Του Νάσου Πουλακίδα
Τρεις δεκαετίες και βάλε στο δημοσιογραφικό κουρμπέτι αλλά αυτό που ζούμε τους τελευταίους 15 μήνες δεν το έχω ξαναζήσει!.. Ότι κι αν συμβεί στην πολιτική σκηνή εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε βάλει το χεράκι μας ή το πενάκι μας!.. Είτε καλό είτε κακό.
Οι κυβερνώντες δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο, παρά με το τι έγραψε ή είπε ο τάδε ή η δείνα δημοσιογράφος. Αφορμή για το σημερινό μου άρθρο μου έδωσε ο επί 20ετία γνωστός μου και εξαίρετος άνθρωπος, υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Θοδ. Δρίτσας.
Έχει γίνει το έλα να δεις με τη σύμβαση της Cosco και ο αγαπητός Θοδωρής τα βάζει με τους εκπροσώπους του Τύπου!.. Έχει πει στο κοινοβούλιο ότι σε κάποιες αλλαγές στη σύμβαση έβαλε το χέρι του και το γραφείο του πρωθυπουργού. Μέχρι εδώ τίποτα το μεμπτό. Κάποιο τηλεοπτικό δίκτυο ανέφερε ότι «ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας αδειάζει τον κ. Τσίπρα». Ε, αυτό ήταν… Αν και έγιναν 7 αλλαγές στη σύμβαση, όσες δηλαδή απαίτησε η κινεζική πλευρά και η Όλγα Γεροβασίλη τόνισε ότι η σύμβαση θα υπογραφεί με αυτές τις αλλαγές ο κ. Δρίτσας έβαλε στο στόχαστρο τους δημοσιογράφους. Υποστήριξε πως πρόκειται για αγυρτεία αυτά που ανέφεραν οι συνάδελφοι - δημοσιογράφοι και πως δεν έχει κάνει ή πει κάτι κακό.
Είναι πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει εδώ και 15 μήνες. Άλλα να λέει κάποιος υπουργός στις 9 το πρωί, άλλα στις 12 το μεσημέρι και άλλα στις 5 το απόγευμα και να έρχεται ο ίδιος άνθρωπος στις 9 το βράδυ και να υποστηρίζει ότι δεν καταλάβαμε τι έχει πει… Αν είναι δυνατόν. Εμείς στον Πειραιά άλλον Θοδωρή Δρίτσα έχουμε γνωρίσει με το «Λιμάνι της Αγωνίας» και όχι αυτόν της 30ης Ιουνίου. Ίσως να μη γνωρίζουν τα του Τύπου και οι σύμβουλοί του... Ίσως. Πάντως σίγουρα αυτοί που δε φταίνε είναι οι δημοσιογράφοι οι οποίοι καταγράφουν αυτά που τους… προσφέρουν οι κυβερνώντες.
