Οριακές καταστάσεις

tsipras merkel

του Ζαχαρία Ζούπη*

Η κλεψύδρα γύρισε για την ελληνική κυβέρνηση. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ που κατέληξε σε απομυθοποίηση της φαντασίωσης, ότι όλοι θα τρέμουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση

Και να που ο χρόνος κυλάει γρήγορα τελικά και έρχεται η στιγμή για να πάρεις τις τελικές αποφάσεις, αποφάσεις από τις οποίες θα κριθείς εσύ αλλά βασικά θα κρίνουν το μέλλον μιας ολόκληρης χώρας. Τρεις μέρες έμειναν μέχρι το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου και άντε δέκα μέρες μέχρι τις 30 Ιουνίου. Η κλεψύδρα γύρισε. Άλλωστε πέντε μήνες διαπραγμάτευσης είναι αρκετοί .Τόσο αρκετοί που κουράστηκαν οι ίδιοι οι Έλληνες που αποκαμωμένοι από αλλεπάλληλα μέτρα επί πέντε χρόνια ήλπισαν μια νέα αρχή και για αυτό ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ . Κουράστηκαν από μια διαπραγμάτευση που έφαγε μήνες για να συνεννοηθούμε για τα διαδικαστικά-επικοινωνιακά της διαπραγμάτευσης και για το show της Πολιτικής . Βαρέθηκαν να ελπίζουν ενώ η αγορά έχει καταρρεύσει με ότι αυτό σημαίνει για εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα που πληρώνονται «όταν υπάρχουν λεφτά» και 1,5 εκατομμύρια άνεργοι δεν βλέπουν φως σε μια χώρα που λέξεις σαν επένδυση, ανάπτυξη τείνουν να πάρουν χιουμοριστικό χαρακτήρα. Πέντε μήνες που απομυθοποίησαν την φαντασίωση ότι όλος ο πλανήτης θα τρέμει την νέα Ελληνική Κυβέρνηση και θα τρέξει να ικανοποιήσει τα αιτήματά της. Πέντε μήνες που οδήγησαν σε πρωτοφανή διεθνή απομόνωση , αντί για συμμαχίες. Τώρα πια δεν μας «πυροβολάει» η Μέρκελ. Σ΄αυτή προστρέχει άλλωστε πια ο Πρωθυπουργός κάθε δύσκολη ώρα. Τώρα πια , μας «πυροβολάνε» ο Σουλτς που τον βρίσκαμε για να μεσολαβήσει , ο αριστερός Ρέντσι από την υποτιθέμενη «συμμαχία του Νότου» και ο σοσιαλδημοκράτης Γκάμπριελ. Να φταίνε άραγε μόνο οι άλλοι και για όλα;

Πριν απ΄ όλα όμως, πέρασαν πέντε μήνες στους οποίους «αυξήθηκε ο λογαριασμός» για την χώρα και επομένως για τον κάθε πολίτη. Σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη το 1% πλεόνασμα φαντάζει ανέφικτο από την 1η Ιουλίου, την στιγμή που κατά τον ίδιο το 1,5% - 2% ήταν απολύτως λογικό τον Μάρτιο. Το όποιο πλεόνασμα, έγινε έλλειμμα 2% και για να βγει πλεόνασμα 1% χρειάζονται πια τρεις μονάδες του Α.Ε.Π. Ας θυμηθούμε: Στις αρχές του 2015 η τρόικα ζητούσε μέτρα 2 δισ. ευρώ και το mail Χαρδούβελη δεχόταν περίπου 1 δισ. Τώρα η ίδια η πρόταση της Κυβέρνησης περιέχει μέτρα 2 δισ. για το Β’ εξάμηνο του 2015 και 3,5 δισ . για το 2016! Σύνολο; 5,5 δισ .ευρώ που θα βγουν από την πλάτη της κοινωνίας . Απλή αριθμητική , η οποία δεν επηρεάζεται ούτε από τους λάτρεις της «θεωρίας των παιγνίων» . Θα πρέπει άραγε να το εκλάβουμε ως επιτυχία των Κυβερνητικών χειρισμών ;

