Λάθος κύριε Γαλιλαίε, και όμως δεν γυρίζει!

koutroumanos leonidas

Του Λεωνίδα Κουτρουμάνου

Δεν είναι η καραντίνα και ο εγκλεισμός το πρόβλημα. Σαφώς πρωτόγνωρη κατάσταση που βάλλει ευθέως κατά του «κακομαθημένου» ευμαρούς τρόπου ζωής, κυρίως των Ευρωπαίων, πλην όμως πρόκειται για μία κατάσταση που θα διαρκέσει 2-3 μήνες το πολύ κατά τις εκτιμήσεις. Μέχρι …..να ξανάρθει; Μάλλον έτσι θα συμβεί, με την ελπίδα όταν επανεμφανιστεί, εκεί γύρω στον Οκτώβριο, το παγκόσμιο υγειονομικό οπλοστάσιο αλλά και η, κατά τους ειδικούς, πιθανολογούμενη αυξηθείσα ανοσία να αμβλύνουν κατά πολύ τις εκθετικές συνέπειες του εν λόγω ιού.

Οι περισσότεροι από εμάς, είτε δεν θα νοσήσουμε καθόλου, είτε θα νοσήσουμε ηπίως. Και ύστερα θα πρέπει να επανεκκινήσουν όλοι και όλα. Αυτή ακριβώς η επάνοδος στην συνέχεια των «φυσιολογικών» ρυθμών είναι το πιο δύσκολο στοίχημα για να κερδηθεί, ατομικά και συλλογικά.

Μία υγειονομική κρίση αντιμετωπίζεται με μέτρα πρόληψης και ίασης. Μία οικονομική κρίση, ευκταίο θα ήταν να αντιμετωπιστεί με μέτρα στήριξης, αν και υπάρχει διάχυτη η ανησυχία μίας βαθειάς οικονομικής περιδίνησης σε υφεσιακό τόνο. Αντέχει η παγκόσμια οικονομία ακόμα μία οικονομική κρίση μέσα σε 12 χρόνια; Το ιστορικό γίγνεσθαι καταδεικνύει ότι μετά από μία μεγάλη οικονομική κρίση, το «πρόβλημα» συνήθως λύεται με έναν μεγαλοπρεπή και συνήθως αμετροεπή πόλεμο. Στην περίπτωση της οικονομικής κρίσης του 2008, ο πόλεμος ήταν κυρίως τραπεζικός. Υπήρξαν Κράτη που έσωσαν τους πολίτες τους αλλά όχι τους τραπεζίτες τους (Ισλανδία) και άλλες που έπραξαν ακριβώς το αντίθετο (Ελλάδα).

Αυτό που συμβαίνει όμως τώρα, πραγματικά δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Η γη δεν γυρίζει, σταμάτησε. Πρακτικά σχεδόν κάθε παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα έχει ανασταλεί μέχρι νεωτέρας. Και είναι αδύνατο να υπολογιστεί εκ των προτέρων το μέγεθος της ζημιάς.

Όπως είναι ομοίως αδύνατο να προσδιορίσουμε με ασφάλεια την αντίδραση του καθενός από εμάς κατά την επιστροφή στην κανονικότητα, όποια και αν είναι αυτή. Θα έχει τεράστιο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς την «επόμενη μέρα» τους προσερχόμενους εργαζόμενους σε μία πολυεθνική, εκείνους που θα θελήσουν να διασκεδάσουν σε μία συναυλία ή σε ένα θέατρο, τους διψασμένους να παρακολουθήσουν ένα μαζικό αθλητικό ή καλλιτεχνικό δρώμενο. Τον τρόπο που θα το χειριστούμε ατομικά. Τις λοξές (ή μη) ματιές που θα ρίχνουμε στον παραδιπλανό μας που θα μας φαίνεται λίγο….. συναχωμένος ή κάπως καταβεβλημένος.

Ο επιβαλλόμενος για λόγους πρόληψης περιορισμός μας από την Πολιτεία στόχο έχει την απομάκρυνση μας από το «έξω» και το «μαζί». Κάθε νόμισμα όμως έχει δύο όψεις. Και αυτού του νομίσματος η άλλη όψη, είναι η προσπάθεια του καθενός μας να συνδιαλλαγεί και κατευνάσει το «έσω τέρας» του.

eep logo