Παραλιακά ΙΙ

Δύο παγκόσμιοι πρωταθλητές κι ένας παγκόσμιος άλτης στο Δημοτικό!

Ευλόγως τα μάτια του παγκόσμιου αθλητισμού (ιδίως του στίβου) ήταν στραμμένα την Κυριακή το απόγευμα στον Πειραιά και το street long jump που συνδιοργάνωσε ο δήμος Πειραιά και ο ΣΕΓΑΣ, λόγω της συμμετοχής του Μίλτου Τεντόγλου – άλλο, αν και όπως μας είχε προϊδεάσει νωρίτερα ο προπονητής του Γκιόργκι Πομάσκι ο σχεδιασμός για τον αγώνα ήταν συντηρητικός. Άλλωστε σε ένα μήνα ξεκινούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι…

Πλην όμως, ο φακός του Portnet εστίασε σε μιαν άλλη συνάντηση. Οι πιο πολλοί διακρίνουν στην φωτογραφία δεξιά τον μεγάλο Γκιόργκι Πομάσκι. Μεγάλος άλτης του μήκους στην Βουλγαρία ο ίδιος καταξιώθηκε στην Ελλάδα ως προπονητής του Μίλτου Τεντόγλου (αν και όχι μόνο αυτού), υπό την καθοδήγηση του οποίου ο χρυσός μας Μίλτος έφτασε στις πιο υψηλές επιδόσεις που έχει φτάσει Έλληνας αθλητής. Είναι παράλληλα παγκόσμιος πρωταθλητής , πρωταθλητής Ευρώπης και χρυσός Ολυμπιονίκης, τίτλο που ετοιμάζεται να υπερασπιστεί στο Παρίσι!
Μέχρις εδώ όλα σχετικώς γνωστά.

Πάμε στους άλλους. Δίπλα στον Πομάσκι είναι ο κύριος Ρόμπερτ Εμιγιάν!
Όχι μόνο κορυφαίος άλτης και παγκόσμιος πρωταθλητής με την πρώην Σοβιετική Ένωση και αργότερα με την Αρμενία, αλλά και ο κορυφαίος μη αφρικανικής καταγωγής άλτης στον κόσμο. Το 8.86 που είχε επιτύχει την δεκαετία του 1980 με το εθνόσημο της Σ. Ένωσης παραμένει ακόμη πανευρωπαϊκό ρεκόρ και η τέταρτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών! Προπονητής κορυφαίων αθλητών πλέον.

Και αριστερά στην φωτογραφία είναι ο κύριος Νίκι Πετρόφ; Ποιος είναι αυτός; Εκτός από μεγάλος αθλητής στα νιάτα του και πλέον προπονητής διετέλεσε προπονητής (αλλά και πρώην σύζυγος) της μεγάλης Στέφκα Κονσταντίνοβα η οποία στην κόντρα της στο άλμα εις ύψος με την δική μας Νίκη Μπακογιάννη (που έμεινε τελικά δεύτερη) μας χάρισε το πιο γλυκό ξενύχτι που θυμάμαι, λόγω διαφοράς ώρας, στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα το 1996.

Παγκόσμιες προσωπικότητες του αθλητισμού και δη των αλμάτων λοιπόν, στην “σκιά” του τεράστιου Μίλτου Τεντόγλου.
Κι όλα αυτά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά την Κυριακή το απόγευμα.
Μου φαίνεται ότι ο πήχης μπαίνει πιο ψηλά για τον Γιάννη Μώραλη και την δημοτική του αρχή για το 2025…