Ντροπή, κύριοι καθηγητές!

Του Δημήτρη Καπράνου

Είναι τοις πάσι γνωστό ότι το ελληνικό κράτος είναι δυνάστης και ταλαιπωρεί τους πολίτες του. Είναι επίσης γνωστό ότι ενώ όλοι κόπτονται υπέρ των νέων και διαρρηγνύουν ιμάτια για την νεανική ανεργία, στην πράξη απλώς την παρακολουθούν.

Τον Μάιο του 2014, λοιπόν, ψηφίστηκε από τη Βουλή Νόμος, σύμφωνα με τον οποίο, νέοι, που ανήκουν σε συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες και εισήχθησαν στα ΑΕΙ, δικαιούνται μετεγγραφής στον τόπο κατοικίας των γονέων τους. Τον συγκεκριμένο Νόμο εφάρμοσαν όλες οι σχολές εκτός από εκείνες της Αρχιτεκτονικής Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Οι συγκεκριμένες Σχολές, έξι μήνες έπειτα από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζήτησαν την ακύρωση του Νόμου. Η κίνηση, όμως, έγινε αρκετά καθυστερημένα, αφήνοντας τους υπό μετεγγραφή φοιτητές (που κατά τον Νόμο έχουν το δικαίωμα) μετέωρους, ενώ ήδη παρακολουθούσαν μαθήματα στις Σχολές, εφόσον η μετεγγραφή τους είχε εγκριθεί από το υπουργείο Παιδείας. Οι συγκεκριμένοι φοιτητές είχαν ήδη χάσει ένα εξάμηνο στη Σχολή που αρχικά είχαν επιτύχει, αλλά και τη δυνατότητα να ξαναδώσουν Πανελλήνιες Εξετάσεις όπως θα έκαναν εάν εξ αρχής γνώριζαν ότι δεν θα μπορέσουν να φοιτήσουν στην σχολή που τους εξασφάλιζε ο Νόμος του κράτους. Τα παιδιά αυτά, δικαιούνταν μετεγγραφή λόγω αναπηρίας των γονέων τους ή οικονομικής αδυναμίας να αντιμετωπίσουν τα έξοδα των σπουδών τους σε πόλεις μακριά από την κατοικία τους.
Άλλα, όμως, είχαν στο μυαλό τους οι Αρχιτεκτονικές Σχολές ΑΘηνών-Θεσσαλονίκης.

Σήμερα, δεν υπάρχει ακόμη οριστική απόφαση και δεν γνωρίζουμε αν τελικά θα γίνουν δεκτοί στις Σχολές που τους υποσχέθηκε το κράτος. «Αυτό που ζητάμε από εσάς είναι η στήριξή σας στη μάχη μας για εγγραφή στις σχολές μας, εφόσον κανένας δεν μπορεί , λόγω πραγματικών αδυναμιών, να φοιτήσει στις περιφερειακές σχολές που έχει εισαχθεί. Γνωρίζοντας τα τωρινά κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα της χώρας μας, αναζητούμε από κάποιον την ευαισθησία που δεν έδειξαν οι καθηγητές μας σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς όταν πήραν την απόφαση να μας διαχωρίσουν και να μας αφήσουν εκτός της Σχολής. Ελπίζουμε ότι και με τη δική σας βοήθεια θα μπορέσουν να ευαισθητοποιηθούν και να ανακαλέσουν αυτή τους την απόφαση, δηλαδή να μη εγγραφούμε στη Σχολή που δικαιούμαστε, προβάλλοντας ως επιχείρημα τη υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των Σχολών μας, διαχωρίζοντας μας ταυτόχρονα από τους υπόλοιπους συμφοιτητές μας και κατατάσσοντας μας σε φοιτητές δεύτερης κατηγορίας» γράφει η επιστολή που μου έστειλαν.
Τι γίνεται, ρε παιδιά; Τώρα κυνηγάμε και τους νέους; Ντροπή, ντροπή, ντροπή...

Tweet