του Ζαχαρία Ζούπη
Τα αποτελέσματα της πρόσφατης Έρευνας της OPINION POLL δύο ακριβώς μήνες μετά τις Εθνικές Εκλογές της 7ης Ιουλίου και λίγες ώρες πριν την παρουσία του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στην Δ.Ε.Θ, προβλήθηκαν ξεχωριστά και τροφοδότησαν αρκετές συζητήσεις. Λογικό. Στο σύνολό τους τα αποτελέσματα σκιαγραφούν ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Βασικό συμπέρασμα: Η νίκη της Ν.Δ τον Ιούλιο δεν αποτέλεσε απλά μια αλλαγή φρουράς, αλλά την είσοδο σε μία νέα πολιτική φάση, με νέα χαρακτηριστικά και προτάγματα.
Στην Έρευνα φαίνεται ότι η ετοιμότητα που έδειξε η Κυβέρνηση, η κινητικότητά της, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της αλλά και γενικότερα οι πρωτοβουλίες της συναντούν μεγάλη αποδοχή, της δημιουργούν πολιτικό κεφάλαιο, εδραιώνουν την θέση της και την ενισχύουν. Ταυτόχρονα δημιουργούν ένα νέο κλίμα αισιοδοξίας και ελπίδας στην κοινωνία και υψηλές προσδοκίες για το μέλλον.
Είναι χαρακτηριστικά μερικά αποτελέσματα στα ερωτήματα που τέθηκαν: Το 53.27% δηλώνει πιο αισιόδοξο για το μέλλον της χώρας και της Οικονομίας, ενώ πιο απαισιόδοξο δηλώνει το 24.48%. Το 55.14% είναι ικανοποιημένοι από την Κυβέρνηση έναντι ενός 41.55% . Το 61.5% είναι ικανοποιημένο από την συνολική παρουσία του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη έναντι ενός 34.52%, ενώ ο Πρωθυπουργός εμφανίζει υψηλή δημοφιλία της τάξης του 61.3%. Είναι ο μόνος πολιτικός αρχηγός που παρουσιάζει θετικό ισοζύγιο στις απόψεις για το πρόσωπό του. Οι πολίτες ιεραρχούν την πορεία της Οικονομίας, την αντιμετώπιση της ανεργίας και την Ανάπτυξη ως τα τρία βασικά θέματα που πρέπει να πιαστεί η Κυβέρνηση με ποσοστά 43.15%, 31.19% και 22.49% αντίστοιχα. Ακολουθούν η κατάσταση στον χώρο της Υγείας, η ασφάλεια των πολιτών / αντιμετώπιση της ανομίας και η μείωση των φόρων με 20.32%, 17.97% και 17.47% αντίστοιχα. Μεγάλη απήχηση έχουν πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης όπως η κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου με 74.1%, η μείωση του ΕΝΦΙΑ και άλλων φόρων με 88.49%, οι επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ για την ανακατάληψη των δημοσίων και ιδιωτικών χώρων από το 83.82%. Είναι σημαντικό ότι αυτές για παράδειγμα οι πρωτοβουλίες συναντούν μεγάλη απήχηση και ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ με 48.73%, 75.13% και 70% αντίστοιχα. Ταυτόχρονα, το 73.31% θεωρεί ότι φέτος υπήρχε μια μεγαλύτερη ετοιμότητα και καλύτερος συντονισμός για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.
Είναι επομένως λογικό ο Κ. Μητσοτάκης να θεωρείται με 50.56% πιο ικανός για Πρωθυπουργός έναντι 20.75% για τον Α. Τσίπρα με τον κανένα να παίρνει την δεύτερη θέση. Είναι φανερό, ότι « πάρει το κλίμα» και διαθέτει την πρωτοβουλία των κινήσεων ως επικεφαλής μίας Κυβέρνησης που δεν θυμίζει μία στενά νεοδημοκρατική Κυβέρνηση. Η επιλογή ενός δυναμικού ανοίγματος στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς είναι σαφής.
