Η επιδίωξη του υπουργείου Ναυτιλίας να ιδρύσει Δημόσια Αρχή Λιμένος Πειραιά (την οποία συνδέει με την πώληση του ΟΛΠ και υπό προϋποθέσεις μπορεί να την καθυστερήσει), εγείρει μια σειρά από ερωτήματα.
Όπως επισημαίνουν στο Portnet τεχνοκράτες του χώρου, κατ’ αρχήν είναι εντελώς ασαφή τα όρια μεταξύ της υφιστάμενης Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων και της υπό ίδρυσης Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένος Πειραιά, την οποία ευλόγως θα ακολουθήσει ίδρυση Δημοσίων Αρχών και για τα άλλα λιμάνια εθνικής εμβέλειας.
Επιπλέον, ένα ακόμη, ίσως το πιο σημαντικό ζήτημα που προκύπτει είναι ότι οι λιμενικές αρχές διαχειρίζονται κανονικά και λιμενικούς χώρους. Κάτι που εφόσον ισχύσει στον Πειραιά, δημιουργεί ένα θέμα με τη σύμβαση παραχώρησης, αφού θα πρέπει να εξαιρεθούν χώροι τους οποίους θα πρέπει να διαχειρίζεται η ΔΑΛ. Αλλιώς η ΔΑΛ θα είναι απλώς μια κεντρική υπηρεσία που θα διαχειρίζεται – συντονίζει προσφερόμενες υπηρεσίες που λειτουργούν σήμερα στο λιμάνι. Ένα διοικητικό κέλυφος δηλαδή, χωρίς καμιά ουσιαστική δικαιοδοσία και περιεχόμενο.
Αν όμως η ΔΑΛ έχει λιμενικούς χώρους να διαχειριστεί, τότε αυτό με τη σειρά του, λογικά θα έχει επιπτώσεις στην ίδια τη διαδικασία της πώλησης των μετοχών του ΟΛΠ, ιδίως σε ότι αφορά το τίμημα. Πόσο μάλλον που θεωρητικά μένουν οκτώ μέρες για να κατατεθούν δεσμευτικές προσφορές κι ακόμη δεν είναι γνωστό το ύψος της αξίας του ΟΛΠ στο οποίο κατέληξαν οι αποτιμητές που όρισε το ΤΑΙΠΕΔ.Πρακτικά δηλαδή οδηγούμαστε σε μια εβδομάδα στην πρώτη μεγάλη ιδιωτικοποίηση που αποτελεί παράλληλα κυβερνητική επιλογή αλλά και μνημονιακή υποχρέωση, χωρίς να είναι γνωστό τι ακριβώς πωλείται και πόσο κοστίζει…
