Του Ν. Δημοσθένους
Αν έχω αντιληφθεί σωστά τα 28 δις. που η κυβέρνηση προτίθεται να δώσει στις τράπεζες ώστε να στηριχθεί το σύστημα, δεν είναι και τόσο ευπρόσδεκτα, συνοδευόμενα από τους όρους που θέλει να θέσει η πολιτεία για την συγκεκριμένη χρηματοδότηση. Από την άλλη πλευρά, εντός της κυβερνήσεως παρατηρείται μια διχογνωμία
αφού ισχυρότατα λόμπυ, μετά λόγου γνώσεως επιμένουν πως τα χρήματα πρέπει να κατευθυνθούν στον τομέα δημοσίων έργων, που παραδοσιακά αποτελεί την «ατμομηχανή» της ανάπτυξης στην χώρα.
Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ αφελής, αναρωτιέμαι : αν οι τραπεζίτες δεν τα θέλουν (και αφού ακόμη, πολύ περισσότερο, ακόμη κι αν τα πάρουν οφέλη οι δανειολήπτες δεν θα δουν) κι αφού θεωρητικά τα χρήματα υπάρχουν, τι το συζητάμε;
Γιατί δεν τα δίνει η κυβέρνηση εκεί που τα περιμένουν, εκεί που εξ αντικειμένου θα εξασφαλίσουν θέσεις εργασίας και κυρίως θα τροφοδοτήσουν την αγορά με «ζεστό» χρήμα;
Αλλά είπαμε θα θεωρηθώ αφελής.
