ploia rada
Ναυτιλία

INTERCARGO: Τα παράδοξα της πράσινης μετάβασης

Ποιες αλλαγές ζητούν οι διεθνείς ναυτιλιακές ενώσεις από τον ΙΜΟ για τη μείωση των εκπομπών από τη ναυτιλία*

Καθώς οι συζητήσεις για τον Δείκτη Έντασης Άνθρακα (CII) του ΙΜΟ (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) πρόκειται να ξεκινήσουν εκ νέου στη συνεδρίαση της Επιτροπής Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος (MEPC) 82 τον Σεπτέμβριο, η INTERCARGO, η ένωση ναυτιλιακών εταιρειών ξηρού φορτίου, μαζί με τις άλλες παγκόσμιες ναυτιλιακές ενώσεις, εξέδωσαν μια κοινή δήλωση προς τον ΙΜΟ, με την οποία ζητούν αλλαγές στις ατέλειες του Δείκτη Έντασης Άνθρακα (CII).

Μαζί με τις CLIA, BIMCO, InterManager, ICS, και INTERTANKO, η INTERCARGO ανέφερε ότι ο CII στην τρέχουσα μορφή του είναι ανεπαρκής και η προσέγγιση “one-size-fits-fits”, έχει εγγενείς αδυναμίες που τιμωρούν άδικα τη ναυτιλιακή βιομηχανία, ιδίως τον τομέα του ξηρού χύδην φορτίου.

Σύμφωνα με τη στρατηγική του ΙΜΟ για τη μείωση των εκπομπών από τη ναυτιλία, ο κλάδος προσπαθεί ενεργά να κάνει ό,τι μπορεί για να επιτύχει τον στόχο να μην υπάρχουν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050. Ωστόσο, λόγω των σοβαρών ελλείψεων του μετρικού CII, η ναυτιλιακή βιομηχανία καλεί τον ΙΜΟ να τροποποιήσει τον τρέχοντα τρόπο εφαρμογής του CII, προκειμένου να αποφευχθούν ακούσια αποτελέσματα που έρχονται σε σύγκρουση με τη στρατηγική του ΙΜΟ για τη μείωση των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Επιπλέον, η INTERCARGO καλεί τις ρυθμιστικές αρχές να εργαστούν σε στενότερη συνεργασία με τη ναυτιλιακή βιομηχανία και τα κράτη σημαίας, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι πραγματικές περιβαλλοντικές επιδόσεις των πλοίων αντικατοπτρίζονται στον ΚΙΕ.

Ο Κώστας Γκόνης, Γενικός Γραμματέας της INTERCARGO, δήλωσε: “Η INTERCARGO είναι η μόνη που μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το αίτημα. Τον Μάρτιο ο ΙΜΟ αναγνώρισε τις ανησυχίες που εξέφρασε ο ναυτιλιακός κλάδος σχετικά με τις ελλείψεις και τις ακούσιες συνέπειες του CII, με αποτέλεσμα να συμφωνηθεί ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Ο ΙΜΟ έχει λάβει, μέχρι στιγμής, 78 υποβολές που ζητούν τροποποιήσεις και/ή τονίζουν τις ανησυχίες του CII. Η INTERCARGO και ο υπόλοιπος ναυτιλιακός κλάδος θα αποτελέσουν μέρος της λύσης αυτών των ζητημάτων και αναμένουμε με ανυπομονησία την έναρξη της αναθεώρησης του ΚΙΕ στην Επιτροπή Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του ΙΜΟ το φθινόπωρο”.

Η INTERCARGO και τα μέλη της παραμένουν πλήρως προσηλωμένοι στην ασφαλή, βιώσιμη ναυτιλία σε καθαρούς ωκεανούς και, σύμφωνα με τους στόχους του ΙΜΟ, θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να είμαστε απαλλαγμένοι από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050.

