Αντίο Σεραφείμ

kapranos3του Δημήτρη Καπράνου

Πολλά θα έχετε μέχρι τώρα διαβάσει, ακούσει και δει γύρω από τον αιφνιδίως αναχωρήσαντα για το ατέλειωτο ταξίδι, άξιο συνάδελφο και φίλο Σεραφείμ Φυντανίδη. Δεν είχα την ευκαιρία να συνεργασθώ μαζί του επαγγελματικά, αλλά τον γνώρισα σε στιγμές εκτός δημοσιογραφικής δραστηριότητας, στιγμές ευαισθησίας και τρυφερότητας. Στο υπερώον της οικίας του ζεύγους Βότση, συντροφιά με ένα πιάνο, να τραγουδά υπέροχα, τραγούδια δύσκολα, τόσο που με έκανε να απορώ για το πώς τα είχε μελετήσει.

"Είμαι αυτοδίδακτος, μαέστρο", μου έλεγε και τραγουδούσε τη «Βαρκαρόλα» του Ξαρχάκου, με τη συνοδεία του Γιώργου Βότση και του Αλέκου Παπαδόπουλου ενώ ο Στέφανος Μάνος παρενέβαινε ευσχήμως, μιας και δεν ήταν τόσο σωστός (φωνητικώς). Επόμενη μουσική μας συνάντηση στην Οδησσό, όπου με σήκωσε με το ζόρι να καθίσω στο πιάνο και τραγούδησε επί δίωρο, παρέα με τον Διαμαντή Πεπελάση, τον Γιάννη Πολυχρονόπουλο και τον Στέλιο Ελληνιάδη. Εκεί, όμως, που τον «μέτρησα» και μου έδωσε απτά δείγματα της ευαισθησίας του ήταν μέσα στο ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Βρεθήκαμε στην Βασιλεύουσα για τα θυρανοίξια μιας ελληνικής εκκλησιάς και, φυσικά, οδηγηθήκαμε, προσκυνητές, στην καρδιά της Ορθοδοξίας. Ο καπεταν Παναγιώτης Τσάκος, ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Σταύρος Σουμάκης, ο σπουδαίος και μοναδικός ΚΥΡ, ο αείμνηστος Αντώνης Σαμαράκης και ο γράφων.
Κάποια στιγμή, βρεθήκαμε ση γωνιά που-υποτίθεται- υπάρχει στον τοίχο το αποτύπωμα της παλάμης του τελευταίου Αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Εκεί, λοιπόν,ο Αντώνης Σαμαράκης μας έκανε νόημα να μαζευτούμε ο ένας κοντά στον άλλον και όταν γίναμε μια γροθιά, ο Σεραφείμ έδωσε το σύνθημα και διηύθυνε την αυτοσχέδια χορωδία, που έψαλε( σας το γράφω και δακρύζω_ το «Τη Υπερμάχω»! Ο Σεραφείμ ήταν ο άνθρωπος- εφημερίδα. Όσοι τον έζησαν ως διευθυντή, μου έχουν πει τα καλύτερα. Βεβαίως, διηύθυνε την «Ελευθεροτυπία» σε περίοδο υπερβαρέων αγελάδων. Αλλά σημασία έχει ότι την οδηγούσε με σταθερό χέρι πάντα στις πρώτες θέσεις και διατηρούσε υψηλή ποιότητα. Το απόγευμα των εκλογών του 2000, έχω συναντηθεί με μια αγαπημένη συνάδελφο από την «Ελευθεροτυπία» και οδεύουμε προς το Ζάππειο, βέβαιοι πλέον ότι έχει κερδίσει η Νέα Δημοκρατία. Στα σκαλιά ανταμώνουμε τον Σεραφείμ. «Να’ τα, τα πουλάκια μου! Άρχισε η συνεργασία Αριστεράς-Δεξιάς τώρα που κέρδισε ο Καραμανλής, ε;» μας είπε δηκτικά. «Αλήθεια, Σεραφείμ, είναι οριστικό;» τον ρώτησα. «Είπα «τώρα» που κέρδισε ο Καραμανλής. Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει μέσα στη νύχτα!» μου απάντησε. Όπως θυμάστε, «μέσα στη νύχτα» κέρδισε το ΠΑΣΟΚ! Καλό ταξίδι, Σεραφείμ, έπαιξα για σένα τη «Βαρκαρόλα»…

eep logo