Μώραλης : Σχεδιασμός σε δύο επίπεδα

για τις θέσεις αντιδημάρχων κα εντεταλμένων συμβούλων, αρχίζει να ξεδιπλώνεται ο σχεδιασμός του Γιάννη Μώραλη τουλάχιστον για το πρώτο διάστημα της Δημαρχίας του.
Σ’ αυτό το σχεδιασμό, μπορεί να διακρίνει κανείς δύο επίπεδα.

Εκείνο που αφορά τις στρατηγικές κινήσεις του Μώραλη σχετικά με τα μεγάλα ανοιχτά μέτωπα της πόλης – λιμάνι, κυκλοφοριακό, Δημοτικό. Και εκείνο που αφορά τη διαχείριση της καθημερινότητας – καθαριότητα, αξιολόγηση υπαλλήλων, περιφερειακά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη, κλπ.
Όλα τα παραπάνω βέβαια, βρίσκονται στη σκιά του φλέγοντος ζητήματος της χρηματοδότησης των βασικών λειτουργιών του Δήμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν φόβοι πως η μισθοδοσία των υπαλλήλων είναι-δεν είναι εξασφαλισμένη μέχρι το Νοέμβριο, ενώ ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι, όπως ο ίδιος ο Γ.Μώραλης, κάνουν λόγο για εξασφαλισμένη μισθοδοσία μέχρι μόλις το τέλος του έτους. Εκείνο που πάντως είναι αξιοπερίεργο – και ευλόγως εκνευρίζει το δήμαρχο – είναι ότι υποχρεωτικά σπαταλά πολλές ώρες την ημέρα για την αντιμετώπιση μικροπροβλημάτων που έχουν να κάνουν με θέματα όπως είναι πχ. πότε θα υπογραφεί η σύμβαση με ένα θεατρικό σχήμα που θα ανεβάσει κάποια παράσταση στο Δημοτικό, ή πως μπορεί να ξεπεραστούν τα εμπόδια ώστε να ολοκληρωθούν τα έργα σε μια περιφερειακά πλατεία όπως η Πηγάδα.

Σε κάθε περίπτωση, ο Γ.Μώραλης αισιοδοξεί ότι σε λίγες μέρες θα «ροντάρει» τη Δημοτική μηχανή και θα μπορέσει να ασχοληθεί με τα πιο σημαντικά ζητήματα που αφορούν στη λειτουργία της πόλης. Όπως πληροφορείται το Portnet, σε ένα από τα επόμενα δημοτικά συμβούλια, θα εισηγηθεί να ληφθεί απόφαση σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ΟΛΠ.
Η πρόταση του δημάρχου αναμένεται να βρίσκεται σε αντιστοιχία με τις απόψεις του Γ.Ανωμερίτη (με τον οποίο έχει τακτική επικοινωνία) για μη πώληση του πλεοψηφικού πακέτου των μετοχών του ΟΛΠ. Αναμένεται φυσικά η πρόταση αυτή να μην γίνει δεκτή από την κυβέρνηση, αντιλαμβάνεται όμως κανείς πως με την υποβολή της και μόνο, μπορεί να δοθεί στο δήμο η δυνατότητα να ανοίξει συζήτηση για χρηματοδότησή του από τις λειτουργίες και τα κέρδη του λιμανιού.

Ο Γ.Μώραλης, διαβλέπουν οι συνομιλητές του, προσπαθεί να ακολουθήσει ένα δύσβατο μονοπάτι, η διαδρομή του οποίου θα ορίζεται αφ’ ενός μεν από τις πιέσεις της πραγματικότητας και τη βούληση της κυβέρνησης, αφ’ ετέρου δε από τις προεκλογικές δεσμεύσεις και τους υψηλούς στόχους που έχει θέσει.
Έτσι βλέπει κανείς, ότι είναι μεν απρόθυμος να συνταχθεί με το μέτωπο των δημάρχων που αναλαμβάνουν την πολιτική και διοικητική ευθύνη να μη στείλουν στοιχεία για την αξιολόγηση των υπαλλήλων τους, αλλά από την άλλη διατυπώνει ευθαρσώς την απορία για την αξία μιας τέτοιας διαδικασίας μετά από 15-20 χρόνια όταν οι συμβάσεις που έχουν μετατραπεί σε αορίστου χρόνου έχουν πίσω τους ως πιστοποιητική νομιμοποίηση νόμους, υπουργικές αποφάσεις αλλά και διαδικασίες του ΑΣΕΠ. 
Εύλογα δύσκολη επιλογή για κάποιον που έχει υποσχεθεί 35.000 νέες θέσεις εργασίας και καλείται με το «καλημέρα» να απολύσει υπαλλήλους από έναν υποστελεχωμένο Δήμο.
Η επιτυχία στη άσκηση ισορροπίας της οποία καλείται να εκτελέσει ο Γ.Μώραλης ίσως είναι καθοριστική και για το πρόσημο που θα έχει τελικά η θητεία του. Άλλωστε, ως επιτυχημένος μάνατζερ ο ίδιος, γνωρίζει ότι η επιτυχής ή μη θητεία ενός μάνατζερ καθορίζεται εν πολλοίς από τις αποφάσεις που λαμβάνει τους πρώτους 6-9 μήνες της.