Απέναντι στο πολύ θετικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί για τον Πρωθυπουργό, την Κυβέρνηση και τις πρωτοβουλίες τους, οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης δεν πείθουν για τον τρόπο αντιπολίτευσής τους, δείχνουν αμήχανες. Ας πάρουμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο το 17.59% είναι ικανοποιημένοι από την αντιπολιτευτική πολιτική του, με το 35.68% μόνο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει ικανοποιημένο! Είναι σαφής η αμηχανία, η σύγχυση, η μη ικανοποίηση από την μέχρι σήμερα αντιπολιτευτική πολιτική του Α.Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι άραγε περίεργο; Όχι, μιας και το 31.5% που πήρε στις εκλογές ήδη δεν υπάρχει, φαντάζει « μαγική εικόνα». Δεν ήταν τίποτε άλλο από την συσπείρωση μίσους και φόβου εντελώς ανομοιογενών δυνάμεων απέναντι στην Ν.Δ και τον Κ. Μητσοτάκη. Ήταν μια συσπείρωση που δεν πραγματοποιήθηκε στην βάση ενός αφηγήματος, μίας εναλλακτικής πρότασης. Αυτό το στοιχείο συνιστά ακριβώς και την αχίλλειο πτέρνα του ΣΥΡΙΖΑ. Στην έρευνα, κάποια αποτελέσματα δείχνουν εντυπωσιακά και πολύ χαρακτηριστικά. Το 48.73% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ της κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου, ενώ το 70% τάσσεται υπέρ των Επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ για την ανακατάληψη δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων. Ο κίνδυνος για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής. Η κεντρική πολιτική γραμμή του να μην εκφράζει την πλειοψηφία των πρώην ψηφοφόρων και ενώ δεν βρίσκεται στην εξουσία που θα μπορούσε να λειτουργεί σαν συγκολλητική ουσία . Ο Κ. Μητσοτάκης καταλαμβάνοντας τον χώρο του Κέντρου να εξωθεί όλο και περισσότερο τον Α.Τσίπρα προς τον χώρο μίας ξεπερασμένης και φθαρμένης από τον κυβερνητικό κύκλο της Αριστεράς που θα συρρικνώνεται. Ο πολιτικός του λόγος να μοιάζει όλο και περισσότερο με τροχό που γυρνάει στον αέρα. Θα μπορέσει να αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Πρόβλημά του. Πάντως μη συζητώντας για τα αίτια των ηττών και τον ριζικό επαναπροσδιορισμό της Στρατηγικής του και του πολιτικού λόγου του, σίγουρα όχι.
Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης που εμφανίζουν πολύ χαμηλά ποσοστά ικανοποίησης για τον τρόπο που αντιπολιτεύονται. Ας πάρουμε το ΚΙΝΑΛ του οποίου η σημαντική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του δείχνει να βρίσκεται σε εντελώς άλλο μήκος κύματος από την ηγεσία. Ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία: Το 63.46% των ψηφοφόρων του δηλώνει ικανοποιημένο από την Κυβέρνηση και πιο αισιόδοξο μετά την αλλαγή στην Κυβέρνηση. Το 88% των ψηφοφόρων του συμφωνεί με την κατάργηση του Πολιτικού Ασύλου. Πάνω από το 82% βλέπει πολύ θετικά την συγκρότηση της Κυβέρνησης με πολλούς εξωκοινοβουλευτικούς Υπουργούς, τεχνοκράτες και στελέχη που δεν ανήκουν στον χώρο της Ν.Δ.Το 68% των ψηφοφόρων του δηλώνει ευχαριστημένο από την συνολική παρουσία του Κ. Μητσοτάκη. Θεωρώ ότι δεν χρειάζονται άλλα στοιχεία για να φανεί ότι η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ βρίσκεται σ΄ άλλο πλανήτη απ΄αυτόν που βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του και ότι η πολιτική των ίσων αποστάσεων ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία. Τα διλήμματα στην Πολιτική είναι σκληρά, αλλά έτσι ήταν πάντα. Το πρόβλημα είναι ότι όταν κάποιος δεν τα απαντά καθαρά, απλά μειώνεται όλο και περισσότερο η ανάγκη να υπάρχεις.
Όλα τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν επομένως κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού τον Κ. Μητσοτάκη και δείχνουν ήδη οριακές αλλαγές στους πολιτικούς συσχετισμούς με την Ν.Δ να ενισχύεται έστω και λίγο σε σχέση με τις Εκλογές και τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ να εμφανίζουν στοιχεία αποσυσπείρωσης. Αυτή βέβαια είναι η εικόνα αυτή την στιγμή. Η ικανότητα της Κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις μεγάλες και σοβαρές προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει από την μία και οι αλλαγές στα κόμματα της Αντιπολίτευσης ώστε να μπορούν να εκφέρουν πολιτικό λόγο που να αντιστοιχεί στην νέα πολιτική φάση που διερχόμαστε, θα κρίνουν πολλά.
