Γ.Μορφέσης: Παλεύουμε με τα ψέματα!

morfesis giorgos

Ο προπονητής της Εθνικής Πόλο Γυναικών μιλάει στο Portnet

Ο άνθρωπος που από το 2010 (με ένα μικρό κενό ενδιάμεσα) βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής Πόλο Γυναικών κι έχει σταθερά «ραντεβού με τα μετάλλια» σε παγκόσμιες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις δέχθηκε πολύ ευγενικά να μιλήσει στο Portnet. Είχε μόλις γυρίσει με το ασημένιο μετάλλιο από το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης και το ραντεβού δόθηκε – που αλλού;- στο αγαπημένο του στέκι Sports Club, στη Φρεαττύδα.

Η πρώτη ερώτηση είναι κλασική κι αφού απαριθμούμε τις φορές που η Εθνική Πόλο Γυναικών ανέβηκε στο βάθρο με τον ίδιο προπονητή, τον ρωτάμε για τους στόχους που θέτει για το μέλλον. Το 2010 ασημένιο στο Ευρωπαϊκό του Ζάγκρεμπ και χάλκινο στο World League του Σαν Ντιέγκο, το 2011 χρυσό στο Παγκόσμιο στη Σαγκάη, το 2012 ασημένιο στο Ευρωπαϊκό στο Αϊντχόβεν και χάλκινο στο World League της Changsu. Και τώρα επιστροφή με το ασημένιο από το Ευρωπαϊκό της Βαρκελώνης. Μοιραία η ερώτηση αφορά το μέλλον.
Εδώ κάπου ο σχεδόν πάντα χαμογελαστός Γιώργος Μορφέσης «σκοτεινιάζει». «Παλεύουμε με τα ψέμματα, με ποιο δικαίωμα να βάζουμε στόχους για το μέλλον», αναρωτιέται. Και εξηγεί ότι το ελληνικό πόλο, που σε όλες του τις κατηγορίες, σε άνδρες και γυναίκες, παίρνει διακρίσεις και παραμένει στην ελίτ του παγκόσμιου πόλο, ακόμη κι αν κάποια φορά δεν κερδίσει μετάλλιο, δεν έχει ένα δικό του κολυμβητήριο.
«Χρησιμοποιούμε το κολυμβητήριο του Αγίου Κοσμά όταν ζεστάνει ο καιρός, από τον Απρίλιο και μετά δηλαδή, γιατί νωρίτερα δεν υπήρχε πετρέλαιο για θέρμανση. Τον υπόλοιπο καιρό, γυρνάμε σαν τους τσιγγάνους, πότε από δω, πότε από εκεί», υπογραμμίζει. Και συνεχίζει στο ίδιο μελαγχολικό τέμπο. «Καμιά σύγκριση φυσικά δεν μπορεί να γίνει με τις υποδομές που υπάρχουν σε άλλες χώρες, θεωρητικά ανταγωνίστριές μας, στην Ιταλία, στην Ρώμη, ή στην Ισπανία, στην Βαρκελώνη και φυσικά στην Ουγγαρία, βλέπουμε τα προπονητικά κέντρα που υπάρχουν εκεί και μένουμε με το στόμα ανοιχτό. Κυριολεκτικά ντρέπεσαι να κυκλοφορήσεις. Στην Ιταλία για παράδειγμα, ο αθλητής βγαίνει από το δωμάτιό του, κατεβαίνει μερικά σκαλοπάτια και βρίσκεται απευθείας στην πισίνα. Και εκεί και στην Ισπανία τα προπονητικά κέντρα αποτελούν σημεία αναφοράς για τον αθλητικό τουρισμό. Ομάδες και ομοσπονδίες των βόρειων χωρών πληρώνουν ένα σεβαστό αντίτιμο για να προπονηθούν εκεί τον χειμώνα. Εδώ, βλέπεις τις υποδομές που φτιάξαμε για τους Ολυμπιακούς του 2004 να ρημάζουν».

Τον διακόπτω, λέγοντας του ότι είχα απογοητευτεί όταν είχα δει τις εγκαταστάσεις του υγρού στίβου στο ΟΑΚΑ το 2012, όταν είχα βρεθεί εκεί τελευταία φορά για το κατ’ ευφημισμόν ντέρμπι ΠΑΟ-Ολυμπιακού στο πόλο. «Τώρα να πας», μου λέει. «Απογοητευτική η κατάσταση. Μια εικόνα εγκατάλειψης και μιζέριας. Όλες οι εγκαταστάσεις παραδομένες στη φθορά του χρόνου».

