του πολιτικού αναλυτή Ζαχαρία Ζούπη
Χρειάστηκαν λίγες ώρες για την παταγώδη αποτυχία της Πολιτείας να να αντιμετωπίσει την φονική πυρκαγιά που οδήγησε στην απώλεια δεκάδων νεκρών. Ας το κάνουμε σαφές. Το βασκό πρόβλημα δεν είναι ότι δεν συγκρατήθηκε η πύρινη λαίλαπα. Συχνά μια λαίλαπα δεν μπορεί να συγκρατηθεί. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι λόγω ολιγωριών, ανικανότητας και ασχετοσύνης των υπευθύνων αυτή την στιγμή θρηνούμε δεκάδες θύματα και μια κοινωνία ολόκληρη αισθάνεται σοκαρισμένη, ανασφαλής, προβληματισμένη για ένα ανίκανο Κράτος που της κοστίζει κοντά 80 δις. ευρώ τον χρόνο, οργισμένη για μια Κυβέρνηση ανίκανη, μαθημένη να χειρίζεται τα πάντα χωρίς σχέδιο και ουσία αλλά με επικοινωνία, τρίπλες και ατάκες, που σ΄αυτη την περίπτωση έδειξε και απίστευτο κυνισμό, υποκρισία, θράσος, ικανότητα να κάνει και να πει τα πάντα για να σωθεί. Είναι μια Κυβέρνηση που ανεξάρτητα από το πότε θα γίνουν εκλογές έχει ήδη πεθάνει βυθισμένη στην ανυποληψία, την δειλία, τον θεατρινισμό ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές για την χώρα και τους πολίτες.
Αυτη η Κυβέρνηση έχει ήδη καταρρεύσει πολιτικά, διαχειριστικά και ηθικά. Φαντάζει σαν μια παρέα από δήθεν, δήθεν αριστερούς, δήθεν κυβερνώντες την χώρα, δήθεν ευαίσθητους , δήθεν οικολόγους, δήθεν υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνία. Μια Κυβέρνηση που δεν βρίσκει λάθη στην διαχείριση αυτής της τραγωδίας(!) , που το ένα στελεχός της καλύπτει το άλλο, που δεν έχει βρει την ανθρωπιά να πει μια συγγνώμη ακόμα, που έκρυβε ακόμα και τον αριθμό των αγνοουμένων μια βδομάδα, που ακόμα δεν μας επιτρέπει να μάθουμε ποιος πήρε την κρίσιμη απόφαση να μην γίνει εκκένωση παρά την αντίθετη εισήγηση της Πυροσβεστικής, που αδυνατεί να πει την αλήθεια, που συνεχίζει να κοροιδεύει, που κουνάει το δάκτυλο στα ίδια τα θύματα με τον πιο άθλιο και θρασύ τρόπο . Επί μία βδομάδα προσπαθεί να πει κάτι,αλλά από το ένα ψέμα πάει στο άλλο, απο από τις ασύμετρες απειλές , πήγε στα σχέδια αποσταθεροποίησης και από εκεί στους εμπρησμούς ακόμα και ίσως από πράκτορες και από εκεί στην κλιματική αλλαγή και στα αυθαίρετα. Μάλιστα! Μιλάει για τα αυθαίρετα τώρα, μετά από τρισήμισυ χρόνια Κυβερνητικής θητείας και ενώ η ίδια έχει νομοθετήσει για να νομιμοποιηθούν και άλλα, ενώ η ίδια (τι ειρωνία της τυχης αλήθεια) ενέκρινε το πολεοδομικό σχέδιο στην περιοχή «Κόκκινο Λιμανάκι».
Αυτή την Κυβέρνηση θα την κυνηγούν πάντα οι εικόνες πάντα των περίπου 100 ανθρώπων που καίγονταν παρατημένοι και αβοήθητοι. Θα την κυνηγάνε όμως και τουλάχιστον τρεις στιγμές της μνημείο ψευδολογίας, θεατρινισμού και εμπαιγμού μιας ολόκληρης χώρας. Η πρώτη είναι η σύσκεψη εκείνη την Δευτέρα του θανάτου όπου ένας φοβισμένος, μικρός και λίγος Πρωθυπουργός μαζί με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο και όλες τις Αρχές παρίσταναν πως συζητούν τι θα κάνουν για την πυρκαγιά, ενώ αυτή είχε σβήσει, όλοι γνώριζαν ότι υπάρχουν νεκροί και είχαν παραγγελθεί μέχρι και οι πρώτοι σάκοι για τα θύματα. Είναι να κλαις πραγματικά και να οργίζεσαι χωρις όρια για αυτό το θέατρο. Λες και δεν θα ξημέρωνε και δεν θα μαθαίναμε την αλήθεια. Η δεύτερη είναι η περίφημη Συνέντευξη Τύπου Τόσκα- Τζανακόπουλου- Αρχηγού της Πυροσβεστικής ( αλήθεια γατι έλειπε ο κ. Σκουρλέτης που σαν Υπουργός Εσωτερικών είναι και ο πολιτικός υπεύθυνος της Πολιτικής Προστασίας ; ) όπου και οι τρεις μας είπαν ότι δεν έγιναν βασικα λάθη αφήνοντας όλους μας αποσβολωμένους για την απανθρωπιά τους. Η τρίτη είναι η ψευτοσυνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου όπου ο «μέγας αρχηγός» πήρε ηρωικά την πολιτική ευθύνη. Και πάλι καμμία συγγνώμη, καμμία συγκεκριμένη ανάληψη ευθύνης, καμμία παραίτηση. Σ΄αυτές θα ήταν παράλειψη να ξεχάσουμε την επίσκεψη του Π. Καμένου στα καμένα που κατέληξε να κατηγορήσει πληγέντες ως μη γνωρίζοντες την πραγματικότητα(!) και ως πείπου παπαγαλάκια του γνωστού δημοσιογράφου,
Αυτά είναι τα πεπραγμένα της αριστερής Κυβέρνησή μας. Όσοι είχαν αμφιβολίες, πείστηκαν: Είναι μια Κυβέρνηση βυθισμένη στην ανικανότητα, το ψέμα και την ανυποληψία. Αξίζει στην χώρα μια καλύτερη Κυβέρνηση, ένα καλύτερο Κράτος.