Ο Αρσένιο Ντομίνγκεζ, νέος γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Οργανισμού Ναυτιλίας του ΟΗΕ (International Maritime Organization-IMO) έχει δηλώσει για το θέμα:

«Εξετάζουμε τον CII, σας ακούμε δυνατά και καθαρά. Έχουμε διάφορες προτάσεις που αναλύουμε, με βάση την εμπειρία που έχει προκύψει μέχρι σήμερα και τις προκλήσεις που παρατηρούνται. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι ακούμε. Γι’ αυτό και ο κανονισμός αυτός, έχει ξεκινήσει να ισχύει με μια ήπια προσέγγιση στην αρχή. Αυτό γίνεται ώστε να αντληθούν οι απαιτούμενες πληροφορίες, ώστε να γίνουν τυχόν αλλαγές αν χρειαστεί».

Πρόσθεσε ότι το 2026 είναι προγραμματισμένη η υιοθέτηση τυχόν αλλαγών στον δείκτη CII και τον τρόπο εφαρμογής του, κάτι που όπως φαίνεται ήδη δρομολογείται, με βάση και τις προτάσεις του κλάδου της ναυτιλίας.

Τι είναι ο δείκτης CII
Ο δείκτης CII είναι μια μέθοδος για την καταγραφή και τον υπολογισμό του ανθρακικού αποτυπώματος κάθε πλοίου. Προκύπτει με βάση την χρήση του πλοίου, το μέγεθός του και τα συστήματα που έχουν υιοθετηθεί για την μείωση της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Έχει αρχίσει να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου του 2023, καταγράφοντας τα δεδομένα εκπομπών από ένα πλήρες 12μηνο λειτουργίας του κάθε πλοίου.

Στη συνέχεια, από το 2024, τα πλοία βαθμολογούνται αντίστοιχα και λαμβάνουν την αντίστοιχη κατάταξη, με βάση την ενεργειακή τους απόδοση, από Α (καλύτερη) έως και Ε (χειρότερη).

Με βάση τον υφιστάμενο κανονισμό, η ελάχιστη αποδεκτή βαθμίδα είναι η Γ’. Στο πλαίσιο αυτό, αν ένα πλοίο καταταγεί π στην Δ’ κατηγορία, για τρία συνεχόμενα χρόνια, ο πλοιοκτήτης θα πρέπει να επεξεργαστεί και να υποβάλλει προς έγκριση ένα στρατηγικό σχέδιο, βάσει του οποίου θα επιτυγχάνεται η βελτίωση της κατάταξής του. Το σχέδιο αυτό, μπορεί να περιλαμβάνει την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών μείωσης των εκπομπών ρύπων, ή ένα σύστημα ενεργότερης διαχείρισης της λειτουργίας του, που επίσης εξοικονομεί ενέργεια και επομένως ρύπους.

Το πρόβλημα που δεν είχε υπολογίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Ναυτιλίας (IMO), έγκειται στο ότι διάφοροι παράμετροι για τους οποίους δεν ευθύνεται το πλοίο, μπορούν να αλλάξουν δραστικά την βαθμολογία του στον δείκτη CII, οδηγώντας σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κατανάλωση κι επομένως σε καλύτερη ή χειρότερη βαθμολόγηση.

Παράμετροι όπως για παράδειγμα, οι κακές καιρικές συνθήκες, οι χρόνοι αναμονής στα λιμάνια, η λιμενική υποδομή, οι εντολές των ναυλωτών.

Απόρροια των παραμέτρων αυτών οδηγούν στο παράδοξο τα πλοία που καλύπτουν μεγαλύτερες αποστάσεις και παράγουν περισσότερους ρύπους, να έχουν καλύτερη βαθμολογία στον δείκτη CII, σε σχέση με πλοία που ταξιδεύουν μικρότερες αποστάσεις, αλλά παραμένουν περισσότερο χρόνο σε κάποιο λιμάνι.

Αν ένα πλοίο επιλέξει ένα λιμάνι, όπου υπάρχουν καθυστερήσεις, λόγω συμφόρησης, ο δείκτης CII του θα χειροτερέψει, λόγω του τρόπου βαθμολόγησης, καθώς συνεχίζει να εκλύει ρύπους, χωρίς όμως να μπορεί να τους αντισταθμίσει με την απόσταση που διανύει. Γι’ αυτό είναι προτιμότερα τα μεγάλα ταξίδια, με χαμηλές ταχύτητες και με σημαντικό έρμα, καθώς αυτός ο συνδυασμός εξασφαλίζει τις καλύτερες επιδόσεις στον δείκτη CII.

*του Μηνά Τσαμόπουλου από newmoney.gr