Η ανάπλαση του Αγίου Διονυσίου

rempetiki kompania dromos

Του Χρήστου Φωτίου


Είμαι πολύ χαρούμενος
που μπαίνει πια σε εφαρμογή το σχέδιο ανάπλασης της περιοχής.
Και μπράβο σ’ όλους, παλιούς και καινούργιους που μόχθησαν για το έργο..
Δεν έχω πλήρη εικόνα για το τι ακριβώς θα υλοποιηθεί.
Ακούω για ποδηλατόδρομους, πράσινο, μουσεία...

Χρήσιμα όλα αυτά δεν λέω,
αλλά κάπως διαφορετικά φανταζόμουν την αξιοποίηση αυτού,
του μοναδικού χώρου...
Μια γειτονιά πολύχρωμη, πολύβουη, πολυπολιτισμική,
με λαϊκές μυρωδιές κι ακούσματα,
ένα λιμανίσιο «Μοναστηράκι», ένα «Ψυρρή» του Πειραιά...

Με αξιοποίηση των μικρών, ερειπωμένων πια, μικρομάγαζων, σε χώρους λαϊκής διασκέδασης, αναβίωση ξεχασμένων δραστηριοτήτων,
κάπου μια ρεμπέτικη κομπανία,
καινούργια ονοματοδοσία στα γύρω δρομάκια,
«οδός Μάρκου Βαμβακάρη» και.. γωνία «Απόστολου Χατζηχρήστου» ας πούμε,
και γιατί όχι
ένα γλυπτό με την ξακουστή... «Τετράς του Πειραιώς»
εκεί στο τριγωνάκι απέναντι από την εκκλησία,
να κοιτάζουνε τα «Κρητικά» καθώς θα σαλπάρουνε…

Ένα χώρο, ζωντανό και χαρούμενο δηλαδή, που ν’ αποπνέει όσο γίνεται στις μίζερες μέρες μας,
έναν αυθεντικό, λαϊκό, χαρακτηριστικά Πειραιώτικο και επισκέψιμο πολιτισμό..

Ξέρω, ξέρω, θα μου πείτε πως όλα αυτά, μπορεί ν’ ακούγονται ωραίες ιδέες
ενός αθεράπευτα ρομαντικού...
Δίκιο θα’ χετε.

Αλλά μ’ αρέσει να ονειρεύομαι...
και δεν χάνω τις ελπίδες μου πως
κάπου εκεί στις γειτονιές που μεγάλωσα,
είναι πολλοί αυτοί που έχουν τα ίδια όνειρα.
Και ποτέ δεν ξέρεις...

eep logo