Του Λεωνίδα Κουτρουμάνου
Η στήλη δεν αρέσκεται σε έκφραση ακραίων κορωνών. Η μέση σκέψη αποτελεί τον πυρήνα για την ανθρώπινη πρόοδο. Γεννηθήκαμε όμως και ζούμε σε έναν συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Και σε αυτόν τον χώρο υπάρχει κουλτούρα, συγκεκριμένη πολιτιστική ταυτότητα και ξεκάθαρη ιστορική καταγωγή. Επίσης αυτός ο χώρος έχει και είχε εκλεγμένη νόμιμα και δημοκρατικά μία κυβέρνηση, η οποία χαράζει μία πολιτική, εσωτερική και εξωτερική.
Και ενόσω τούτα είναι δεδομένα υπαρκτά, στον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο (και όχι μόνο) έχει δημιουργηθεί ένα μείζον ανθρωπιστικό πρόβλημα, λόγω ακριβώς του σημείου όπου εδράζουν οι συντεταγμένες του. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, προσπαθούν εδώ και χρόνια και εν πολλοίς το καταφέρνουν, να εισέλθουν στον χώρο αυτό, αναζητώντας μία καλύτερη ζωή. Αυτό κάνουν, για αυτό τους λέμε και πρόσφυγες. Δεν είναι μόνο οι Σύριοι, αλλά και οι άλλες εθνικότητες, από το Πακιστάν, από το Αφγανιστάν και από άλλες χώρες. Δεν έχουν πόλεμο στις χώρες τους αλλά έχουν άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Και έρχονται. Και εισέρχονται. Κατά χιλιάδες συνολικά κάθε χρόνο. Πλέον το ζήτημα έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, έχει ονομαστεί «Προσφυγικό ή μεταναστευτικό πρόβλημα».
Μέχρι εδώ το όλο θέμα έχει επαναληφθεί ιστορικά και σε άλλες χώρες. Προσφυγιά υπήρχε και θα υπάρχει, είτε λόγω πολέμου, είτε λόγω άθλιων συνθηκών ζωής. Όμως...
Όμως, το να συγκεντρώνονται σε 48 ώρες 10.000 άνθρωποι ξαφνικά σε ένα συνοριακό σημείο της Χώρας, με διαρκώς αυξητικές τάσεις, δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος που περιγράφηκε ανωτέρω. Αποτελεί ξεκάθαρα απόπειρα εισβολής! Και τούτο πολύ απλά, διότι στην γείτονα Τουρκία ΔΕΝ υφίσταται κάποια πολεμική σύρραξη αυτή την περίοδο. Ούτε και κάποια πολιτική αναταραχή ή οικονομική δυσπραγία τεραστίων διαστάσεων που να δημιουργήσουν μεταναστευτική ροή. Ιστορικά η Τουρκία δεν ανέχεται καμία λαθροεισβολή. Τον έναν που τόλμησε να παραβιάσει τα, κατ΄ αυτήν, σύνορα της στην Κύπρο, τον εξετέλεσε, άνευ ετέρου.
Συνεπώς, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που προέρχονται από άλλα κράτη, εισέρχονται στην Τουρκία με τις ευλογίες της ηγεσίας της. Ακριβώς για να προωθηθούν στην πρώτη Ευρωπαϊκή Χώρα, που τυχαίνει να είναι και ο προαιώνιος εχθρός της γείτονος: στην Ελλάδα. Με έναν σμπάρο δυό τρυγόνια. Και πρόβλημα στην Ελλάδα και πίεση στην Ευρώπη, λόγω του πολέμου στην Συρία.
Η σημερινή Κυβέρνηση εξελέχθη πριν επτά μήνες μέσω της δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας. Απέναντι στην επικείμενη εισβολή αντέδρασε με πολιτική κλειστών συνόρων. Και καλώς έπραξε. Αν δεν το έπραττε, οι 10.000 σε λίγες μέρες θα αυξάνονταν γεωμετρικά. Τελεολογικά, σε μία τέτοια περίπτωση η πληθυσμιακή ταυτότητα της Χώρας θα αφανιστεί.
Δεν αποτελεί ξενοφοβία, ούτε ρατσισμός η αυτονόητη προσδοκία της πολιτιστικής και ιστορικής μας συνέχειας.
