Σαν πας στο Άντεν… και σύ θα δοκιμάσεις


Του Ν. Δημοσθένους


Επιστρέφοντας μετά από αρκετές μέρες στο εξωτερικό, κατά τις οποίες πρέπει να ομολογήσω ενημερωνόμουν για τα διαλαμβάνοντα στην πατρίδα, κυρίως απ’ το ημέτερο Portnet.gr, οφείλω να ομολογήσω – αν αυτό έχει κάποια σημασία – ότι καθόλου δεν συγκινήθηκα απ’ την λεγόμενη «υπόθεση Οικονομόπουλου». Μια ακόμη θλιβερή υπόθεση στην μίζερη αλυσίδα διαφθοράς, ου μην αλλά και διαπλοκής που ταλανίζει και χαρακτηρίζει τον δημόσιο βίο της χώρας.


Πρόχειρα σημειώνω ότι εκείνο που τις τελευταίες μέρες ξεχώρισα ως όντως σημαντικό, είναι το ζήτημα των επαναλλαμβανόμενων πειρατικών επιθέσεων που λαμβάνουν χώρα στον Κόλπο του Άντεν. Μου ήρθαν στον νου, οι στοίχοι του μεγάλου Νίκου Καβαδία, ο οποίος ήλκε την καταγωγή απ’ την Κεφαλονιά, γεννήθηκε στην ρωσσική Άπω Ανατολή ή την Κίνα – δεν θυμούμαι ακριβώς – όταν δεν ταξίδευε μαρκόνης στα πλοία, έμενε στον Πειραιά και σύχναζε στο Κολωνάκι : ένας πραγματικός κοσμοπολίτης. Γράφοντας, λοιπόν, για τον «Γουίλ τον μαύρο θερμαστή» περιέγραφε μια «αθώα καρδιά» για έναν τύπο που του λεγε, μεταξύ άλλων, πως «Σαν πάμε στο Άντεν και συ θα δοκιμάσει».

Το Άντεν αναφέρεται ως άντρο μιας ιδιότυπης τρομοκρατίας. Εγώ όμως, επιστρέφοντας απ’ το αεροδρόμιο και κατευθυνόμενος στον Πειραιά, αφού στα ναύλα του εισιτηρίου μου, είχα καταβάλει και τα απαραίτητα επίναυλα, πλήρωσα το θεσμικός οφειλόμενο ποσό των 2,70 ευρώ, για να μποτιλιαριστώ εν συνεχεία στην σύγχρονη Αττική Οδό. Δεν φταίει η εταιρεία που εκμεταλλεύεται την περί ης ο λόγος οδό, είναι  όλο και πιο πολλά τα αυτοκίνητα, μακάρι η οικονομική κρίση να τα περιορίσει.

Αναρωτιέμαι, αν όχι οι ψαράδες που ψάρευαν στα νερά τους, τότε ποιος έχει δικαιώματα σε εκείνες τις θάλασσες; Η ιστορία της κοσμοκράτειρας παγκόσμιας ελληνικής ναυτιλίας, έχει και ένδοξες «πειρατικές» σελίδες. Από την προεπαναστατική Μασσαλία μέχρι τον σχετικά πρόσφατο αποκλεισμό της Ροδεσίας – Ζιμπάμπουε.

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, μήπως πολύ τους αδικούμε τους κολασμένους εκεί κάτω, που βρήκαν πλέον έναν τρόπο να ζούνε. Με χλιδή και προκλητικά όπως περιγράφουν τα ρεπορτάζ, με βία εις βάρος συνανθρώπων τους, αλλά έχοντας κατακτήσει εκείνο που λίγα χιλιόμετρα βόρεια ή νότια, οι κοντοχωριανοί τους, μαστιζόμενοι από χωρίς αρχές πολέμους δεν έχουν : δικαίωμα στην ελπίδα και τελικά την ζωή.

eep logo