Βίοι αντίθετοι

1 neoklasika peiraias

Είναι αρκετά τα σημεία, κυρίως στον κεντρικό Πειραιά, που ανάμεσα σε πολυκατοικίες, λιγότερο ή περισσότερο ενδιαφέρουσες, στριμώχνονται ζευγάρια μεγάλων κατοικιών, νεοκλασικών συνήθως, που πασχίζουν να κρατήσουν τη μνήμη περασμένων εποχών.

Στην Τερψιθέα μάλιστα, επί της Καραΐσκου, λίγο πριν βγούμε στην Μπουμπουλίνας, υπάρχει μια τριλογία τέτοιων ωραίων νεοκλασικών κτιρίων . Ένα καλοδιατηρημένο, εν λειτουργία, ένα υπό ανακαίνιση και ένα με εκείνο το πράσινο δίχτυ των οικοδομών να κρύβει το κακοφορμισμένο πρόσωπό του.

Αυτή τη φορά κατέβαινα στο κέντρο του Πειραιά, περπατώντας την Αλκιβιάδου. Περνώντας την Μεραρχίας και πριν φτάσω στην Μπουμπουλίνας, στο αριστερό μου χέρι βλέπω τις πίσω όψεις των κτιρίων αυτών. Μάλλον των δύο μεγαλύτερων μόνο, που φτάνουν έως τον πίσω δρόμο, γιατί το τρίτο, το καλοδιατηρημένο, με όψη την Καραΐσκου, δεν βγαίνει ως την Αλκιβιάδου. Πίσω του είναι χτισμένη μια πολυκατοικία.

Έμεινα να χαζεύω τα δυο κτίρια των φωτογραφιών με τις διαφορετικές τύχες. Το πρώτο, ερειπωμένο δεκαετίες τώρα, στέκει βουβό να βλέπει την πόλη να αλλάζει. Το δεύτερο, το υπό ανακαίνιση, δείχνει να προσπαθεί να προσαρμοστεί, να μάθει και να μιλήσει τη γλώσσα της σύγχρονης πόλης.

Λένε πως αν σε ένα χώρο μια επιχείρηση «υγειονομικού ενδιαφέροντος», όπως την ορίζει η γραφειοκρατική ορολογία, δηλαδή ένα εστιατόριο, μια καφετέρια ή ένα μπαρ δεν πάει καλά, δεν «πιάσει», τότε πολύ δύσκολα στον ίδιο χώρο θα έχει επιτυχία μια επόμενη επιχείρηση της ίδιας κατηγορίας.

Έβλεπα αυτό το ενδιαφέρον σομόν χρώμα του ανακαινιζόμενου κτιρίου δίπλα στο ξεθωριασμένο γκρίζο του εγκαταλελειμμένου και αναρωτιόμουν αν είναι χρώμα αισιόδοξο ή απαισιόδοξο. Βλέπεις, περισσότερο από είκοσι χρόνια, με τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς επιχειρηματίες, το κτίριο αυτό (που αν δεν κάνω λάθος ήταν δωρεά των ιδιοκτητών της ΧΡΩΠΕΙ στον Σύλλογο Εργαζομένων της εταιρείας) δεν κατάφερε να μάθει τη γλώσσα της σύγχρονης εποχής. Μεζεδοπωλείο, εστιατόριο, μπυραρία, όλα έκλεισαν. Κι ας έχει μια από τις ωραιότερες και μεγαλύτερες αυλές στο κέντρο της πόλης.

Τώρα γίνεται μια νέα προσπάθεια. Ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρει. Η ανάπλαση του πεζόδρομου της Παλαιολόγου που βγαίνει κάθετα στην Καραΐσκου, σχεδόν μπροστά στην πόρτα του, μπορεί να μεταφέρει ένα σημαντικό μέρος της κόνησης των καφέ του "καθ' αυτού κέντρου" στην Τερψιθέα και να δώσει στη νέα επιχείρηση καλύτερες προϋποθέσεις επιτυχίας.

Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που ο Πειραιάς δεν μπόρεσε να σώσει την νεοκλασική του ιστορία, η ένταξη τέτοιων σπουδαίων κτιρίων στις σύγχρονες συνθήκες της αγοράς είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος διάσωσής τους - ή έστω των υπολλειμμάτων της...

Αναγνώστης Κέντρος

eep logo