Του Νότη Ανανιάδη
Τις επόμενες μέρες, ως γνωστόν, ο Πειραιάς φιλοξενεί την Ευρωπαική Ημέρα Θάλασσας και στο τέλος του μήνα ο δήμος σε συνεργασία με τον ΟΛΠ και φορείς της πόλης οργανώνουν τις πολύ ενδιαφέρουσες παράλληλες εκδηλώσεις «Ημέρες Θάλασσας ! Πάμε Πειραιά», που φιλοδοξούν να προκαλέσουν μια «θετική αναταραχή», όπως είπε κι ο αρμόδιος δημοτικός σύμβουλος Πέτρος Κόκκαλης.
Πολύ ωραία όλα αυτά. Βεβαίως η κεντρική εκδήλωση – συνέδριο για την Ευρωπαική Ημέρα Θάλασσας δεν θα γίνει στον Πειραιά, αλλά στην Αθήνα. Στο λιμάνι δεν υπάρχει συνεδριακός χώρος για να φιλοξενήσει μια τέτοια εκδήλωση στην οποία αναμένεται να βρεθούν περίπου 1.000 σύνεδροι – το Δημοτικό Θέατρο χωράει με το ζόρι 610 άτομα και βέβαια δεν είναι συνεδριακό κέντρο.
Η (αναμενόμενη) εξέλιξη αυτή φέρνει με τον τρόπο της το θέμα της «Παγόδας». Το εμβληματικό αυτό κτήριο στο λιμάνι ήταν μέχρι το 2004 Εκθεσιακό Κέντρο (τότε έγιναν για τελευταία φορά τα «Ποσειδώνια» στον Πειραιά) και θα μπορούσε με κάποιες μετατροπές να φιλοξενήσει ένα τέτοιο συνέδριο. Πλην όμως η «Παγόδα», έχοντας πλέον κηρυχθεί «Μνημείο» σύγχρονης αρχιτεκτονικής (που όντως είναι), μετατράπηκε στην πράξη σε ένα ακόμη κτήριο – φάντασμα στο κέντρο της πόλης. Για την ακρίβεια το τέταρτο μετά τα τρία γιαπιά, τον Πύργο, την Ράλλειο και την Βίλα Ζαχαρίου. Ρώτησα και πληροφορήθηκα αρμοδίως ότι ούτε ένα καρφί δεν μπορεί να βάλει εκεί ο ΟΛΠ, χωρίς την άδεια των αρμοδίων (και δυσκίνητων) υπηρεσιών του υπ. Πολιτισμού.
Επί της θητείας του Β. Μιχαλολιάκου είχε γίνει προσπάθεια να περιέλθει στον δήμο με φιλοδοξία να γίνει κτήριο – σύνδεσης της κρουαζιέρας με την πόλη. Ο ΟΛΠ φαινόταν διατεθειμένος να το παραχωρήσει, αλλά η υπόθεση «κόλλησε». Όμως και ο δήμος να την έπαιρνε επί της ουσίας τίποτε δεν θα γινόταν. Με το κόστος ανακατασκευής της ιδιόμορφης στέγης του να αγγίζει σύμφωνα με ανεπίσημους υπολογισμούς του Πολυτεχνείου τα 30 εκατομμύρια ευρώ (για το Δημοτικό διατέθηκαν από ευρωπαικά κονδύλια 35 εκ), αντιλαμβάνεται κανείς ότι θα ήταν αδύνατον ο δήμος να αξιοποιούσε το κτήριο. Ούτε φυσικά το ελληνικό δημόσιο, στις παρούσες συνθήκες, ούτε ο ΟΛΠ θα μπορέσει να διαθέσει ένα τέτοιο ποσό.
Όμως τέσσερα γιαπιά στο κέντρο της πόλης πάει πολύ. Πάρα πολύ. Κάποια στιγμή θα πρέπει σοβαρά ο «όλος Πειραιάς» που, όπως ειπώθηκε, οργανώνει τις φιλόδοξες εκδηλώσεις «Ημέρες Θάλασσας», να συζητήσει σοβαρά (και) για το ζήτημα αυτό. Και τελικά δήμος, περιφέρεια και φορείς της πόλης να απαντήσουν σε ένα έστω κυνικό δίλημμα : θέλουμε τη διατήρηση και για πόσο ακόμη διάστημα άλλου ενός γιαπιού ή επιλέγουμε να ασκήσουμε πολιτική πίεση σε κάθε πλευρά ώστε να αξιοποιηθεί η «Παγόδα», ακόμη κι αν χρειαστεί να γίνουν «εκπτώσεις» από την θεωρητικά ιδανική και πανάκριβη αρχιτεκτονική λύση της ανακατασκευής της στέγης της όπως ακριβώς είναι;
Οι δήμοι (όπως και οι κυβερνήσεις, άλλωστε) οφείλουν να παίρνουν τελικά αποφάσεις…
