Κάθε πράγμα στον καιρό του... Του Δημήτρη Καπράνου Με το που μπήκε στο μπαράκι, τα βλέμματα στράφηκαν επάνω της. Ψηλή, αεράτη, με τα μαλλιά σχεδόν μακριά, "φλου", καστανόξανθα, με ντύσιμο προσεγμένο, με ένα μακρύ, μεταξωτό μαντήλι στο λαιμό κι ένα μπερέ πράσινο,
Άγγελος Μαστοράκης, όβερ... Του Δημήτρη Καπράνου Πολλοί από εσάς, κυρίως όσοι "παίζετε" με το διαδίκτυο, θα πληροφορηθήκατε τον θάνατο του Άγγελου Μαστοράκη. Αναφέρεται ως "Δημοσιογράφος, εκδότης περιοδικών, Ιδρυτής του περιοδικού "9" που ήταν για δέκα χρόνια ένθετο
Πάει και το «Σαντέ»... Του Δημήτρη Καπράνου Το θυμάμαι καλά το πακέτο. Ήταν κόκκινο, έντονο, με χρυσαφιές χαρακιές και στη μέση η φωτογραφία μιας όμορφης γυναίκας. "Σιγαρέτα "Σαντέ", Αφοι Κωνσταντίνου" έγραφε στη φίρμα.Από εκείνο το πακέτο πήραμε, με τον
Ο Παναγιώτης από το Κερατσίνι που πήγε Αμπερντήν * Του Κώστα Τσαούση Η πρώτη μας συνάντηση έγινε στα social media. Αφορμή, ένα mail. Ένα mail που μιλούσε για μια ιστορία επιτυχίας μακριά από την πατρίδα μας – σε έναν άλλο τόπο. Αντιγράφω από το mail και παραθέτω εδώ ένα μικρό απόσπασμα από
Ποιός "Καλός καιρός"; Του Δημήτρη ΚαπράνουΈχω σχεδόν "κόψει" τα δελτία ειδήσεων. Ενημερώνομαι από τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο και από συγκεκριμένα δελτία, κυρίως ξένων καναλιών . Κατ' αρχήν δεν μπορώ να ακούω τις κραυγές των ρεπόρτερ, που τονίζουν σχεδόν
Πολύ καλό για να είναι αληθινό... Του Δημήτρη Καπράνου Ε, όχι και βραβείο Νομπέλ για την ειρήνη στην Ελλάδα! Υπάρχει, άραγε, κανείς που να πιστεύει ότι μπορεί να γίνει τέτοιο λάθος; Εκτός εάν έχουν αλλάξει τα πράγματα και τα βραβεία δίνονται "από καρδιάς"
Κι εσείς και ο γρύλος σας! του Δημήτρη Καπράνου Βρε άι σιχτίρ κι εσείς και το Σένγκεν σας! Μας βάλατε καλά-καλά στο κλουβί και τώρα μας ζητάτε στρατόπεδο για 400.000 μετανάστες στην Αθήνα; Βρε άστε στον αγύριστο, ευρωλιγούρια, που θα έλεγε και ο
Χαρτούρα και ρύπανση Του Δημήτρη Καπράνου Δεν είμαι παράξενος, δεν είμαι γκρινιάρης, στο κάτω-κάτω δεν είμαι και κανένας παλιόγερος, για να προστεθεί και το «γέρο» ως πρόσημο σε όσα προανέφερα. Μερικά πράγματα, όμως, τα θεωρώ αυτονόητα και εξοργίζομαι όταν
Οι εξελίξεις στα του ΟΛΠ και “το μη χείρον βέλτιστον” του Κώστα Χλωμούδη* Οι επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων, για την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στη λιμενική βιομηχανία και στη χώρα μας, μπορούν να χαρακτηριστούν το λιγότερο ως άστοχες…Αφορά και στη μέθοδο
«Ο Δρ.Τζέκιλ και ο κ. Χάιντ είχαν κακό τέλος» Του Σπύρου Δανέλλη* Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται στο Νταβός («το άντρο του διεθνούς καπιταλισμού»), προκειμένου να πείσει πως η Ελλάδα αποτελεί μια κανονική δυτική χώρα, που επιθυμεί και επιδιώκει την προσέλκυση επενδύσεων
Σε αναζήτηση προσχημάτων, όχι λύσεων του Γιώργου Θεοτοκά* Φαίνεται πως παρατείνει συνεχώς τη διαδικασία ψήφισης του νέου ασφαλιστικού η κυβέρνηση. Εκτός από την αποδοχή του νομοσχεδίου από τους δανειστές, πρέπει να εξασφαλίσει και τη στήριξή του από τους
Κοίτα ποιος μιλάει... του Ζαχαρία Ζούπη Δε φαίνεται να έχει και ιδιαίτερα καλές σχέσεις με το δημοκρατικό διάλογο και τον πολιτικό πολιτισμό η Κυβέρνηση. Όποιος παρακολούθησε την πρόσφατη συνέντευξη της κ. Γεροβασίλη στην ΕΡΤ θα πρέπει να
Ενύπνια πτερόεντα... Του Δημήτρη Καπράνου Δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς βλέπετε όνειρα. Προσωπικά, μολονότι δεν φορώ στον ύπνο τα γυαλιά κου (είμαι μύωψ μεγάλου βεληνεκούς), δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπω στα όνειρά μου πολλά και διάφορα. Εσχάτως,
Τίποτα δεν είναι όπως χθες Του Ζαχαρία Ζούπη* Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ αποτελεί ένα πολύ σημαντικό γεγονός που εκπέμπει καθαρά μηνύματα. Πρώτον, γιατί συνιστά
Τα μεθεόρτια κιλά... του Δημήτρη Καπράνου Αν είναι κάτι που αντιπαθώ είναι τα μεθεόρτια κιλά! Εκείνα τα άτιμα, που προστίθενται στα ήδη περισσευούμενα, καθιστώντας την αγωνία σου ακόμη μεγαλύτερη. Θα μου πείτε "συγκρατήσου", αλλά
Μπαμπά, μην τρέχεις... Του Δημήτρη Καπράνου Όσο μεγαλώνουμε, τόσο πιο γρήγορα περνάνε τα χρόνια. Κι όσο περνάνε, τα άτιμα, τόσο γυρίζεις πίσω, εκεί που, ενδομύχως, έστω, θα ήθελες να ξαναβρεθείς. Όσο δύσκολη κι αν την έκαναν τη ζωή μας, όσο άδικα κι αν μας
Το 2015 φεύγει, τα μέτρα μένουν... του Βασίλη Κορκίδη Η επιβολή των capital controls, το Μνημόνιο Νο 3 και η επιστροφή στην ύφεση χαρακτήρισαν τη χρονιά που φεύγει. Το 2015 ήταν η χρονιά της αγωνίας, της ανατροπής και της συνειδητοποίησης ενός
Διατί να τα κρύψωμεν, άλλως τε; του Δημήτρη Καπράνου Έλαβα μια πρόσκληση, για να παραστώ στις εκδηλώσεις "Για τα 180 χρόνια του Δήμου Πειραιά".Προφανώς, πρόκειται για μιαν άλλη πόλη και όχι για αυτή στην οποία ζούμε εμείς, οι Πειραιείς.Μα, εμείς, στο σχολείο μας,