Τοποθέτηση προέδρου ΕΒΕΠ & ΠΕΣΑ Βασίλη Κορκίδη
Το καλύτερο ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό και εργασιακό νομοσχέδιο είναι αυτό που δεν αδικεί κανέναν και τηρείται από όλους. Όλα τα νομοσχέδια, και ειδικά αυτά που αφορούν στην εργασία και στο ασφαλιστικό σύστημα κρίνονται στην πράξη. Σε ένα, εκ των πραγμάτων, ευμετάβλητο δημογραφικό περιβάλλον για το επιχειρείν, απαιτείται η διαμόρφωση μίας ευέλικτης πολιτικής, η οποία, να παρέχει μεν τη απαραίτητη εργασιακή ασφάλεια στους εργαζόμενους, αλλά και τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αξιοποιήσουν το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολούν, με στόχο την βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητάς τους.
Ένα ακόμα θέμα που εμφανίζεται σήμερα να απασχολεί έντονα τον επιχειρηματικό κόσμο είναι η σωστή εφαρμογή της «κάρτας εργασίας», όχι γιατί αντιδρά σε μια αλλαγή, αλλά γιατί κατά περίπτωση, έχει εστιάσει στις ιδιομορφίες και έχει αναδείξει τα προβλήματα που δημιουργούνται κατά την εφαρμογή της. Μάλιστα πρόσφατα σε συνεδρίαση του Δ.Σ. του Επιμελητηρίου το εν λόγω θέμα της κάρτας απασχόλησε τα μέλη του τα οποία και είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν θέσεις και απόψεις με υψηλόβαθμα στελέχη του ΣΕΠΕ για τα «κενά του νόμου» στην εφαρμογή, ενώ τονίστηκε ότι στόχος δεν πρέπει να είναι η επιβολή προστίμων, αλλά η διαφύλαξη του υγειούς ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων.
Σε κάθε περίπτωση, το βασικό ζητούμενο είναι η αύξηση της αξιοπρεπούς απασχόλησης με την τήρηση των δικαιωμάτων, αλλά και των υποχρεώσεων, τόσο από πλευράς εργοδοτών, όσο και εργαζομένων. Τα προγράμματα επιδοτούμενης απασχόλησης και συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης της ΔΥΠΑ οδήγησαν στην παραμονή σημαντικού ποσοστού στην αγορά εργασίας και σε υψηλότερες αμοιβές. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ για 20 προγράμματα κατάρτισης της περιόδου 2017-2021 στην Ελλάδα, ο αντίκτυπος των προγραμμάτων στην απασχολησιμότητα και στη διαμόρφωση των εισοδημάτων των ωφελουμένων κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντικός. Τόσο με τα προγράμματα επιδοτούμενης απασχόλησης ανέργων, όσο και της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης διάρκειας 12 και 24 μηνών το ποσοστό απασχόλησης είναι υψηλότερο και παράλληλα η αύξηση στις αποδοχές.
Το πρόβλημα έλλειψης δεξιοτήτων στην αγορά συνεχίζει να γίνεται εντονότερο στα κατώτερα «πεδία εργασίας» καθώς υπάρχουν απαιτήσεις πιστοποίησης που είναι χρονοβόρες. Και αυτό το θέμα έχει απασχολήσει το Επιμελητήριο το οποίο έχει δρομολογήσει με τον ΕΟΠΠΕΠ την αξιοποίηση προσομοιωτών για την εκπαίδευση και την πιστοποίηση εργαζόμενων σε λιμενικές λειτουργίες, αλλά και σε υπηρεσίες logistics για κάθε μορφής μεταφορές.
Στο εργασιακό τοπίο το θέμα της εκπαίδευσης και κυρίως της μετεκπαίδευσης του προσωπικού στις νέες ψηφιακές και πράσινες τεχνολογίες παραμένει «ανοικτό», γεγονός που επηρεάζει την παραγωγικότητα και την ορθή αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού με ότι αυτό συνεπάγεται. Στο πλαίσιο των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων, καθολική αποδοχή είχε η απαλλαγή των συνταξιούχων εργαζόμενων από την παρακράτηση 30% στη σύνταξή τους και την αντικατάσταση αυτού του μέτρου με την επιβολή πόρου στο ετήσιο εισόδημά τους, από την εργασία τους που θα ισούται με το 10% επί των ασφαλιστέων αποδοχών τους. Επίσης για τους μη μισθωτούς, με το 50% επί της επιλεγείσας ασφαλιστικής κλάσης για κύρια σύνταξη καθώς αποτελεί σοβαρό κίνητρο για την επανένταξή τους στην εργασία, ενώ θα συνεισφέρει και στην επίλυση του προβλήματος της έλλειψης δεξιοτήτων στην αγορά.
Σήμερα η αγορά ζητάει καταρτισμένο στελεχιακό δυναμικό το οποίο δεν βρίσκει, γεγονός που έχει δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στα οργανογράμματα επιχειρήσεων άρα και στις γραμμές παραγωγής. Ωστόσο οι δυσοίωνες προβλέψεις του ΟΟΣΑ και της Eurostat για τις επιπτώσεις του Δημογραφικού προβλήματος στο ασφαλιστικό σύστημα δημιουργεί φόβους κύματος φυγής με πρόωρη σύνταξη τα επόμενα χρόνια προς αποφυγή μιας ενδεχόμενης μελλοντικής αύξησης των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Από την πλευρά της κυβέρνησης αυτό το ενδεχόμενο αποκλείεται κατηγορηματικά τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια, αφού η χώρα μας βρίσκεται στην κορυφή των χωρών της ΕΕ όσον αφορά το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλά και τη μέση πραγματική ηλικία αποχώρησης από τον ενεργό εργασιακό βίο.
Τα όρια ηλικίας έχουν κλειδώσει σε δύο βασικές κατηγορίες, είτε στα 62 έτη, με 40 έτη ασφάλισης, είτε στα 67 έτη με συμπληρωμένα 15 έτη. Τονίζεται μάλιστα ότι όποια επανεξέταση για το προσδόκιμο ζωής, θα γίνει μετά το 2027 όπως προβλέπει η ασφαλιστική νομοθεσία. Το ζητούμενο για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος από την γήρανση του πληθυσμού, είναι ένα και μοναδικό, να δοθούν γενναιόδωρα κίνητρα στα νέα ζευγάρια για την αύξηση των γεννήσεων στη χώρα μας.
