικές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές που καταπιάστηκαν ήδη από το 2015 με το τιτάνιο αυτό έργο αποτελούνται από διακεκριμένους επιστήμονες, δικαστές και δικηγόρους, θεράποντες της επιστήμης του ποινικού δικαίου.
Γνωρίζοντας τα πρόσωπα, είμαι βέβαιος ότι οι θεματοφύλακες αυτοί της νομικής επιστήμης στη χώρα μας εργάστηκαν ανεπηρέαστοι από πολιτικές σκοπιμότητες, κομματικές παρεμβάσεις και πρόσκαιρες εξάρσεις της κοινής γνώμης. Όμως όταν αλλάζει συθέμελα το ποινικό νομικό οικοδόμημα –αναντίρρητα και προς την ορθή κατεύθυνση σε πολλές περιπτώσεις- είναι επόμενο να προκαλούνται αλυσιδωτές αντιδράσεις και κοινωνικές αναταράξεις, καθώς οι νέοι Κώδικες δεν ισχύουν μόνον για το μέλλον, αλλά κατ’ ανάγκη θα καταλάβουν και τις τρέχουσες υποθέσεις που δικάζονται στα δικαστήρια της χώρας και μάλιστα εν μέσω μιας ρευστής, γεμάτης ένταση και αντεγκλήσεις προεκλογικής περιόδου.
Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι θα πρέπει τα κόμματα μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες να σκύψουν πάνω από τα κείμενα των δύο κωδίκων με νηφαλιότητα, σύνεση και πραγματική ιστορική νομοθετική βούληση, ώστε να μην αντιμετωπίσουμε πάλι ως κοινωνία και νομικός κόσμος φαινόμενα καθαριστριών που δικάζονται ως καταχραστές του Δημοσίου, δολοφονίες από τη χρήση μολότοφ που δεν εξιχνιάστηκαν ποτέ, πολιτικά κόμματα που λειτουργούν ως εγκληματικές οργανώσεις, κυκλώματα επηρεασμού της δικαιοσύνης και επίορκους πολιτικούς που θησαύρισαν σε βάρος του ελληνικού λαού.
Οι εκπρόσωποι του ελληνικού κοινοβουλίου έχουν μια χρυσή ευκαιρία στα χέρια τους, ίσως την τελευταία, να επιτύχουν την πολυπόθητη αποσυμφόρηση των ποινικών δικαστηρίων, η οποία τόσο άτσαλα επιχειρείται κάθε φορά υπό το κράτος της αφόρητης πίεσης της κοινής γνώμης, μέσω της εύλογης αποποινικοποίησης συμπεριφορών που δεν εμφορούνται πλέον από την αναγκαία κοινωνική απαξία, του εξορθολογισμού του πλαισίου ποινής των υφιστάμενων αδικημάτων και πραγματικά λειτουργικών θεσμών, όπως η ποινική συνδιαλλαγή και η αποφασιστική αρμοδιότητα του Εισαγγελέα από τα πρώτα στάδια εισαγωγής μιας υπόθεσης στο ποινικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης.
*Ο Στέλιος Μανουσάκης είναι δικηγόρος, τ.Πρόεδρος ΔΣΠ, Υποψήφιος Βουλευτής Α΄ Πειραιά & Νήσων με το ΚΙΝΑΛ
