Από το Δασαρχείο Πειραιά στο δάσος του Ελληνικού...

elliniko aerodromio 2

Ακούγεται αστείο, αλλά όντως ο Πειραιάς έχει Δασαρχείο. Μάλιστα η έδρα του βρίσκεται στην πλατεία Ιπποδαμείας, που δεν θα την έλεγε κανείς και «πράσινη» περιοχή.

Πέρα από την πλάκα πάντως το Δασαρχείο Πειραιά ελέγχει μια τεράστια περιοχή που ξεπερνά τα όρια της πόλης (π.χ όρος Αιγάλεω, Σχιστό, Ελληνικό κλπ), οπότε όντως έχει λόγο ύπαρξης. Όχι για να «τσακώνεται» για ένα άρρωστο γέρικο πεύκο στην Πηγάδα πχ, όπως είχε κάνει πριν δυο – τρία χρόνια, αλλά για να μπορεί να έχει άποψη και να προστατεύει, αν χρειαστεί, αδόμητες περιοχές που ακόμη υπάρχουν.

Σε ότι αφορά την υπόθεση του Ελληνικού τώρα και του δάσους, που ανακάλυψε εκεί ακριβώς που πρόκειται να κατασκευαστεί Καζίνο, η υπόθεση «μπάζει» από πολλές πλευρές. Κατ’ αρχήν χαρακτηρίζεται δασική μια περιοχή που αποκλείεται να ήταν δάσος, αφού εκεί λειτουργούσε αεροδρόμιο. Και, ως γνωστόν, όπου υπάρχει αεροδρόμιο, δεν υπάρχουν δέντρα ή κι αν υπήρχαν, για λόγους ασφαλείας, έχουν κοπεί σε μια σημαντική ακτίνα γύρω από τους διαδρόμους προσγείωσης κι απογείωσης. Οπότε το να χαρακτηρίζεις κάποιους θάμνους δασική έκταση μόνο ως πρόσχημα, μπορεί να εκληφθεί. Ή ως «ντρίμπλα» του στυλ, αφού δεν καταφέραμε να σταματήσουμε την επένδυση κι έγινε ο διαγωνισμός, ας δούμε πως μπορούμε να την υπονομεύσουμε, ανακαλύπτοντας ένα δάσος.

Παρεμπιπτόντως στην δημόσιο διάλογο αναφέρθηκε ότι η χαρακτηριζόμενη ως δασική έκταση είναι μόλις το 0,58 % του συνολικού χώρου, οπότε δεν συνιστά πρόβλημα για την επένδυση, ενώ ο δασάρχης θα μπορούσε να διωχθεί ποινικά εάν δεν την χαρακτήριζε δασική. Να το δεχθεί κανείς, αν και πρέπει να αναρωτηθεί κατ΄ αρχήν για το χρονικό σημείο του χαρακτηρισμού. Τόσα χρόνια δεν είχε κηρυχθεί κι ο Νόμος επέβαλλε τον χαρακτηρισμό μόλις τώρα; Κι ακόμη θα αναρωτηθεί κανείς για την σύμπτωση το "δάσος" να βρίσκεται ακριβώς εκεί που οι επενδυτές θέλουν να φτιαχτεί το Καζίνο. (Που κακώς θα φτιχτεί Καζίνο στο Ελλήνικό, αλλά δεν είναι αυτό ακριβώς το θέμα μας).   

Μιλώντας για επενδυτές βρισκόμαστε στην άλλη πλευρά που «μπάζει». Έχουμε πειστεί ότι οι επενδυτές εδιαφέρονται όντως για μια τεράστια αστική ανάπλαση με τις πολλές σύνθετες χρήσεις που προέβλεπε ο διαγωνισμός;
Ίσως λόγω καθυστερήσεων, ίσως διεθνούς οικονομικής συγκυρίας (και μεγαλύτερων προοπτικών απόδοσεων με μικρότερα γραφειοκρατικά προβλήματα) πληροφορίες αναφέρουν ότι τουλάχιστον ένα fund που συμμετέχει στο σχήμα που κέρδισε τον διαγωνισμό κοιτάζει άλλες επενδυτικές ευκαιρίες. Και γι’ αυτό καθυστερεί η υπογραφή ΜοU μεταξύ δημοσίου κι επενδυτών, κάτι που η πλευρά του δημοσίου υποστηρίζει ότι είναι έτοιμο από το περασμένο καλοκαίρι! Πιθανόν οι «δεύτερες σκέψεις» των επιχειρηματιών (ίσως και λόγω των συνεχών προσκομμάτων) να τους οδηγούν σε μια αλλαγή στρατηγικής. Προσχηματικά εμπόδια από την πλευρά φορέων του δημοσίου και πιθανή έλλειψη πόρων από το επενδυτικό σχήμα οδηγούν σε μια χρήσιμη καθυστέρηση. Αποτέλεσμα αυτής θα είναι η πίεση που θα δεχθεί η κυβέρνηση να προχωρήσει επιτέλους η επένδυση κι ίσως έτσι προκύψει ένας οδυνηρός συμβιβασμός : Όχι συνολική ανάπλαση, αλλά κατασκευή μόνο κάποιων πολυτελών κατοικιών και συνοδευτικών εγκαταστάσεων και φυσικά του Καζίνο!
Του μόνου ίσως που δεν χρειαζόταν εξ αρχής εκεί, αφού η λειτουργία του θα χτυπήσει και ίσως κλείσει τα Καζίνο στο Λουτράκι και την Πάρνηθα.

Και μια τρίτη πλευρά υπόθεσης που επίσης «μπάζει» θα μπορούσε κανείς να ανιχνεύσει στην αξιοπιστία των δύο πλευρών. Έτσι κι αλλιώς το σχέδιο αποτελεί έναν συμβιβασμό. Αλλο ήθελαν στην αρχή να κάνουν οι επενδυτές, όλο το Ελληνικό "πράσινο" ζητούσε η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ πριν αναλάβει την κυβέρνηση. Ομως οι συμβιβασμοί προυποθέτουν αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών, κάτι που είναι είδος εν ανεπαρκεία (και) στην υπόθεση του Ελληνικού. Με ευθύνη όλων...

Αναγνώστης Κέντρος

eep logo