Η ιστορία επαναλαμβάνεται… Δυστυχώς… Από το 2008 είχαν αρχίσει να έρχονται τα «μαντάτα» από την Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ : «Πάτε στα βράχια» . Ο Κώστας Καραμανλής συνέχισε όμως απτόητος.Τα κατάφερε. Έκανε πάνω από 800.000 πράξεις διορισμού με πρωταγωνιστή τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο, διπλασίασε τις δημόσιες δαπάνες ,απογείωσε το χρέος και την κρίσιμη ώρα έφυγε . Με ελάχιστες σε σχέση με αυτά που ζούμε σήμερα διορθωτικές κινήσεις ,θα μπορούσε να αλλάξει η χώρα πορεία. Παρέδωσε την σκυτάλη στον Γιώργο Παπανδρέου. Γνώριζε. Του έφταναν και νέα μαντάτα… « Πάτε στα βράχια » .Τίποτα. Μοίρασε τον Δεκέμβριο του 2009 500 εκατ. ευρώ σαν επίδομα αλληλεγγύης . Και πάλι ,αν έπαιρνε έγκαιρα μέτρα που μοιάζουν αστεία σε σχέση με αυτά που ζούμε σήμερα, θα είχε αποφύγει το Μνημόνιο . Τίποτα όμως . Αμεριμνησία . Και ήρθε το Μνημόνιο. Ήρθε και το δεύτερο Μνημόνιο. Και τι έγινε ; Στην ουσία τίποτα . Καμία ουσιαστική Μεταρρύθμιση. Φόροι ,φόροι , φόροι…. Μέχρι τελικής πτώσης . Το βάρος πάντα στους φόρους. Οι Μεταρρυθμίσεις άφαντες. Η μείωση των δαπανών του Δημόσιου Τομέα σε μικρή σχετικά αναλογία.

Και τώρα; Τα ίδια με άλλα συνθήματα και άλλη ιδεολογική επένδυση . Σπατάλη χρόνου , παιχνίδια εσωκομματικών συσχετισμών , μηδενικής σημασίας για τον πολίτη , κάτι μέτρα « αποκατάστασης πληγέντων » ( πάντα βέβαια από τον Δημόσιο Τομέα ) , συζητήσεις εκτός πραγματικότητας. Αποτέλεσμα; Αδιέξοδο και « αριστερή » πρόταση με φόρους 5,5 δισ. ευρώ για τον επόμενο ενάμισυ χρόνο ! « Θα τα πάρουμε από το μεγάλο κεφάλαιο » άκουσα κάποιους να λένε . Ανοησίες ! Πόσο είναι το μεγάλο κεφάλαιο στην χώρα ; Πόσα θα μαζέψεις από αυτό; Τον Φ.Π.Α ( 680 εκατομ. φέτος και 1,360 το 2016 σύμφωνα με την πρόταση της Κυβέρνησης ) από το μεγάλο κεφάλαιο θα τον εισπράξουν; Ο ΕΝΦΙΑ ( 2,5 δισ. ) που παραμένει , από το μεγάλο κεφάλαιο θα εισπραχτεί ; Όσοι έχουν εισοδήματα πάνω από 30.000 που καλούνται να πληρώσουν παραπάνω φόρους , μεγάλο κεφάλαιο είναι;

Φτάσαμε εν ολίγοις σε ένα οριακό σημείο όπου η Κυβέρνηση έχει να επιλέξει πια ανάμεσα σε ένα πολύ κακό συμβιβασμό , στον οποίο και αυτή - και όχι μόνο οι προηγούμενοι – συνέβαλε και μια εθνική καταστροφή . Γιατί μεγάλων διαστάσεων εθνική καταστροφή θα είναι μια χρεωκοπία σε συνδυασμό με έξοδο της χώρας από το ευρώ . Βρισκόμαστε σε στιγμές που και η Κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην χώρα , το έθνος ,την κοινωνία. Θα ήταν σημείο ελπίδας και αισιοδοξίας να συσκεφτούν τα κόμματα υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να κατέληγαν σε ένα κοινό πλαίσιο αποφάσεων για τους χειρισμούς μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα .Να ελπίσουμε ότι θα γίνει ; Να ελπίσουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει την υπέρβαση σε αντίθεση με τον Γ. Παπανδρέου και τον Α.Σαμαρά ; Να ελπίσουμε ότι έστω στο παρά πέντε το Πολιτικό Σύστημα θα επιδείξει μια νέα ωριμότητα ; Να ελπίσουμε τουλάχιστον θα αποφύγουμε την εθνική καταστροφή ;

Αλήθεια δεν ξέρω…

Όλα πια είναι απελπιστικά δύσκολα.

Όλα πια είναι οριακά και ακόμα ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να μας σπρώξει οριστικά στον γκρεμό .Ας μην αγνοούμε για παράδειγμα , ότι αυτές τις ώρες σημειώνεται ρεκόρ εκροών από τις Ελληνικές Τράπεζες.

* Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι πολιτικός Αναλυτής, στέλεχος της Εταιρείας δημοσκοπήσεων OPINION POLL. Έχει πλούσια αρθρογραφία για θέματα Αυτοδιοίκησης, Ανάπτυξης, ανανέωσης του πολιτικού συστήματος κ.λ.π. Είναι συγγραφέας δύο βιβλίων.