Ο Γιώργος Μορφέσης, αυτό το ήσυχο παιδί, χαμηλών τόνων θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς, που κυκλοφορεί με τη μηχανή του και πίνει πολλές φορές μόνος του το ποτό του, αποδεικνύεται ότι δεν ζει σε τέσσερεις τοίχους. Ούτε καν ζει μόνο μέσα στο «βασίλειό του», την πισίνα. Έχει άποψη για τα πράγματα και δεν φοβάται να την καταθέσει. «Πιστεύω ότι στην πορεία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 έγιναν τραγικά λάθη. Φορτώσαμε την Αττική με κατασκευές από μπετόν, ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε επιλέξει λυόμενες κατασκευές, σε υπερβολικό βαθμό. Αλλά και μετά, δεν υπήρξε κανένας σχεδιασμός αξιοποίησης των υποδομών που κατασκευάστηκαν. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, έχεις γήπεδα και συγκροτήματα που δεν αξιοποιούνται και μένουν να ρημάζουν. Εγώ δεν λέω υποχρεωτικά να πουλήσουμε το ΟΑΚΑ ή τον Άγιο Κοσμά, αλλά τουλάχιστον ας το νοικιάσουμε σε έναν ιδιώτη, να το φροντίσει και να το εκμεταλλευτεί. Με το κλίμα που έχουμε στην Ελλάδα, όλοι οι βόρειοι θα μας προτιμούσαν για τη χειμερινή τους προετοιμασία. Έχουμε κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα, να εκμεταλλευτούμε τις κλιματολογικές συνθήκες σε συνδυασμό με τις υποδομές που υπάρχουν. Ας μου εξηγήσει κανείς γιατί δεν γίνεται».

Σκέφτομαι ότι ο Γ.Μορφέσης δεν έχει καθόλου, μα καθόλου άδικο. Προσπαθώ μάλιστα να δω τη μεγάλη εικόνα. Φεύγω από το πόλο και σκέφτομαι πόσες αθλητικές εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν για τον «Αθήνα 2004» μένουν αναξιοποίητες.
Το ΟΑΚΑ πρώτο και καλύτερο, ρημάζει και περιμένει ένα μεγάλο επενδυτικό σχέδιο για να μετατραπεί σε κάτι που όπως φαίνεται δεν θα έχει καμιά σχέση με αυτό που λένε τα αρχικά του: Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών. Το υπέροχο γηπεδάκι για το beach volley στην παραλία του Μοσχάτου έχει μετατραπεί σε θερινή κατοικία των Ρομά. Σε απόσταση το πολύ δύο χιλιομέτρων στο χάρτη κατασκευάστηκαν διαφορετικές εγκαταστάσεις για τα κατά το παρελθόν λεγόμενα βαρέα αθλήματα. Νίκαια – Περιστέρι – Λιόσια. Άρση βαρών – Πυγμαχία – Πάλη. Σήμερα αν δεν υπολειτουργεί κάποιο εξ αυτών, είναι απλώς ξεχασμένο. Το Tae Kwon Do στο Παλιό Φάληρο προσπαθεί να βγάλει τα έξοδα λειτουργίας του μετατρεπόμενο σε συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο. Η Ολυμπιακή Μαρίνα Ιστιοπλοΐας στον Άγιο Κοσμά περιμένει την επένδυση του Ελληνικού για να αξιοποιηθεί. Και το γήπεδο μπάσκετ ολυμπιακών προδιαγραφών στο Ελληνικό περιμένει μήπως τελικά μετακινηθεί εκεί το μπάσκετ του Ολυμπιακού για να αξιοποιηθεί – παρεμπιπτόντως τότε θα μείνει αναξιοποίητο το ΣΕΦ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Προσπαθώ να συγκεντρωθώ και να επιστρέψω στο πόλο και στον Γιώργο Μορφέση. Πίκρα για τον χαμένο τελικό και το χρυσό που χάθηκε στις λεπτομέρειες, τον ρωτάω. «Στην αρχή ναι, πόσο μάλλον που τα κορίτσια ήθελαν να ακουστεί ο εθνικός ύμνος για να τον αφιερώσουν στους ανθρώπους που χάθηκαν στο Μάτι. Αλλά στη συνέχεια, όταν σε πλησιάζουν οι νικητές για να σε συγχαρούν – και η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή, κατά τη γνωστή ρήση – βγαίνει ένα χαμόγελο, έστω και με δυσκολία.

Τέλος, όταν τον ρωτάω για το μέλλον, ο Γιώργος Μορφέσης παίρνει αυτή τη σχεδόν παιδική, μα απόλυτα αφοπλιστική έκφραση και λέει «Έχουμε δικαίωμα να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο μέλλον; Μέχρι που να φτάσει το μεράκι;»

morfesis giorgos
Γέννημα-θρέμμα Πειραιώτης και μάλιστα Φρεαττυδιώτης ο Γιώργος Μορφέσης παραμένει διαχρονικός θαμώνας του Sports Club, το οποίο του ανταποδίδει την τιμή με ένα κολάζ φωτογραφιών από παλιότερες επιτυχίες του με την Εθνική, μπροστά στο οποίο φωτογραφίζεται για το Portnet.

 

eep logo