Η ελληνική ναυτιλία, το Brexit, οι πιέσεις της Ε.Ε. και η ανταγωνιστικότητα

1 naftilia orizontas

Σε κομβικό σημείο βρίσκεται η ελληνόκτητη ναυτιλία, είτε εδρεύει στην Ελλάδα είτε στο Λονδίνο, καθώς από τη μια η αβεβαιότητα του Brexit και από την άλλη οι πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα για αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ναυτιλίας, μπορεί να επιβάλουν τη λήψη αποφάσεων, που σχετίζονται με τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της και τη έδρα της.

Μετά το βρετανικό δημοψήφισμα, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις για τις βλέψεις του Λονδίνου, ώστε να γίνει ακόμα πιο ελκυστικό σε ξένους επενδυτές. Πολλοί μιλούν ήδη για σχέδια ώστε να γίνει η Βρετανία «η μεγαλύτερη έδρα offshore παγκοσμίως». Ηδη, οι σχετικές πληροφορίες θέλουν πολλούς να αντιμετωπίζουν πλέον το Λονδίνο ως δυνητικά ιδανική έδρα για τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις τους, εφόσον εφαρμοσθούν τα νέα κίνητρα που συζητούνται και καταργηθούν τα αντικίνητρα που είχαν θεσπιστεί να ισχύσουν από το 2017.

Ειδικότερα, η βρετανική κυβέρνηση, πριν ακριβώς από ένα χρόνο, τον Ιούλιο του 2015, αποφάσισε να καταργήσει –από τον Απρίλιο του 2017– το ειδικό καθεστώς φορολόγησης των ξένων, τους λεγόμενους non doms, και να φορολογεί όσους ζουν εκεί τα 15 από τα 20 τελευταία χρόνια με τους συντελεστές που φορολογούνται όλοι οι Βρετανοί υπήκοοι. Τώρα αναμένεται να αναβληθεί ή και να ματαιωθεί η νέα αυτή ρύθμιση.

Η Αγγλία υιοθέτησε το καθεστώς των non doms από τον μεσοπόλεμο, επιδιώκοντας να προσελκύσει εταιρείες που φέρνουν ξένο συνάλλαγμα, ώστε να αποπληρώσει τις μεγάλες υποχρεώσεις που της δημιούργησαν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Το πλαίσιο αυτό οδήγησε στο Λονδίνο όχι μόνον Ελληνες εφοπλιστές αλλά και πολλούς άλλους επιχειρηματίες.

Ολοι αυτοί καταβάλλουν ένα κατ’ αποκοπήν ετήσιο φόρο και μια επιπλέον, μικρή συγκριτικά, επιβάρυνση για τα κεφάλαια που εισάγουν από τις διεθνείς δραστηριότητές τους για προσωπική χρήση. Πιθανολογείται ήδη, από τα βρετανικά media και μεγάλες συμβουλευτικές εταιρείες, η διατήρηση αυτού του φορολογικού καθεστώτος, προκειμένου να μη φύγουν τέτοια συμφέροντα από τη Βρετανία. Να σημειωθεί πως το Λονδίνο ως οικονομικό κέντρο εξυπηρέτησης της ναυτιλίας, σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται το Ναυτικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, φέρνει στη Βρετανία περί τα 45 δισ. ευρώ ετησίως και απασχολεί σχεδόν 600.000 άτομα στους κλάδους των ναυλώσεων, των ασφαλίσεων, των νομικών υπηρεσιών και άλλων συναφών κλάδων, ενώ παράλληλα προσθέτει μεγάλη εφοπλιστική ρευστότητα στις βρετανικές τράπεζες.

Πέραν όμως από την προοπτική διατήρησης του πλαισίου των non doms, οι τελευταίες εξελίξεις δημιουργούν προσδοκίες και για ευρύτερα ανταγωνιστικότερο φορολογικό πλαίσιο. Οι προσδοκίες αυτές ενισχύθηκαν και από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Βρετανίας, Τζορτζ Οσμπορν για σχέδια μείωσης της εταιρικής φορολογίας ακόμα και κάτω του 15%, προκειμένου να αποθαρρυνθεί ενδεχόμενη μαζική αποχώρηση των επιχειρήσεων από τη χώρα.

Μπορεί ο Οσμπορν να είναι αυτός που θα καταρτίσει τον επόμενο προϋπολογισμό της Βρετανίας, όμως το ζήτημα έχει βάλει στο τραπέζι και ο ΟΟΣΑ, ο οποίος σε έκθεσή του για τη Βρετανία, επισημαίνει πως αν η χώρα εγκαταλείψει τελικά την Ε.Ε., είναι πιθανόν να πρέπει να προσφύγει σε μειώσεις φόρων για να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις και να εξελιχθεί έτσι σε φορολογικό παράδεισο. Να γίνει δηλαδή κατ’ ουσίαν η μεγαλύτερη offshore έδρα παγκοσμίως.

του Ηλία Μπέλλου από την Καθημερινή

eep logo