«Ναι» ή «Όχι» η Ναυτιλία στο στόχαστρο!

tanker romantic

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Κυριακής φαίνεται πως η Ναυτιλία και τα έσοδα που προέρχονται από ναυτιλιακές δραστηριότητες θα βρεθούν στο στόχαστρο. Εάν επικρατήσει το «Όχι», αυτό πολιτικά θεωρείται εύλογο, αφού μια αριστερή κυβέρνηση πάντα στρέφεται στη φορολόγηση και την υπερφορολόγηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Άλλωστε και η τελευταία πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ προς τους δανειστές στηριζόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό έσοδα που θα εισέπραττε από φορολογικά μέτρα.

Το αξιοπερίεργο όμως είναι ότι ακόμα και αν επικρατήσει το «Ναι» και υιοθετηθούν από οποιαδήποτε κυβέρνηση τα μέτρα που προτείνουν οι δανειστές, πάλι η Ναυτιλία και κυρίως οι φορολογικές ελαφρύνσεις που απολαμβάνει, θα βρεθούν στο στόχαστρο. Συγκεκριμένα, η τελική-τελική πρόταση του Καρλ Γιούνγκερ προς την ελληνική κυβέρνηση, εκείνη που κατατέθηκε μετά την απόφαση για το δημοψήφισμα, προβλέπει την κατάργηση του νόμου 2687/53 του Μαρκεζίνη που θέσπισε το αφορολόγητο για την εισαγωγή ναυτιλιακού συναλλάγματος.

increase the rate of tonage

Δείτε εδώ ολόκληρη την Πρόταση του Γιούνγκερ.

Η ερμηνεία αυτής της επιμονής δεν πρέπει να αναζητηθεί μόνο σε καθαρά οικονομικούς- τεχνοκρατικούς λόγους, που όντως υπάρχουν, αφού αν φορολογούνταν στο σύνολό τους τα έσοδα που προέρχονται από ναυτιλιακές δραστηριότητες εκτιμάται ότι η φορολογητέα ύλη θα έφτανε το 1 δισεκατομμύριο το χρόνο!
Προφανώς η επιμονή ευρωπαϊκών κύκλων να φορολογήσουν τη Ναυτιλία σχετίζεται και με όσα ακολούθησαν την κατάρρευση των Γερμανικών KG Funds. Αυτά ήταν Επενδυτικά Ταμεία ουσιαστικά «λαϊκής βάσης» μέσω των οποίων πολλοί Γερμανοί πολίτες επένδυσαν στη Ναυτιλία, ελπίζοντας ότι η οικονομική ισχύς της χώρας τους και των τραπεζών της θα τους επέτρεπε να κυριαρχήσουν και στη θάλασσα. Αυτό όμως δεν έγινε, ίσως λόγω κακού μάνατζμεντ, όπως εκτιμούν κύκλοι της αγοράς, με αποτέλεσμα, μετά την κατάρρευση αυτών τα των funds, έλληνες εφοπλιστές να προχωρήσουν σε επιθετικές εξαγορές τους, με αποτέλεσμα να ενισχύσουν επιπλέον τη θέση τους στην παγκόσμια ναυτιλία.

Ίσως, μέσω των συγκεκριμένων προτάσεων Γιούνγκερ, κάποιοι ευρωπαϊκοί κύκλοι να προσπαθούν να πάρουν μια ρεβάνς από την ελληνική εφοπλιστική κοινότητα.

Στο γεγονός αυτό, ότι δηλαδή και με «Ναι» και με «Όχι» η εφοπλιστική κοινότητα θα βρεθεί στο φορολογικό «στόχαστρο», αποδίδουν πολιτικοί κύκλοι τη «σιωπή» που επικρατεί στην Ακτή Μιαούλη εν όψει δημοψηφίσματος.

Βέβαια, όπως έλεγε και παλιός εφοπλιστής, από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου στην Ελλάδα και παγκοσμίως, θα πρέπει όλοι να θυμούνται πως «τα πλοία δεν έχουν μόνο σημαία, αλλά και προπέλα». Δηλαδή μπορούν ανά πάσα στιγμή να φύγουν. Όχι μόνο τα πλοία, αλλά και οι εταιρείες. Και βεβαίως, παρά το γεγονός ότι και σε άλλα ναυτιλιακά κέντρα, όπως είναι η Νέα Υόρκη, η Σιγκαπούρη ή το εσχάτως αναδυόμενο Όσλο, υφίσταται φορολόγηση ναυτιλιακών δραστηριοτήτων, υπάρχουν πάντα εναλλακτικοί ελκυστικοί φορολογικοί παράδεισοι, όπου θα μπορούσαν να κατευθυνθούν ελληνικές εφοπλιστικές εταιρείες. Ιδιαίτερα εάν επικρατήσουν πιο ακραίες φορολογικές πολιτικές.