Του Ν. Δημοσθένους*
Οι γραμμές αυτές σύρονται, όπως θα έλεγε παλαιός αρθρογράφος, ελάχιστες ώρες πριν τον πανηγυρικό εορτασμό των γενεθλίων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, του ΠΑΣΟΚ. Ήτοι, το μεσημέρι της 3ης Σεπτεμβρίου 2008. Τα γενέθλια αυτά
Του Ν. Δημοσθένους*
Οι γραμμές αυτές σύρονται, όπως θα έλεγε παλαιός αρθρογράφος, ελάχιστες ώρες πριν τον πανηγυρικό εορτασμό των γενεθλίων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, του ΠΑΣΟΚ. Ήτοι, το μεσημέρι της 3ης Σεπτεμβρίου 2008. Τα γενέθλια αυτά δεν επικαθορίζονται, όπως ανέμενε κάθε νουνεχής, από την κυβερνητική φοροεπιδρομή, αλλά από την συζήτηση για το αν έγινε ή όχι νοθεία σε μια τυπική κοινοβουλευτική διαδικασία, ή και ποια εμπλοκή ενδεχομένως να είχε η σύζυγος ενός υπουργού σε «ελεγχόμενη» υπόθεση.
Πρόκειται για διαδικασία γενεθλίων αφασίας. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως δεν αντιλαμβάνεται πως, όπως θα έλεγαν οι κοινοί θνητοί, «έχει χάσει την μπάλα». Δεν υφίσταται. Δεν υπάρχει. Δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα. Με την ελληνική κοινωνία. Ελάχιστους αφορούν οι εορταστικές του εκδηλώσεις, ελάχιστους ενδιαφέρει το αν και τι μπορεί να κάνει. Η ελληνική κοινωνία έφυγε αλλού. Στα δεξιά, ακολουθώντας την συντηρητική της στροφή. Και, σχηματικά, στα αριστερά, ακολουθώντας και ενισχύοντας τη διαμαρτυρία που θέλει να «βγάλει». Να καταθέσει. Αυτά…
*Ο Ν. Δημοσθένους είναι παράγοντας της ελληνικής ναυτιλίας
