Του Ν. Δημοσθένους*
Διαβάζω σε ρεπορτάζ (και του Portnet.gr), για τα θέματα της ατζέντας που παραλαμβάνει ο νέος υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Αναστάσιος Παπαληγούρας. Χαρακτηρίζονται «καυτά», «ανοικτά», κρίσιμα. Δεν αμφιβάλω ότι αρκετά εξ αυτών είναι όντως κρίσιμα. Η αναφορά, άλλωστε, του προέδρου της ΕΕΕ αμέσως μετά την συνάντηση που είχε την
Του Ν. Δημοσθένους*
Διαβάζω σε ρεπορτάζ (και του Portnet.gr), για τα θέματα της ατζέντας που παραλαμβάνει ο νέος υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Αναστάσιος Παπαληγούρας. Χαρακτηρίζονται «καυτά», «ανοικτά», κρίσιμα. Δεν αμφιβάλω ότι αρκετά εξ αυτών είναι όντως κρίσιμα. Η αναφορά, άλλωστε, του προέδρου της ΕΕΕ αμέσως μετά την συνάντηση που είχε την Δευτέρα το πρωί με τον κ. Παπαληγούρα, στο θέμα του θαλασσίου περιβάλλοντος, καταδεικνύει την κρισιμότητα του θέματος για την ελληνική ναυτιλία, αφού οι αποκλείσεις των απόψεων των ελλήνων εφοπλιστών, από τις γενικότερες τάσεις που επικρατούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι σημαντικές. Και φυσικά, δεν είναι τυχαίο, ότι σε μια συνάντηση που επισήμως χαρακτηρίζεται εθιμοτυπική, αυτό το ζήτημα, πέραν του συγκυριακού της πειρατείας, τίθεται επισήμως.
Οι εποχές είναι διαφορετικές, τα πρόσωπα καθ’ όλα σεβαστά, είναι διαφορετικά, η πολιτική συγκυρία είναι διαφορετική. Πλην όμως, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να θυμηθώ την περίοδο Πασχαλίδη. Ένας ικανότατος πολιτικός, που έχαιρε της εμπιστοσύνης του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, ο οποίος ουδεμία μέχρι τότε σχέση είχε με τη Ναυτιλία, τοποθετήθηκε στο υπουργείο, εννέα μήνες πριν την λήξη της θητείας της κυβέρνησης, η οποία μάλιστα έληξε μόλις επτά μήνες μετά την τοποθέτησή του.
Και μάγος της πολιτικής να ήταν, δεν θα μπορούσε να είχε κάνει ουσιαστικά πράγματα. Και ο ποιο κακοπροαίρετος επικριτής του, θα αναγνώριζε αυτή την αλήθεια.
Ο Αναστάσης Παπαληγούρας, ένας «αριστοκράτης» της πολιτικής, από μεγάλο πολιτικό «τζάκι» (υιός του μακαρίτη Παναγή, στενότατου συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή και τ. γαμπρός του Γεωργίου Ράλλη), είναι ένας πολιτικός με ισχυρές ρίζες στον καραμανλισμό και την ΝΔ.
Διετέλεσε άλλωστε, πρόεδρος της ΟΝΕΔ την δεκαετία του ’70. Ακόμη και όταν βρέθηκε εκτός του κομματικού του φορέα, με πιο πρόσφατη και ηχηρή περίπτωση, την προ δεκαετίας διαγραφή του, μαζί με Σουφλιά, Μάνο, Κοντογιαννόπουλο και Κάκαλο, η σχέση του με την παράταξη ποτέ δεν διερράγη. Ίσως πιο καραμανλικός, ο Αν. Παπαληγούρας, απ’ όσο σημιτικός ο Γ. Πασχαλίδης.
Μπορεί να μην βρισκόμαστε, επισήμως τουλάχιστον, σε προεκλογική περίοδο. Στον ορίζοντα, το επόμενο εκλογικό ραντεβού, επισήμως τουλάχιστον, είναι εκείνο του επόμενου Ιουνίου, όταν θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές. Επισήμως πάντα, η κυβέρνηση μετράει μόνο έναν χρόνο ζωής, με ισχυρή την τελευταία εκλογική εντολή, και πολύ δρόμο μπροστά της. Επισήμως όμως. Αυτό το επισήμως είναι η μόνη ουσιαστική διαφορά, που μπορεί να ανιχνεύσει κανείς, μεταξύ της μακρινής… εποχής του καλοκαιριού του 2003, όταν υπουργός Ναυτιλίας τοποθετήθηκε ο Γ. Πασχαλίδης και του Σεπτεμβρίου του 2008, που τοποθετήθηκε ο Αν. Παπαληγούρας. Διότι, επί της ουσίας, ποιος αμφιβάλει ότι βρισκόμαστε, αν όχι σε προεκλογική, τουλάχιστον, σε «ύποπτη» πολιτική περίοδο; Οι πληροφορίες λένε ότι οι υπουργοί ζουν με το άγχος ενός ανασχηματισμού και δεν προωθούν τίποτα στα υπουργεία τους, ενώ το ενδεχόμενο εκλογών, ίσως και διπλών λόγω του εκλογικού νόμου, μετά την άνοιξη, εμφανίζεται σφόδρα πιθανόν. Λογικά, το ενδεχόμενο ανασχηματισμού, δεν (πρέπει να) απασχολεί τον Αν. Παπαληγούρα – αν και ποτέ κανείς δεν ξέρει, πόσω μάλλον αν υλοποιηθούν τα σενάρια που μιλούν για συνένωση υπουργείων και ολιγομελή κυβέρνηση. Πλην όμως, η γενικότερη παράλυση επηρεάζει και το υπουργείο Ναυτιλίας. Αν έχουμε εκλογές την άνοιξη, δεν χρειάζεται συζήτηση. Αλλά και αν, πάμε μόνο σε ευρωεκλογές τον Ιούνιο, το κλίμα πόλωσης που διαμορφώνεται, είναι τέτοιο που μοιραία προεκλογικά, οι μεν και οι δε θα δίνουν «μάχη» που θα θυμίζει «αγώνα ντέρμπι», για την πρώτη θέση, επί δυο – τρεις μήνες, οπότε, κατά το κοινός λεγόμενο, το κυβερνητικό έργο και η παραγωγή του, θα πάει περίπατο. Ή μάλλον, μιλώντας για το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, βαρκάδα…. Και εδώ που τα λέμε, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει σοβαρά σε μια τέτοια συγκυρία, για μια τέτοια πολιτική αβλαβούς διέλευσης, κανέναν υπουργό.
*Ο Ν. Δημοσθένους είναι παράγοντας της ελληνικής ναυτιλας
