Για την κυρά-Μαρία της γειτονιάς

kapranos d

του Δημήτρη Καπράνου

Τηλεφώνησε ο Βίκτωρ από την Αυστραλία. "Πέθανε χθες η κυρά Μαρία" λέει και κομπιάζει
.
Η μάνα του, στα 95, άφησε τον μάταιο ετούτο κόσμο στο Σίδνεϊ, χιλιάδες μίλια από την οδό Κατακουζηνού, ένα στενάκι της Παλιάς Κοκκινιάς, όπου έζησε λίγα χρόνια με τον Σμυρνιό άντρα της. Του έκανε τρία αγόρια κι εκείνος πήγε και πέθανε νέος.

Κουλουριώτισσα σκληρή, τα μεγάλωσε και τα έστησε στα πόδια τους. Και ο Βίκτωρ, τέλειωσε ψυκτικός και μετείχε μαζί μας στο μουσικό συγκρότημα, τραγουδώντας τα καλοκαίρια "λαϊκά" στο μέσον του προγράμματος, συνήθως επιτυχίες του Βοσκόπουλου!

Δύσκολα χρόνια κι ο μεγάλος αδελφός έφυγε στην Αυστραλία. Κι έστειλε πρόσκληση στον Βίκτωρα. Έφυγε κι εκείνος, πρόκοψε, έγινε εργολάβος, έκανε περιουσία, πήρε και την κυρά-Μαρία στο Σίδνεϊ.

Κάθισε αυτή κάμποσα χρόνια αλλά επέστρεψε στην παλιά γειτονιά. Πάει στον φούρνο του Φωτίου και λέει: "Δώσε μου ψωμί σε σλάις!". Όχι τί νομίζετε; Πήγαμε στην Α(υ)στραλία μάθαμε κι ότι τις φέτες τις λένε σλάις!
Κι έμεινε εδώ. Γύρισε μετά από χρόνια κι ο Βίκτωρας, παντρεύτηκε και την Τζοάνα, κάνανε κι ένα παιδάκι, τον Αριστοτέλη αλλά η κρίση δεν άφηνε πολλά περιθώρια. "Θα ξαναφύγω" μας λέει και έφυγε, παίρνοντας και τη μάνα του, στα 92!

"Ρε θα αντέξει το αεροπλάνο;" ρωτάμε. "Εγώ μπορεί να έχω πρόβλημα, εκείνη μπορεί να το οδηγήσει!" μας λέει...
Κι ενώ ήταν "περδίκι", την ζυγώνει μια πνευμονία, την ξαπλώνει και πάπαλα, δια τας αιωνίους μονάς! Και παίρνει τηλέφωνο ο Βίκτωρ όλη την παρέα (λείπουν δυο-τρεις, βιάστηκαν να πάνε πριν την κυρά-Μαρία) και χθες το μεσημέρι, μνημόσυνο στην μάνα του φίλου μας, στο καφενείο του Ζαχαρία, στην οδό Ρυσσίου, παράλληλη της Κατακουζηνού, στην παλιά γειτονιά.

Το ραντεβού στις δυόμισι, εκεί ο Γρηγόρης, ο Νίκος, ο Μανόλης, που ήρθε από την Ελβετία, όπου ζει μόνιμα από χρόνια, ο Κώστας, που ήρθε από το Οντάριο, κι αυτός ξενιτεμένος, ο Αρμενάκ, Αρμένιος παιδικός φίλος και ο υποφαινόμενος.

Καγιανάς, παϊδάκια, σαλάτα, μπίρες και αναμνήσεις. Οι τουρίστριες της δεκαετίας του ΄70 που μας μάθαιναν ε εγγλέζικα ,τα ροκ συγκροτήματα, η δικτατορία και η σύλληψη όλης της παρέας, "είστε περισσότεροι των τριών και περάστε για εξακρίβωση " ,ο Γιάννης, ο ωραίος της παρέας που δεν πάει καλά από υγεία, ο Νίκος, που έφυγε ξαφνικά λίγο μετά από ένα γλέντι και ο Πάρης, που μας άφησε νωρίς και κάπνιζε ακόμη και με τους πνεύμονες αχρηστευμένους.
Και μέσα σε όλα, η κυρά Μαρία, που κυνηγούσε τον Βίκτωρα "μην τον χαλάσουμε"! Έτσι κάνουμε τα μνημόσυνα οι Έλληνες. Και δεν αλλάζουμε!

eep logo