Για την Αναθεώρηση του Άρθρου 16, που αφορά στην δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων

spyridon 3

του Σπύρου Σπυρίδωνος

 

Η συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος αποτελεί μία κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία με εθνική βαρύτητα, κύριο στοιχείο της οποίας οφείλει να είναι η υπευθυνότητα των βουλευτών.

Τακτικές, όπως εκείνες που είδαμε πρόσφατα από τον ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να "μπλοκάρουν" ή να δυσκολέψουν την αναθεώρηση άρθρων από την επόμενη αναθεωρητική Βουλή, μόνο ως ηττοπάθεια του κυβερνώντος κόμματος μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού έμμεσα με τον τρόπο αυτό αποδέχεται ότι η ΝΔ θα είναι αυτοδύναμη στην επόμενη Βουλή.

Δυστυχώς, μεταξύ των άρθρων αυτών συμπεριλαμβάνεται και το άρθρο 16 που αφορά στην δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Έτσι η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που αρνείται την τριτοβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση και ζημιώνεται διπλά: αφενός από τον εκπατρισμό χιλιάδων Ελλήνων φοιτητών σε ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού (ο αριθμός των οποίων προσδιορίζεται σε 37.000 το 2017 και σε απώλεια μισού δισεκατομμυρίου ευρώ) και το συνακόλουθο brain drain αφετέρου από την έλλειψη δυνατότητας προσέλκυσης αλλοδαπών φοιτητών (σύμφωνα
με μελέτη της Εθνικής Τράπεζας η Ελλάδα μπορούσε να μετατραπεί σε μεσογειακό Εκπαιδευτικό Κέντρο προσελκύοντας άμεσα 110.000 ξένους φοιτητές).

Βλέπουμε λοιπόν και το εξής παράδοξο: να επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών παιδικών σταθμών και σχολείων και να απαγορεύεται η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Να αναγνωρίζονται τα πτυχία που αποκτήθηκαν από μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, στερώντας την δυνατότητα να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν τέτοια πανεπιστήμια στην Ελλάδα ταλανίζοντας πολλαπλώς κάθε νέο που επιλέγει συνειδητά να συνεχίσει τις σπουδές του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και επιβαρύνοντας την ελληνική οικογένεια που αναγκάζεται να στηρίξει
οικονομικά τις σπουδές στο εξωτερικό.

Τα οικονομικά οφέλη της χώρας μας από την αναθεώρηση του άρθρου 16 υπολογίζονται τουλάχιστον στο 1,8 δις ευρώ ετησίως. Σκεφτείτε ότι στην Κύπρο λειτουργούν έξι ιδιωτικά πανεπιστήμια τα οποία συνεισφέρουν το 5% του ετήσιου ΑΕΠ, ενώ ενισχύεται η άμιλλα με τα δημόσια πανεπιστήμια και βελτιώνεται το επίπεδο της ερευνητικής προσπάθειας.

Γιατί, όμως, μια κυβέρνηση που έχει 41 βουλευτές και τους μισούς της υπουργούς με σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού εκ των οποίων οι 5 έχουν διδάξει σε ιδιωτικά ξένα πανεπιστήμια, “κλείνει τα μάτια και τα αυτιά” στην αναθεώρηση του άρθρου 16;

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην αναχρονιστική θέση για τη διατήρηση του κρατικού μονοπωλίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση απευθυνόμενος στο περιορισμένο αριθμητικά αριστερό ακροατήριο του, το οποίο απεχθάνεται σε μεγάλο βαθμό την αριστεία και την πρόοδο.

Ένα επιλεκτικό ακροατήριο που ξεχνά τα δύο μνημόνια και τα μέτρα λιτότητας 10 δις, την περικοπή των συντάξεων για όλους τους νέους συνταξιούχους, την εκχώρηση στο υπερταμείο ακόμα και των μνημείων της χώρας, και τη συνεργασία για 4 ολόκληρα χρόνια με τον κ. Καμμένο.

Η αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι ζήτημα δημοκρατίας. Ενώ ο κοινός νομοθέτης θα έπρεπε να έχει την ελευθερία να ρυθμίζει το καθεστώς λειτουργίας των πανεπιστημίων με βάση τις πραγματικές ανάγκες της εκάστοτε εποχής, το ίδιο το Σύνταγμα τον περιορίζει ασφυκτικά. Σε έναν κόσμο που αλλάζει με ασύλληπτες ταχύτητες λόγω των τεράστιων αλλαγών που επιφέρουν οι νέες τεχνολογίες, η Ελλάδα βρίσκεται εγκλωβισμένη στην παράδοξη λογική μιας άλλης εποχή την οποία ασπάζονται με περισσή υποκρισία οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.

Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε μπροστά.

* O Σπύρος Σπυρίδων είναι διδάκτορας Δημόσιας διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου, μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών, πρώην Περιφερειάρχης και Δήμαρχος.

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Parapolitika.gr 

eep logo