Στη Λεύκα και στο Α' Διαμέρισμα
Υπήρχε η αίσθηση – και ίσως δικαίως – ότι στον τομέα του Πράσινου η Δημοτική Αρχή Πειραιά υστερούσε. Όντως, σε κηπάρια, ιδίως εκτός κέντρου, δεν έβλεπες πολλές φορές την απαραίτητη φροντίδα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν παράπονα από τους κατοίκους. Το τελευταίο διάστημα, η κατάσταση φαίνεται ότι βελτιώνεται.
Για παράδειγμα, στη Φρεαττύδα, στην πλατεία Λάμπρου Πορφύρα, εμφανίστηκαν τις προηγούμενες μέρες εργαζόμενοι στην Υπηρεσία Πράσινου του Δήμου, κούρεψαν το χορτάρι και κλάδεψαν τα δέντρα. Το ίδιο έγινε και προς την Πειραϊκή, αλλά και προς το Πασαλιμάνι.
Το Σάββατο το πρωί, οι κάτοικοι της Λεύκας είχαν μια ευχάριστη έκπληξη. Στη συνέχεια της περιοδείας που έκανε, πριν λίγες μέρες, αιφνιδιαστικά εκεί ο Δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης και των συζητήσεων που είχε με δημότες, συνεργεία του Δήμου προχώρησαν σε εκτεταμένες εργασίες κλαδέματος των δέντρων και καθαρισμού των (περιορισμένων, ούτως ή άλλως) χώρων πράσινου. 
Και στη Χαριλάου Τρικούπη, στον δρόμο που περνάει μπροστά από το Αρχαιολογικό Μουσείο και αποτελεί άτυπο όριο μεταξύ Α’ και Β’ Διαμερίσματος, επίσης το Σάββατο το πρωί έγιναν εκτεταμένες εργασίες πράσινου, κυρίως στη νησίδα-παρτέρι που χωρίζει τις δυο κατευθύνσεις του δρόμου.
Ας σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος οδικός άξονας, που ξεκινάει από τον Άγιο Νικόλαο στο λιμάνι και καταλήγει στο Πασαλιμάνι, στο κηπάριο-πλατεία που φιλοξενεί την προτομή του Παύλου Νιρβάνα (η οποία «χάνεται» πίσω από το περίπτερο και τα πολλές φορές μη περιποιημένα φυτά), σχεδιάζεται να μετατραπεί μέσω των κονδυλίων της ΟΧΕ που έχει εξασφαλίσει ο Δήμος Πειραιά, σε ένα βουλεβάρτο ήπιας κυκλοφορία με πράσινο και μεγάλα πεζοδρόμια, έναν άξονα δηλαδή που θα διευκολύνει την μετακίνηση τουριστών κρουαζιέρας από το λιμάνι στο Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Πασαλιμάνι ή το Ναυτικό Μουσείο.
Βεβαίως, αυτονόητο είναι ότι δεν μπορεί να περιμένει κανείς να υλοποιηθεί ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο και πρέπει να συντηρείται η υφιστάμένη κατάσταση, όπως αυτονόητες είναι και οι εργασίες πράσινου που γίνονται. Αλλά ποιος είπε ότι στην Ελλάδα και φυσικά στον Πειραιά, δεν απαιτούνται καθημερινές μάχες για τα αυτονόητα;
